370 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

370 Dywizja Piechoty

370. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1942
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota

370 Dywizja Piechoty (niem. 370. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w Reims na mocy rozkazu z 17 lutego 1942, w 19. fali mobilizacyjnej przez VIII Okręg Wojskowy.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

• Struktura organizacyjna w lutym 1942 roku:

666., 667. i 668. pułk piechoty, 370. pułk artylerii, 370. batalion pionierów, 370. oddział przeciwpancerny, 370. oddział łączności, 370. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w grudniu 1943 roku:

666., 667. i 668. pułk grenadierów, 370. pułk artylerii, 370. batalion pionierów, 370. batalion fizylierów, 370. oddział przeciwpancerny, 370. oddział łączności, 370. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

• Generalmajor (Generalleutnant) Dr Ernst Klepp 1 IV 1942 – 15 IX 1942;
• Generalmajor (Generalleutnant) Fritz Becker 15 IX 1942 – 15 XII 1942;
• Oberst Erich von Bogen 15 XII 1942 – 20 I 1943;
• Generalleutnant Fritz Becker 20 I 1943 – 2 VIII 1943;
• Oberst Hermann Böhme 2 VIII 1943 – 7 IX 1943;
• Generalleutnant Fritz Becker 7 IX 1943 – 1 VI 1944;
• Generalleutnant Botho Graf von Hülsen 1 VI 1944 – 3 IX 1944;

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;