62 Dywizja Piechoty (III Rzesza) – Wikipedia, wolna encyklopedia

62 Dywizja Piechoty
62 Dywizja Grenadierów Ludowych
62. Infanterie-Division
62. Volks-Grenadier-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

62 Dywizja Piechoty (niem. 60. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, brała udział w agresji na Polskę, Belgię i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.

Formowanie i szlak bojowy[edytuj | edytuj kod]

Sformowana na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939 w 2. fali mobilizacyjnej przez Artillerie – Kommandeur 8 w Kątach Wrocławskich w VIII Okręgu Wojskowym.

Szlak bojowy rozpoczęła od agresji na Polskę. Następnie dokonała agresji na belgię i Francję. Od 22 czerwca 1941 brała udział w ataku na Związek Radziecki. Walki przeciw Armii Czerwonej toczyła pod Kijowem i Charkowem. Największe straty poniosła w walkach pod Stalingradem ratując od zagłady włoską 8 Armię. Rozbita została w 1944 pod Jassami[1]. Z niedobitków oraz z niedoświadczonych żołnierzy z 583 Dywizji Grenadierów Ludowych utworzono 22 września 1944 62 Dywizję Grenadierów Ludowych (62. Volks-Grenadier-Division)[2].

Po reorganizacji została przerzucona na front zachodni, gdzie wzięła udział m.in. w ofensywie ardeńskiej. Wraz z końcem wojny oddała się do niewoli armii USA pod Düsseldorfem[3].

Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]

  • gen. mjr/gen. por. Walter Keiner 26 VIII 1939 – 17 IX 1941
  • gen. por. Rudolf Friedrich 23 IX 1941 – 15 IX 1942
  • gen. mjr Richard – Heinrich von Reuss 15 IX 1942 – 22 XII 1942
  • gen. mjr Erich Gruner 22 XII 1942 – 31 I 1943
  • gen. por. Helmuth Hoffmann 31 I 1943 – 5 XI 1943
  • płk Eberding XI 1943 – 14 XI 1943
  • gen. por. Botho Graf von Hülsen 14 XI 1943 – 10 III 1944
  • płk/gen. mjr Louis Tronnier 10 III 1944 – VIII 1944
  • gen. mjr Friedrich Kittel 1 XI 1944 – XII 1944
  • płk/gen. mjr Fritz Warnecke XII 1944 – I 1945
  • gen. mjr Friedrich Kittel I 1945 – III 1945
  • płk Arthur Jüttner 10 III 1945 – 17 IV 1945

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

VIII 1939[4] XI 1943 VII 1944 IX 1944
164 pp 179 pgren 112 pgren 164 pgren
183 pp 38 grupa dywizyjna 179 pgren 183 pgren
190 pp * 108 grupa pułkowa 415 pgren 190 pgren
* 112 grupa pułkowa 62 bfiz 62 kfiz
162 pułk artylerii
II/138 pa
162 batalion saperów (pionierów)
162 orozp
162 oddział przeciwpancerny
162 oddział łączności
162 osan
162 batalion zapasowy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
  • Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
  • Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
  • Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
  • Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;
  • Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
  • Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.