273 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy 273 Dywizji Piechoty okresu III Rzeszy. Zobacz też: 273 Dywizja Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

273 Dywizja Piechoty

273. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940 i 1945
Rozformowanie	1940 i 1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Berlin (formowanie)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota

273 Dywizja Piechoty (niem. 273. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Berlinie na mocy rozkazu z 22 maja 1940 roku, w 10. fali mobilizacyjnej w III Okręgu Wojskowym. Dywizja przez cały okres swojego istnienia przebywała w macierzystym okręgu wojskowym. Z chwilą podpisania kapitulacji przez Francję, jednostkę rozwiązano na mocy rozkazu z 19 lipca 1940 roku.

W ostatnich miesiącach wojny powstała druga 273 Dywizja Piechoty. Była to słaba jednostka, walczyła na froncie wschodnim, gdzie przyłączono do niej resztki węgierskiej 16 Dywizji Piechoty. Poddała się Armii Czerwonej w Czechosłowacji^[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

• Struktura organizacyjna w maju 1940 roku:

544., 545. i 546. pułk piechoty, 273. oddział artylerii, 273. kompania pionierów, 273. kompania przeciwpancerna, 273. kompania łączności;

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;