New York Knicks – Wikipedia, wolna encyklopedia

New York Knicks
Ilustracja
Pełna nazwa

New York Knickerbockers

Barwy

niebiesko, pomarańczowo, srebrno, czarno, białe
                   

Data założenia

1946

Liga

NBA
Konferencja Wschodnia
Dywizja Atlantycka

Państwo

 Stany Zjednoczone

Adres

Manhattan, Nowy Jork, stan Nowy Jork

Hala sportowa

Madison Square Garden
(19 812 miejsc)

Właściciel

The Madison Square Garden Company (prezes wykonawczy – James L. Dolan)

Prezes

Leon Rose

Trener

Tom Thibodeau

Asystent trenera

Rick Brunson, Johnnie Bryant, Darren Erman, Andy Greer, Larry Greer

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Czwarty
strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

New York Knicks, oficjalnie New York Knickerbockers[1] – nowojorski klub koszykarski uczestniczący w rozgrywkach ligi NBA (Dywizja Atlantycka w Konferencji Wschodniej). Mecze domowe rozgrywają w położonej na Manhattanie hali Madison Square Garden.

Knicks powstali w 1946 roku. Występowali wówczas w lidze Basketball Association of America, która niedługo potem przekształcona została w NBA. W pierwszych latach istnienia ligi trzykrotnie awansowali do finałów, jednak największe sukcesy odnosili w latach 70. Trenowana przez Reda Holzmana drużyna zdobyła mistrzostwo NBA w 1970 i 1973 roku. W obu przypadkach najlepszym zawodnikiem finałów wybrano Willisa Reeda. Przez kolejnych dwadzieścia lat Knicks ani razu nie awansowali do finałów NBA, aż do sezonu 1993/1994. Prowadzona przez Pata Riley drużyna na czele z centrem Patrickiem Ewingiem przegrała jednak wówczas walkę o mistrzostwo 4:3 z Houston Rockets. Pięć lat później, już pod wodzą Jeffa Van Gundy, Knicks ponownie awansowali do finałów NBA, ulegając tym razem San Antonio Spurs 4:1. Od 2000 roku tylko pięć razy awansowali do playoffs, przy czym tylko raz udało im się przejść do drugiej rundy.

Związanych z Knicks było trzydziestu członków galerii sław[2]. Trenerzy – Pat Riley oraz Red Holzman, a także zawodnik – Willis Reed zdobywali nagrodę odpowiednio najlepszego trenera i zawodnika sezonu.

Według Forbes to najbardziej wartościowa drużyna koszykarska i siódma najbardziej wartościowa drużyna sportowa na świecie[3]. Ich wartość wyceniana jest na cztery miliardy dolarów[4].

Historia[edytuj | edytuj kod]

2008-2010: Nowy kierunek[edytuj | edytuj kod]

W dniu 2 kwietnia 2008 roku, właściciel Knicks – James Dolan zatrudnił na stanowisku prezydenta zespołu kierującego wcześniej Indiana Pacers Donniego Walsha, który przejął obowiązki od Isiah Thomasa[5]. Na wprowadzającej konferencji Walsh oznajmił, że nie zamierza być „zbawcą” zespołu, tylko będzie dążył do realizacji dwóch celów: zejścia poniżej salary cap i przywrócenia Knicks do rywalizacji z najlepszymi[6]. Pierwszym ruchem kadrowym Walsha było zwolnienie z funkcji głównego trenera Thomasa, i zastąpienie go w dniu 13 maja 2008 roku Mikiem D’Antonim[7]. D’Antoni podpisał czteroletnią umowę opiewającą na kwotę 24 milionów dolarów[8]. Następnie Knicks, 20 maja, wybrali z szóstym numerem draftu NBA 2008 Danilo Gallinariego[9].

21 listopada 2008 roku, Knicks oddali w wymianie do Golden State Warriors swojego najlepszego strzelca w poprzednim sezonie Jamala Crawforda, otrzymując w zamian Ala Harringtona[10]. Godzinę później pozbyli się oni również Zacha Randolpha i Mardy Collinsa, dostając w zamiano od Los Angeles Clippers Cuttino Mobleya i Tima Thomasa. Te ruchy były pierwszą częścią zapowiadanego czyszczenia budżetu klubowego przez Donniego Walsha, by latem 2010 roku powalczyć o najlepszych wolnych agentów, którymi byli LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh i Amar’e Stoudemire[10]. W lutym 2009 roku, Knicks wymienili też Tima Thomasa, Jerome Jamesa, i Anthony’ego Robersona do Chicago Bulls[11], Malika Rose’a do Oklahoma City Thunder za Chrisa Wilcoxa[12].

Od dawna trwające kontrowersje związane ze Stephonem Marburym zakończyły się, gdy obie strony zgodziły się na wykupienie przez Knicks jego kontraktu, co później pozwoliło Marubary’emu na podpisanie umowy z Boston Celtics[13]. Mimo częstych zmian w składzie, Knicks w pierwszym sezonie pracy Mike D’Antoniego poprawili swój bilans o 9 zwycięstw, notując ich łącznie 32 oraz 50 porażek[14]. Ów wydarzenie zbiegło się z zajęciem pierwszego miejsca w klasyfikacji double-double przez Davida Lee z wynikiem 62 podwójnych zdobyczy[15], a także ciągłym rozwojem statystycznym Nate’a Robinsona[16], i Wilsona Chandlera[17].

Podczas draftu NBA 2009, Knicks wybrali z ósmym numerem w Jordana Hilla. Pozyskali oni wtedy także Toneya Douglasa, którego otrzymali z Los Angeles Lakers za przyszłościowy wybór w drafcie[18]. Niedługo potem Knicks dokonali wymiany z Memphis Grizzlies, w ramach której pozyskali oni Darko Miličića w zamian za Quentina Richardsona[18]. Sezon Nowojorczycy rozpoczęli od dziewięciu porażek i jednego zwycięstwa w 10 kolejnych meczach, co było ich najgorszym startem w historii[19]. Jednakże w grudniu poprawili swój bilans, wygrywając 9 z 15 spotkań[20]. 24 stycznia, Knicks w meczu z Dallas Mavericks osiągnęli najgorszy wynik w historii w Madison Square Garden. Była to też druga w historii porażka Knicks 50 punktami[21].

17 lutego 2010 roku, Knicks pozbyli się Miličića w zamian za Briana Cardinala z Minnesoty Timberwolves[22]. Dzień później oddali też rozgrywającego Nate’a Robinsona za Eddiego House’a[23]. Dzięki temu transferowi Knicks zyskali też J.R. Giddensa i Billa Walkera[23]. W kolejnej wymianie do Nowojorskiej drużyny trafił Tracy McGrady z Houston Rockets, a także Sergio Rodrígueza z Sacramento Kings[24]. W zamian za nich Knicks oddali Larry’ego Hughesa, Jareda Jeffriesa i Jordana Hilla do Houston Rockets[24]. Te wszystkie transfery sprawiły, że po sezonie Knicks mieli wolnych 30 milionów w salary cap[24]. Trzy tygodnie po tych zamianach składu, Knicks pokonali w American Airlines Center Dallas Mavericks 128-94, co było ich największym zwycięstwem w sezonie[20][25]. Jednakże Knicks odpadli z walki o playoffs już pod koniec marca, kończąc sezon bilansem 29–53[20][26].

2010-2012: Początek Big Three i show Lina[edytuj | edytuj kod]

Przyjście Amar’e Stoudemire’a było punktem zwrotnym w historii Knicks.

Przed rozpoczęciem sezonu 2010/2012, Knicks mieli zamiar sprowadzić do swojego zespołu najlepszych zawodników ligi, a za główny cel obrano pozyskanie LeBrona Jamesa[27][28][29]. Jednakże ten zawarł kontrakt z Miami Heat[30]. 5 lipca 2011 roku, Knicks podpisali kontrakt z wolnym agentem Amar’e Stoudemire’em, realizując po części swój plan[31]. Trzy dni później ogłoszono, że kontakt został zawarty na pięć lat i Stoudemire zarobi dzięki niemu 100 milionów dolarów. Ówczesny prezydent Knicks, Donnie Walsh stwierdził na konferencji prasowej, że uważa ten transfer za punkt zwrotny w historii zespołu[32]. Knicks kontynuowali przebudowę składu, wymieniając do Golden State Warriors najlepszego punktującego zespołu w poprzednim sezonie Davida Lee[33], oraz podpisując kontrakty z Raymondem Feltonem i Timofiejem Mozgowem[34]. Po wykonaniu tych wszystkich ruchów transferowych, Knicks po raz pierwszy od 2002 roku wyprzedali wszystkie karnety sezonowe[35].

Popularny „Melo” dołączył do Knicks po wielomiesięcznych spekulacjach nazwanych przez media „Melodramatem”[36].

Mike D’Antoni opierając zespół o Stoudemire’a, oraz pozostały młody trzon zespołu, zbudowany z Feltona, Danilo Gallinariego, Mozgowa, Wilsona Chandlera i debiutanta Landry’ego Fieldsa, doprowadził ich do przerwy na All-Star Weekend z bilansem 28-26[37]. Był to ich pierwszy raz od 2000, gdy w tym momencie sezonu mieli powyżej pięćdziesięciu procent zwycięstw[38]. Po zakończeniu ASW, Knicks dokonali wymiany, która całkowicie zmieniła ich skład. 22 lutego pozyskali oni po kilku miesiącach spekulacji Carmela Anthony’ego z Denver Nuggets, a wraz z nim Chaunceya Billupsa, Sheldena Williamsa, Anthony’ego Cartera, Renaldo Balkmana oraz Coreya Brewera z Minnesoty Timberwolves[39]. W zamian oddali tym obu drużynom Feltona, Chandlera, Mozgowa, Randolpha, Kosta Koufosa i Eddy’ego Curry’ego, oraz przyszłe wybory w drafcie[40].

Po zwycięstwie nad Cleveland Cavaliers 3 kwietnia 2010 roku, po raz pierwszy od 2004 roku, Knicks zapewnili sobie awans do rozgrywek pozasezonowych[41]. Tydzień później, w spotkaniu z Indiana Pacers, Carmelo Anthony zapewnił drużynie pierwszy od 2000 roku dodatni bilans, trafiając zwycięski rzut, a potem blokując jeszcze odpowiedź Danny’ego Grangera[42]. Knicks ostatecznie zakończyli swój udział w playoffs przegrywając 0:4 rywalizację z Boston Celtics[43]. Mimo udanej przebudowy zespołu, pod koniec czerwca 2011, Donnie Walsh ogłosił, że nie zamierza w przyszłym sezonie powrócić do pełnienia roli prezydenta zespołu[44]. Jego obowiązki tymczasowo przejął wówczas Glen Grunwald[45].

Jeremy Lin sprawił, że o Knicks zrobiło się głośno na całym świecie.

Sezon 2011/2012 stanął pod znakiem zapytania, kiedy 1 lipca 2012 David Stern ogłosił w NBA lokaut[46], jednakże zakończył on się pod koniec listopada[47]. Pierwszego ruchu transferowego w przygotowaniach do sezonu, Knicks dokonali 10 grudnia, pozyskując na zasadzie sign and trade Tysona Chandler, który podpisał czteroletni kontrakt, opiewający się na kwotę 58 milionów dolarów[48]. Transfer ten pociągnął za sobą konsekwencje, gdyż Knicks przekroczyli budżet, przez co zmuszeni byli zwolnić za pomocą amnestii Chaunceya Billupsa[49]. Jego miejsce w skaldzie zajął Mike Bibby, który podpisał roczny kontrakt za kwotę minimum dla weterana[50]. Knicks zatrudnili także innego rozgrywającego na podobnej umowie – Barona Davisa[51]. Jednakże w początkowych tygodniach sezonu miejsce w pierwszym składzie zajmowali tylko Bibby i Toney Douglas, gdyż Davis leczył kontuzje[51]. Czas ten był dla Knicks trudny, ponieważ obaj rozgrywający nie spełniali oczekiwań[52]. Wkrótce jednak miejsce w pierwszej piątce zajął Iman Shumpert, a Douglas został odsunięty na ławkę[53]. Na dodatek D’Antoni przesunął Anthony’ego na pozycję point forward, by zwiększyć tempo ofensywne zespoły, jednakże istniały obawy, że Anthony będzie przez zbyt długi czas trzymał piłkę, co miało przyczynić się do stagnacji ofensywnej Knicks[54][55].

Po porażce z Boston Celtics, Knicks osiągnęli bilans 8-15, a D’Antoni, 4 lutego 2012 w meczu przeciwko New Jersey Nets, włączył do składu trzeciego rozgrywającego – Jeremy’ego Lina, co zostało odebrane jako akt desperacji[54][56]. Lin, który w obliczu kontuzji Imana Shumperta podpisał z Knicks kontrakt 27 grudnia, zanotował w tymże meczu 25 punktów i 7 asyst, zapewniając drużynie zwycięstwo[57][58]. Po tym meczu zaczęto chwalić Lina za umiejętność prostego prowadzenia ofensyw Knicks, którzy mieli z tym kłopoty od początku sezonu[54]. Jednakże nikt nie przypuszczał, że zagra on kolejny taki mecz[59]. Niespodziewanie w kolejnym spotkaniu z Utah Jazz, D’Antoni znów postawił na Lina, a ten jeszcze poprawił swoje statystyki z poprzedniego meczu, i zanotował 28 punktów i 8 asyst[60]. Po tym meczu NBA ogarnęło zjawisko nazwane później Linsanity – gracz Knicks stał się fenomenem publiczności, a miliony kibiców oglądały spotkania popularnych „Nowojorczyków”[61][62][63][64]. Pod nieobecność Carmelo Anthony’ego i Amar’e Stoudemire’a w pięciu meczach, Lin poprowadził Knicks do siedmiu kolejnych zwycięstw, przywracając drużynie bilans ponad połowy zwycięstw[65][66][67]. 18 lutego do zespołu dołączył także J.R. Smith[68], lecz mimo to po powrocie Anthony’ego, Knicks przegrali 7 z 8 kolejnych meczów, a Mike D’Antoni zrezygnował z pełnienia funkcji trenera[69]. Jego miejsce początkowo tymczasowo zajął jego asystent – Mike Woodson[70].

od 2012: Koncepcja Mike’a Woodsona[edytuj | edytuj kod]

Pod wodzą Mike’a Woodsona, Knicks zakończyli sezon regularny z bilansem 18-6, zajmując siódme miejsce w konferencji i drugi sezon z rzędu awansując do playoffs, co było pierwszym awansem w minimum dwóch sezonach z rzędu od lat 1988–2001, gdy to brali udział w rozgrywkach pozasezonowych 13 razy z rzędu[71]. Tam ich przeciwnikami byli Miami Heat, z którymi to przegrali pierwsze trzy mecze, ustanawiając najdłuższą serię porażek w playoffs w historii NBA – 13[72]. Zespół osłabiony był brakiem trzech rozgrywających Jeremy’ego Lina, Barona Davisa i Imana Shumperta, którzy odnieśli kontuzję[73]. Knicks wygrali mecz numer cztery, kończąc swoją passę porażek[74]. Jednakże w 5 meczu ulegli oni z Heat 106:94, przegrywając całą serię wynikiem 4:1[75]. Pomimo odpadnięcia już w pierwszej rundzie i spekulacji, że Woodson zostanie zwolniony, w dniu 25 maja został on zatrudniony jako pełnoetatowy trener Knicks[76].

Knicks rozpoczęli przygotowania do sezonu 2012/13 od wybrania z 48 numerem w drafcie NBA 2012 Kostasa Papanikolaoua[77]. Tydzień później zatrudnili oni Jasona Kidda, który początkowo miał być mentorem dla Jeremy’ego Lina[78]. Kolejnym ruchem Knicks było pozyskanie na zasadzie sign and trade Marcusa Camby’ego z Houston Rockets, wysalając w zamian Toneya Douglasa, Josha Harrellsona, Jerome Jordana, oraz wybory w drugich rundach draftów 2014 i 2015[79]. Na tej samej zasadzie powrócił do zespołu po roku przerwy Raymond Felton, a wraz z nim Kurt Thomas, który grał w Knicks w latach 1998–2005[80]. W dalszej części przygotowań do sezonu podpisali oni kontrakty z: J.R. Smithem, Steve’em Novakiem, Jamesem Whitem, Chrisem Copelandem, Ronniem Brewerem, oraz Pablo Prigionim, ale też utracili Landry’ego Fieldsa i Jeremy’ego Lina, który podpisał kontrakt z Houston Rockets[81]. 2 października 2012 roku, zawodnikiem Knicks został powracający z zawieszenia kariery Rasheed Wallace[82].

Pod nieobecność Amar’e Stoudemire’a oraz Imana Shumperta, Knicks rozpoczęli sezon wygrywając pierwszych 6 spotkań, co było ich najlepszym wynikiem od 19 lat[83]. Pierwszy miesiąc rozgrywek zakończyli z bilansem 11-4, ustanawiając tym samym najlepszy wynik od marca 2000 roku, gdy to mieli bilans 11-6[84]. Głosami kibiców do pierwszej piątki Meczu Gwiazd NBA 2013 został wybrany Carmelo Anthony[85], a później jako rezerwowego wybrano Tysona Chandlera[86]. Był to pierwszy raz od 2001 roku, kiedy to Knicks mieli dwóch zawodników w meczu gwiazd[87].

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Koszykarze New York Knicks.

Kadra w sezonie 2023/24[edytuj | edytuj kod]

Stan na 6 marca 2024[88]

Nr Poz. Nar. Nazwisko i imię Data urodzenia Wzrost Masa ciała
5 F Nigeria Achiuwa, Precious 1999-09-19 203 cm 110 kg
8 F Wielka Brytania Anunoby, OG 1997-07-17 201 cm 109 kg
44 F Chorwacja Bogdanović, Bojan 1989-04-18 201 cm 103 kg
4 G Stany Zjednoczone Brown, Charlie 1997-02-02 198 cm 90 kg
11 G Stany Zjednoczone Brunson, Jalen 1996-08-31 188 cm 86 kg
18 G Stany Zjednoczone Burks, Alec 1991-07-20 196 cm 97 kg
0 G Stany Zjednoczone DiVincenzo, Donte 1997-01-31 193 cm 92 kg
3 G Stany Zjednoczone Hart, Josh 1995-03-06 196 cm 98 kg
55 C/F Niemcy/Stany Zjednoczone Hartenstein, Isaiah 1998-05-05 213 cm 113 kg
2 G Stany Zjednoczone McBride, Miles 2000-09-08 188 cm 88 kg
13 G/F Stany Zjednoczone Milton, Shake 1996-09-26 196 cm 93 kg
30 F Stany Zjednoczone Randle, Julius 1994-11-29 203 cm 113 kg
23 C Stany Zjednoczone Robinson, Mitchell 1998-04-01 213 cm 109 kg
45 C Stany Zjednoczone Sims, Jericho 1998-10-20 208 cm 113 kg
00 F Stany Zjednoczone Toppin, Jacob 2000-05-08 203 cm 91 kg
1 G Niemcy/Stany Zjednoczone Washington, Duane 2000-03-24 188 cm 89 kg

Trener: Stany Zjednoczone Tom Thibodeau
Asystenci: Rick Brunson • Johnnie Bryant • Darren Erman • Andy Greer • Larry Greer

Międzynarodowe prawa[edytuj | edytuj kod]

Draft Runda Wybór Zawodnik Poz. Nar. Obecny zespół Adnotacje Przyp.
2014 2 51 Antetokounmpo, ThanasisThanasis Antetokounmpo F Grecja Westchester Knicks (D-League) [89]
2014 2 57 Labeyrie, LouisLouis Labeyrie F/C Francja Paris-Levallois (Francja) Pozyskany od Indiana Pacers [90][91]
2009 2 56 Nivins, AhmadAhmad Nivins F Stany Zjednoczone ASVEL Basket (Francja) Pozyskany od Dallas Mavericks [92]

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Zastrzeżone numery[edytuj | edytuj kod]

Członkowie Koszykarskiej Galerii Sław[edytuj | edytuj kod]

New York Knicks Basketball Hall of Famers
Zawodnicy
Nr Zawodnik Poz. Sezony Rok wyboru Nr Zawodnik Poz. Sezony Rok wyboru
6 Tom Gola G/F 1962–1966 1976 7 Slater Martin PG 1956 1982
8 Walt Bellamy C 1965–1968 1993 8
19		 Nathaniel Clifton PF 1950–1956 2014
9 Richie Guerin PG 1956–1963 2013 10 Walt Frazier PG 1967–1977 1987
11 Harry Gallatin F/C 1948–1957 1991 11 Bob McAdoo F/C 1976–1979 2000
15 Earl Monroe G 1972–1980 1990 15 Dick McGuire G 1949–1957 1993
19 Willis Reed C 1964–1974 1982 22 Dave DeBusschere PF 1969–1974 1983
24 Bill Bradley SF/SG 1967–1977 1982 30 Bernard King SF 1982–1987 2013
32 Jerry Lucas C 1971–1974 1980 33 Patrick Ewing C 1985–2000 2008
Zarząd
Nr Trener Poz. Sezony Rok wyboru Nr Trener Poz. Sezony Rok wyboru
613 Red Holzman Trener 1967–1977, 1978–1982 1986 – Hubie Brown Trener 1982–1986 2005
– Larry Brown Trener 2005–2006 2002 – Don Nelson Trener 1995–1996 2012
– Rick Pitino Trener 1987–1989 2013 – Pat Riley Trener 1991–1995 2008
– Lenny Wilkens Trener 2004-2005 1998 –

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Sezon[edytuj | edytuj kod]

MVP[94]

MVP Finałów[94]

Debiutanci roku[95]

Rezerwowi roku[96]

Obrońcy roku[97]

NBA Most Improved Player Award[98]

Trenerzy roku[99]

NBA Sportsmanship Award[100]

All-NBA First Team[101]

All-NBA Second Team[101]

All-NBA Third Team[101]

NBA All-Defensive First Team[93]

NBA All-Defensive Second Team[93]

NBA All-Rookie First Team[103]

NBA All-Rookie Second Team[102]

NBA All-Star Weekend[edytuj | edytuj kod]

Nominowani do All-Star Game[104]

Uczestnicy Rookie Challenge[106]

Trenerzy All-Star Game[105]

MVP All-Star Game[109]

Zwycięzcy konkursu wsadów[110]

Zwycięzcy konkursu Skills Challange

Zwycięzcy Shooting Stars[107]

MVP Rookie Challenge[108]

Statystyczni liderzy NBA[edytuj | edytuj kod]

Liderzy strzelców[114]

Liderzy w zbiórkach[115]

Liderzy w asystach[116]

Liderzy w przechwytach[117]

Liderzy w skuteczności rzutów z gry[111]

Liderzy w skuteczności rzutów wolnych[112]

Liderzy w skuteczności rzutów za 3 punkty[113]

Statystyczni liderzy wszech czasów klubu[edytuj | edytuj kod]

(Sezon zasadniczy)

Statystyka Total Zawodnik
Punkty 23 665 Patrick Ewing
Gry 1039 Patrick Ewing
Zbiórki 10 771 Patrick Ewing
Asysty 4791 Walt Frazier
Przechwyty 1114 Patrick Ewing
Bloki 2758 Patrick Ewing
Minuty 37 586 Patrick Ewing
Celne rzuty z gry 9260 Patrick Ewing
Oddane rzuty z gry 18 224 Patrick Ewing
Skuteczność rzutów z gry 67,9 Tyson Chandler
Celne rzuty za 3 punkty 982 John Starks
Oddane rzuty za 3 punkty 2848 John Starks
Skuteczność rzutów za 3 punkty 44,9 Hubert Davis
Celne rzuty wolne 5126 Patrick Ewing
Oddane rzuty wolne 6904 Patrick Ewing
Skuteczność rzutów wolnych 88,6 Mike Glenn
Zbiórki w ataku 2580 Charles Oakley
Zbiórki w obronie 8191 Patrick Ewing
Straty 3321 Patrick Ewing

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Liczba Rok
Mistrz NBA 2 1970, 1973
Mistrz Konferencji 8 1951, 1952, 1953, 1970, 1972, 1973, 1994, 1999
Mistrz Dywizji 5 1971, 1989, 1993, 1994, 2013
Występy
w play-off 		43 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1959, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1978, 1981, 1983, 1984, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2004, 2013, 2021

Poszczególne sezony[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[118]:. Stan na koniec sezonu 2022/23

Sezon Liga Konferencja Poz.
w konf. 		Dywizja Poz.
w dyw. 		Sezon regularny Playoffs
Wyg. Por.
New York Knicks
1946/47 NBA Wschodnia 3 – – 33 27 Wygrana w 1. rundzie z Cleveland Rebels (2-1)
Porażka w pół. Konf. z Philadelphia Warriors (0-2)
1947/48 NBA Wschodnia 2 – – 26 22 Porażka w 1. rundzie z Baltimore Bullets (1-2)
1948/49 NBA Wschodnia 2 – – 32 28 Wygrana w pół. Konf. z Baltimore Bullets (2-1)
Porażka w finale Konf. z Washington Capitols (1-2)
1949/50 NBA Wschodnia 2 – – 40 28 Wygrana w pół. Konf. z Washington Capitols (2-0)
Porażka w finale Konf. z Syracuse Nationals (1-2)
1950/51 NBA Wschodnia 3 – – 36 30 Wygrana w pół. Konf. z Boston Celtics (2-0)
Wygrana w finale Konf. z Syracuse Nationals (3-2)
Porażka w finale NBA z Rochester Royals (3-4)
1951/52 NBA Wschodnia 3 – – 37 29 Wygrana w pół. Konf. z Boston Celtics (2-1)
Wygrana w finale Konf. z Syracuse Nationals (3-1)
Porażka w finale NBA z Minneapolis Lakers (3-4)
1952/53 NBA Wschodnia 1 – – 47 23 Wygrana w pół. Konf. z Baltimore Bullets (2-0)
Wygrana w finale Konf. z Boston Celtics (3-1)
Porażka w finale NBA z Minneapolis Lakers (1-4)
1953/54 NBA Wschodnia 1 – – 44 28 System kołowy
Porażka z Boston Celtics (0-2)
Porażka z Syracuse Nationals (0-2)
1954/55 NBA Wschodnia 2 – – 38 34 Porażka w pół. Konf. z Boston Celtics (1-2)
1955/56 NBA Wschodnia 4 – – 35 37 Porażka w meczu rozstrzygającym
przed play-off z Syracuse Nationals (0-1)
1956/57 NBA Wschodnia 4 – – 36 36
1957/58 NBA Wschodnia 4 – – 35 37
1958/59 NBA Wschodnia 2 – – 40 32 Porażka w pół. Konf. z Syracuse Nationals (0-2)
1959/60 NBA Wschodnia 4 – – 27 48
1960/61 NBA Wschodnia 4 – – 21 58
1961/62 NBA Wschodnia 4 – – 29 51
1962/63 NBA Wschodnia 4 – – 31 49
1963/64 NBA Wschodnia 4 – – 22 58
1964/65 NBA Wschodnia 4 – – 31 49
1965/66 NBA Wschodnia 4 – – 30 50
1966/67 NBA Wschodnia 4 – – 36 45 Porażka w pół. Konf. z Boston Celtics (1-3)
1967/68 NBA Wschodnia 3 – – 43 39 Porażka w pół. Konf. z Philadelphia 76ers (2-4)
1968/69 NBA Wschodnia 3 – – 54 28 Wygrana w pół. Konf. z Baltimore Bullets (4-0)
Porażka w finale Konf. z Boston Celtics (2-4)
1969/70 NBA Wschodnia 1 – – 60 22 Wygrana w pół. Konf. z Baltimore Bullets (4-3)
Wygrana w finale Konf. z Milwaukee Bucks (4-1)
Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-3)
1970/71 NBA Wschodnia 1 Atlantic 1 52 30 Wygrana w pół. Konf. z Atlanta Hawks (4-1)
Porażka w finale Konf. z Baltimore Bullets (3-4)
1971/72 NBA Wschodnia 3 Atlantic 2 48 34 Wygrana w pół. Konf. z Baltimore Bullets (3-1)
Wygrana w finale Konf. z Boston Celtics (4-1)
Porażka w finale NBA z Los Angeles Lakers (1-4)
1972/73 NBA Wschodnia 3 Atlantic 2 57 25 Wygrana w pół. Konf. z Baltimore Bullets (4-1)
Wygrana w finale Konf. z Boston Celtics (4-3)
Wygrana w finale NBA z Los Angeles Lakers (4-1)
1973/74 NBA Wschodnia 3 Atlantic 2 49 33 Wygrana w pół. Konf. z Capital Bullets (4-3)
Porażka w finale Konf. z Boston Celtics (1-4)
1974/75 NBA Wschodnia 5 Atlantic 3 40 42 Porażka w 1. rundzie z Houston Rockets (1-2)
1975/76 NBA Wschodnia 7 Atlantic 4 38 44
1976/77 NBA Wschodnia 7 Atlantic 3 40 42
1977/78 NBA Wschodnia 5 Atlantic 2 43 39 Wygrana w 1. rundzie z Cleveland Cavaliers (2-0)
Porażka w pół. Konf. z Philadelphia 76ers (0-4)
1978/79 NBA Wschodnia 7 Atlantic 4 31 51
1979/80 NBA Wschodnia 7 Atlantic 4 39 43
1980/81 NBA Wschodnia 4 Atlantic 3 50 32 Porażka w 1. rundzie z Chicago Bulls (0-2)
1981/82 NBA Wschodnia 10 Atlantic 5 33 49
1982/83 NBA Wschodnia 5 Atlantic 4 44 38 Wygrana w 1. rundzie z New Jersey Nets (0-2)
Porażka w pół. Konf. z Philadelphia 76ers (0-4)
1983/84 NBA Wschodnia 5 Atlantic 3 47 35 Wygrana w 1. rundzie z Detroit Pistons (3-2)
Porażka w pół. Konf. z Boston Celtics (3-4)
1984/85 NBA Wschodnia 10 Atlantic 5 24 58
1985/86 NBA Wschodnia 11 Atlantic 5 23 59
1986/87 NBA Wschodnia 11 Atlantic 5 24 58
1987/88 NBA Wschodnia 8 Atlantic 3 38 44 Porażka w 1. rundzie z Boston Celtics (1-3)
1988/89 NBA Wschodnia 2 Atlantic 1 52 30 Wygrana w 1. rundzie z Philadelphia 76ers (3-0)
Porażka w pół. Konf. z Chicago Bulls (2-4)
1989/90 NBA Wschodnia 5 Atlantic 3 45 37 Wygrana w 1. rundzie z Boston Celtics (3-2)
Porażka w pół. Konf. z Detroit Pistons (1-4)
1990/91 NBA Wschodnia 8 Atlantic 3 39 43 Porażka w 1. rundzie z Chicago Bulls (0-3)
1991/92 NBA Wschodnia 4 Atlantic 2 51 31 Wygrana w 1. rundzie z Detroit Pistons (3-2)
Porażka w pół. Konf. z Chicago Bulls (3-4)
1992/93 NBA Wschodnia 1 Atlantic 1 60 22 Wygrana w 1. rundzie z Indiana Pacers (3-1)
Wygrana w pół. Konf. z Charlotte Hornets (4-1)
Porażka w finale Konf. z Chicago Bulls (2-4)
1993/94 NBA Wschodnia 2 Atlantic 1 57 25 Wygrana w 1. rundzie z New Jersey Nets (3-1)
Wygrana w pół. Konf. z Chicago Bulls (4-3)
Wygrana w finale Konf. z Indiana Pacers (4-3)
Porażka w finale NBA z Houston Rockets (3-4)
1994/95 NBA Wschodnia 3 Atlantic 2 55 27 Wygrana w 1. rundzie z Cleveland Cavaliers (3-1)
Porażka w pół. Konf. z Indiana Pacers (3-4)
1995/96 NBA Wschodnia 5 Atlantic 2 47 35 Wygrana w 1. rundzie z Cleveland Cavaliers (3-1)
Porażka w pół. Konf. z Chicago Bulls (1-4)
1996/97 NBA Wschodnia 3 Atlantic 2 57 25 Wygrana w 1. rundzie z Charlotte Hornets (3-0)
Porażka w pół. Konf. z Miami Heat (3-4)
1997/98 NBA Wschodnia 7 Atlantic 2 43 39 Wygrana w 1. rundzie z Miami Heat (3-2)
Porażka w pół. Konf. z Indiana Pacers (1-4)
1998/99 NBA Wschodnia 8 Atlantic 4 27 23 Wygrana w 1. rundzie z Miami Heat (3-2)
Wygrana w pół. Konf. z Atlanta Hawks (4-0)
Wygrana w finale Konf. z Indiana Pacers (4-2)
Porażka w finale NBA z San Antonio Spurs (1-4)
1999/00 NBA Wschodnia 3 Atlantic 2 50 32 Wygrana w 1. rundzie z Toronto Raptors (3-0)
Wygrana w pół. Konf. z Miami Heat (4-3)
Porażka w finale Konf. z Indiana Pacers (2-4)
2000/01 NBA Wschodnia 4 Atlantic 3 48 34 Porażka w 1. rundzie z Toronto Raptors (2-3)
2001/02 NBA Wschodnia 13 Atlantic 7 30 52
2002/03 NBA Wschodnia 10 Atlantic 6 37 45
2003/04 NBA Wschodnia 7 Atlantic 3 39 43 Porażka w 1. rundzie z New Jersey Nets (0-4)
2004/05 NBA Wschodnia 12 Atlantic 5 33 49
2005/06 NBA Wschodnia 15 Atlantic 5 23 59
2006/07 NBA Wschodnia 12 Atlantic 4 33 49
2007/08 NBA Wschodnia 14 Atlantic 5 23 59
2008/09 NBA Wschodnia 14 Atlantic 5 32 50
2009/10 NBA Wschodnia 11 Atlantic 3 29 53
2010/11 NBA Wschodnia 6 Atlantic 2 42 40 Porażka w 1. rundzie z Boston Celtics (0-4)
2011/12 NBA Wschodnia 7 Atlantic 2 36 30 Porażka w 1. rundzie z Miami Heat (1-4)
2012/13 NBA Wschodnia 2 Atlantic 1 54 28 Wygrana w 1. rundzie z Boston Celtics (4-2)
Porażka w pół. Konf. z Indiana Pacers (2-4)
2013/14 NBA Wschodnia 9 Atlantic 3 37 45
2014/15 NBA Wschodnia 15 Atlantic 5 17 65
2015/16 NBA Wschodnia 13 Atlantic 3 32 50
2016/17 NBA Wschodnia 12 Atlantic 3 31 51
2017/18 NBA Wschodnia 11 Atlantic 4 29 53
2018/19 NBA Wschodnia 15 Atlantic 5 17 65
2019/20[119][120] NBA Wschodnia 12 Atlantic 5 21 45
2020/21[121] NBA Wschodnia 4 Atlantic 3 41 31 Porażka w 1. rundzie z Atlanta Hawks (1-4)
2021/22 NBA Wschodnia 11 Atlantic 5 37 45
2022/23 NBA Wschodnia 5 Atlantic 3 47 35 Wygrana w 1. rundzie z Cleveland Cavaliers (4-1)
Porażka w pół. Konf. z Miami Heat (2-4)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 2017-18 New York Knicks media guide [online] [dostęp 2019-06-23].
  2. ↑ The Naismith Memorial Basketball Hall of Fame :: Hall Of Famers [online], hoophall.com [dostęp 2019-06-22] (ang.).
  3. ↑ Kurt Badenhausen, Full List: The World’s 50 Most Valuable Sports Teams Of 2018 [online], Forbes [dostęp 2019-06-22] (ang.).
  4. ↑ The Business Of Basketball [online], Forbes [dostęp 2019-06-22] (ang.).
  5. ↑ Walsh Named Knicks President, Basketball Operations. New York Knicks, 2 kwietnia 2008. [dostęp 2008-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2011)]. (ang.).
  6. ↑ Walsh Plans To Get Knicks Under Salary Cap, Change Media Policy. Sports Business Daily, 3 kwietnia 2008. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 lipca 2011)]. (ang.).
  7. ↑ Dougherty, Mike: After tumultuous run, Knicks fire Isiah Thomas. [w:] USA Today [on-line]. 19 kwietnia 2008. [dostęp 2011-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2011)]. (ang.).
  8. ↑ Associated Press: Knicks introduce new coach D’Antoni. ESPN, 13 maja 2008. [dostęp 2008-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2011)]. (ang.).
  9. ↑ Parker, Patrick: Knicks fans give Gallinari his own jeering section on draft night. ESPN, 26 czerwca 2008. [dostęp 2011-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2011)]. (ang.).
  10. ↑ a b Beck, Howard: Eyeing 2010, Knicks Deal Crawford and Randolph. [w:] The New York Times [on-line]. 21 listopada, 2008. [dostęp 2011-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-16)]. (ang.).
  11. ↑ Knicks trade for Bulls’ Hughes. ESPN, 19 lutego, 2009. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  12. ↑ Sheridan, Chris: Knicks swap Rose for Wilcox. ESPN, 19 lutego, 2009. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  13. ↑ Stein, Marc: Sources: Marbury may head to Boston. ESPN, 25 lutego, 2009. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  14. ↑ 2008–09 New York Knicks Schedule and Results. Basketball Reference. [dostęp 2011-07-05]. (ang.).
  15. ↑ 2008–09 Double-Double Leaders: Total Double Doubles. National Basketball Association. [dostęp 2009-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  16. ↑ Nate Robinson Stats. ESPN. [dostęp 2009-06-28]. (ang.).
  17. ↑ Wilson Chandler Stats. [dostęp 2009-06-28]. (ang.).
  18. ↑ a b Abrams, Jonathan: The Knicks Deal, but Don’t Get What They Want. [w:] The New York Times [on-line]. 25 czerwca, 2009. [dostęp 2009-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  19. ↑ Isola, Frank: Knicks no match for Golden State, seal worst 10-game start in franchise history. [w:] New York Daily News [on-line]. Mortimer Zuckerman, 14 listopada, 2009. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  20. ↑ a b c 2009–10 New York Knicks Schedule and Results. Basketball Reference. [dostęp 2011-07-05]. (ang.).
  21. ↑ Associated Press: Mavericks’ balanced offense feeds record rout of Knicks. ESPN, 24 stycznia, 2010. [dostęp 2010-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  22. ↑ Ford, Chad: Milicic heads from Knicks to Wolves. ESPN, 17 lutego, 2010. [dostęp 2010-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  23. ↑ a b Forsberg, Chris: C’s land Robinson, send House to N.Y.. ESPN, 18 lutego, 2010. [dostęp 2010-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  24. ↑ a b c Stein, Marc; Chris Sheridan: T-Mac traded in 3-team deal. ESPN, 19 lutego, 2010. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  25. ↑ Associated Press: Knicks avenge loss with dominating win over Mavericks. ESPN, 13 marca, 2010. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  26. ↑ Isola, Frank: No playoffs, lost first-rounder... and all that Jazz. [w:] New York Daily News [on-line]. Mortimer Zuckerman, 29 marca, 2010. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  27. ↑ Justin Norman: Signs Point To LeBron James Joining The New York Knicks. bleacherreport.com, 2010-07-07. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  28. ↑ It’s LeBron James to Miami Heat (or Knicks, or Bulls) if ESPN runs this. orlandosentinel.com, 2010-07-07. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-21)]. (ang.).
  29. ↑ Craig Kanalley: LeBron James Knicks Bound? New York Reportedly Snagging LeBron. huffingtonpost.com, 2010-07-07. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  30. ↑ NBA.com: Done deals: LeBron, Bosh and Wade sign six-year contracts. [dostęp 2010-07-13]. (ang.).
  31. ↑ Amar’e Stoudemire graczem New York Knicks!. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  32. ↑ Youngmisuk, Ohm: Knicks introduce Stoudemire. ESPN, 9 lipca, 2010. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-23)]. (ang.).
  33. ↑ Kelly Dwyer: The Knicks trade David Lee for three Golden State Warriors. yahoo.com, 2010-07-09. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  34. ↑ Chris Sheridan: Knicks unveil their latest additions. ESPN.com, 2010-07-12. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  35. ↑ Ozanian, Mike: Knicks now the most valuable NBA franchise. Yahoo! Sports, 27 stycznia, 2010. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-23)]. (ang.).
  36. ↑ Paweł Kucharski: Koszykówka: Carmelo Anthony wraca na stare śmieci. gazetawroclawska.pl. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  37. ↑ Dan Pomerleau: New York Knicks Too Good for Hawks at MSG. Epoch Times, 2011-02-17. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-26)]. (ang.).
  38. ↑ Knicks now the most valuable NBA franchise, „Times Herald-Record”, Associated Press, 17 lutego 2011 [dostęp 2011-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-15] (ang.).
  39. ↑ Knicks Acquire Four-Time All-Star Carmelo Anthony. New York Knicks, 22 lutego 2011. [dostęp 2011-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2011)]. (ang.).
  40. ↑ Carmelo Anthony gives ‘1, 1A punch’. ESPN, 22 lutego 2011. [dostęp 2011-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 lutego 2011)]. (ang.).
  41. ↑ Associated Press: Knicks end long drought, clinch playoff spot. [w:] Sports Illustrated [on-line]. 3 kwietnia, 2011. [dostęp 2011-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-12)]. (ang.).
  42. ↑ Abrams, Jonathan: Knicks Are Assured a Winning Season After Anthony’s Key Shot and a Block. [w:] The New York Times [on-line]. 10 kwietnia, 2011. [dostęp 2011-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-12)]. (ang.).
  43. ↑ Associated Press: Celtics hold on to complete sweep of Knicks. [w:] Sports Illustrated [on-line]. 24 kwietnia, 2011. [dostęp 2011-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-05)]. (ang.).
  44. ↑ Donnie Walsh won’t return to New York Knicks. Sporting News, 2011-06-03. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  45. ↑ Sheridan, Chris: Donnie Walsh departing Knicks. ESPN, 3 czerwca, 2011. [dostęp 2011-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-03)]. (ang.).
  46. ↑ Lokaut w NBA! Sezon odwołany?. przegladsportowy.pl, 2011-07-01. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  47. ↑ Maciej Kwiatkowski: Koniec lokautu NBA. Liga wróci w święta!. 2011-11-26. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  48. ↑ Lawrence, Mitch: Done deal: Knicks complete Tyson trade. [w:] New York Daily News [on-line]. 10 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  49. ↑ Ian Begley: Knicks waive Chauncey Billups. ESPNNewYork.com, 2011-12-11. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  50. ↑ Zwerling, Jared: Knicks make flurry of moves. ESPN New York, 11 grudnia 2011. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  51. ↑ a b Begley, Ian: Knicks officially sign Baron Davis. ESPN New York, 20 grudnia 2011. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  52. ↑ Lawrence, Mitch: Knicks already at a turning point. [w:] New York Daily News [on-line]. 30 grudnia 2011. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  53. ↑ Lawrence, Mitch: Knicks winning but missing the point. [w:] New York Daily News [on-line]. 12 stycznia 2012. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  54. ↑ a b c Begley, Ian: Lin points Knicks in right direction. ESPN New York, 5 lutego 2012. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  55. ↑ Clark, Kevin: Is Carmelo Trying to Do Too Much?. [w:] The Wall Street Journal [on-line]. 25 stycznia 2012. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  56. ↑ Howard Beck: Lin’s Success Surprising to Everyone. 10 lutego, 2012. [zarchiwizowane z tego adresu (11 lutego, 2012)]. (ang.).
  57. ↑ Jeremy Lin shines as Knicks bounce back against Nets. espn.go.com, 2012-02-04. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  58. ↑ Stein, Marc: Knicks claim guard Jeremy Lin. ESPN New York, 27 grudnia 2011. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  59. ↑ Knicks overcome Carmelo Anthony injury as Jeremy Lin hangs career-high 28 on Jazz. espn.go.com, 2012-02-06. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  60. ↑ Knicks-Jazz Box Score. espn.go.com, 2012-02-06. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  61. ↑ Christopher Hunt: LinSanity continues. ESPNNewYork.com, 2012-02-07. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  62. ↑ Linsanity: How the Internet Made Jeremy Lin a Star in Less Than a Week. theatlantic.com, 2012-02-08. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  63. ↑ #Linsanity! Knicks Guard Is Social Media’s Newest Athlete Darling. mashable.com, 2012-02-07. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  64. ↑ Linsanity. supergigant.blox.pl/, 2012-02-07. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  65. ↑ Associated Press, Lin has 13 assists, Knicks run win streak to 7, [w:] Sports Illustrated [online], 15 lutego 2012 [dostęp 2012-02-21] [zarchiwizowane 2012-02-21] (ang.).
  66. ↑ Begley, Ian: Amar’e Stoudemire returns to N.Y.. ESPN, 14 lutego 2012. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  67. ↑ Begley, Ian: Carmelo Anthony returns Monday. ESPN New York, 20 lutego 2012. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  68. ↑ Begley, Ian; Ramona Shelburne, Marc Stein and The Associated Press: Knicks announce J.R. Smith signing. ESPN New York, 18 lutego 2012. [dostęp 2012-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)]. (ang.).
  69. ↑ Melo dopiął swego. D’Antoni odchodzi z Knicks. sprt.tvp.pl, 2012-03-14. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  70. ↑ Associated Press: Knicks coach Mike D’Antoni resigns. ESPN New York, 14 marca 2012. [dostęp 2012-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 marca 2012)]. (ang.).
  71. ↑ Associated Press: Bobcats fall to Knicks, finish with worst winning percentage in NBA history. ESPN New York, 26 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 kwietnia 2012)]. (ang.).
  72. ↑ Berman, Marc: Knicks face elimination by Heat in Game 4 today. [w:] New York Post [on-line]. 6 maja 2012. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 maja 2012)]. (ang.).
  73. ↑ Associated Press: LeBron James, Heat close out Knicks in five games. ESPN, 9 maja 2012. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 maja 2012)]. (ang.).
  74. ↑ Click here to find out more! Knicks top Heat to get first postseason win since 2001. espn.go.com, 2012-05-06. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  75. ↑ New York Knicks at Miami Heat Box Score, May 9, 2012. basketball-reference.com. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  76. ↑ Begley, Ian: Knicks extend coach Mike Woodson. ESPN New York, 26 maja 2012. [dostęp 2012-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (28 maja 2012)]. (ang.).
  77. ↑ Draft: New York Knicks Team Overview. nba.com. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  78. ↑ NBA: Jason Kidd w New York Knicks. wp.pl, 2012-07-06. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  79. ↑ Frank Isola: NY Knicks get Marcus Camby back after sign-and-trade with Houston Rockets. New York Daily New, 2012-07-09. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  80. ↑ Jeff Zillgitt: Raymond Felton heading to the Knicks; Jeremy Lin the odd man out?. USA Today, 2012-07-15. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  81. ↑ Chris Bernucca: New York Knicks Offseason Moves & Analysis. sheridanhoops.com, 2012-10-01. [dostęp 2013-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-24)]. (ang.).
  82. ↑ Ian Begley: Knicks sign Rasheed Wallace. ESPNNewYork.com, 2012-10-03. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  83. ↑ Knicks nadal niepokonani. [dostęp 2013-02-10]. (pol.).
  84. ↑ Knicks vs. Wizards: New York beats Washington for 10th straight time. [dostęp 2013-02-10]. (ang.).
  85. ↑ Jim Fenton: CELTICS NOTEBOOK: Rondo looks forward to starting in All-Star. enterprisenews.com, 2013-01-18. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  86. ↑ Spurs’ Duncan, Heat’s Bosh headline 2013 All-Star reserves. [w:] NBA.com [on-line]. Turner Sports Interactive, Inc, 24 stycznia, 2013. [dostęp 2013-01-24]. (ang.).
  87. ↑ Marc Berman: Knicks’ Chandler earns All-Star nod. New York Post, 2013-01-25. [dostęp 2013-01-26]. (ang.).
  88. ↑ Knicks 2021-22 NY Team Roster. nba.com. [dostęp 2021-11-08]. (ang.).
  89. ↑ 2014 NBA Draft Results: Knicks select Thanasis Antetokounmpo with 51st pick. sportando.com. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).
  90. ↑ 2014 NBA Draft Results: Knicks acquire Louis Labeyrie with 57th pick. sbnation.com. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).
  91. ↑ Paris-Levallois announced Louis Labeyrie. sportando.com. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).
  92. ↑ Knicks Acquire Tyson Chandler. nba.com. [dostęp 2015-06-13]. (ang.).
  93. ↑ a b All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  94. ↑ a b NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  95. ↑ NBA Rookie of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  96. ↑ NBA Sixth Man of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  97. ↑ NBA Defensive Player of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  98. ↑ NBA Most Improved Player Award Winners. nba.com. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  99. ↑ NBA Coach of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  100. ↑ NBA Sportsmanship Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  101. ↑ a b c All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2022-08-06]. (ang.).
  102. ↑ NBA History – All-Rookie 2nd Team. espn.go.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  103. ↑ NBA History – All-Rookie 1st Team. espn.go.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  104. ↑ New York Knicks All-Star Game Selections. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  105. ↑ ALL TIME COACHES LIST NBA ALL STAR GAME. ba-allstar.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  106. ↑ NBA ALL-STAR ROOKIE ROSTERS. nba-allstar.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  107. ↑ All-Star History: Shooting Stars winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  108. ↑ Rookie Game Year-by-Year Results/MVPs. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  109. ↑ NBA All-Star Game MVP’s. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  110. ↑ NBA Slam Dunk Contest Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  111. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  112. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  113. ↑ NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for 3-Pt Field Goal Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  114. ↑ NBA Scoring Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  115. ↑ NBA Rebounds Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  116. ↑ NBA Assists Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  117. ↑ NBA Steals Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  118. ↑ New York Knicks Franchise Index. basketball-reference.com. [dostęp 2023-08-06]. (ang.).
  119. ↑ Koronawirus w NBA. Rozgrywki zawieszone na miesiąc. Scenariusze dla ligi. www.sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2020-03-13]. (pol.).
  120. ↑ W końcu znamy konkretny plan. www.mvpmagazyn.pl. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (pol.).
  121. ↑ Liga NBA – początek rywalizacji 22 grudnia, 72 mecze w sezonie regularnym. www.wirtualnemedia.pl. [dostęp 2020-11-10]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

New York Knicks – skład przed sezonem 2023/2024
National Basketball Association
Konferencja Wschodnia
Atlantic Division
Central Division
Southeast Division
Konferencja Zachodnia
Northwest Division
Pacific Division
Southwest Division
Coroczne imprezy
Inne
Mistrzowie NBA
Lata 1947–1949
Lata 1950–1959
Lata 1960–1969
Lata 1970–1979
Lata 1980–1989
Lata 1990–1999
Lata 2000–2009
Lata 2010–2019
Lata od 2020
Trenerzy New York Knicks
  1. ↑ a b c d tymczasowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=New_York_Knicks&oldid=73146178”