Jimmy Butler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jimmy Butler
Ilustracja
Jimmy Butler w barwach reprezentacji Stanów Zjednoczonych podczas XXXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku.
#22 Miami Heat
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

Jimmy Butler III

Pseudonim

Jimmy Buckets,
Playoff Jimmy

Data i miejsce urodzenia

14 września 1989
Houston

Wzrost

201 cm

Masa ciała

104 kg

Kariera
Aktywność

od 2011

Szkoła średnia

Tomball (Tomball, Teksas)

College

Tyler JC (2007–2008)
Marquette (2008–2011)

Draft

2011, numer: 30
Chicago Bulls

  1. Mecze w lidze aktualne na 10 listopada 2020.

Jimmy Butler III (ur. 14 września 1989 w Houston) – amerykański zawodowy koszykarz, występujący na pozycji niskiego skrzydłowego, pięciokrotny uczestnik meczu gwiazd NBA, obecnie zawodnik Miami Heat.

W latach 2011–2017 zawodnik Chicago Bulls. Karierę koszykarską rozpoczął podczas studiów na uniwersytecie Marquette. Po trzech latach studiów zgłosił się do draftu NBA 2011, w którym to został wybrany z numerem 30 przez Chicago Bulls[1]. Klub ten opuścił 22 czerwca 2017.

Dzieciństwo i młodość[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Butlera porzucił rodzinę tuż po przyjściu na świat syna. W wieku 13 lat, gdy mieszkał w miasteczku Tomball na przedmieściach Houston, został wyrzucony z domu przez matkę. Od tamtej pory pomieszkiwał po kilka tygodni u różnych znajomych[2].

W trakcie rozgrywek koszykarskiej ligi letniej, przed ostatnim rokiem nauki w szkole średniej, Butler poznał Jordana Leslie, który wyzwał go na konkurs rzutów trzypunktowych. Szybko stali się przyjaciółmi i Butler zaczął nocować w domu Lesliego. Mimo że matka jego przyjaciela i ojczym opiekowali się już siódemką dzieci, zgodzili się na przygarnięcie Butlera pod dach[2].

W ostatnim sezonie w szkole średniej Tomball High School Butler zdobywał średnio 19,9 punktów i 8,7 zbiórek na mecz[3].

College[edytuj | edytuj kod]

Po szkole średniej Butler zdecydował się na wybór uczelni Tyler Junior College. Po pierwszym roku postanowił przenieść się do Marquette University, gdzie bronił barw drużyny Marquette Golden Eagles[4]. W drugim roku gry na tej uczelni zaczął wychodzić w podstawowej piątce i osiągnął statystyki na poziomie 14,7 punktów i 6,4 zbiórek na mecz[5]. W trakcie sezonu dwukrotnie trafiał rzuty dające jego drużynie zwycięstwo – przeciwko Connecticut Huskies[6] i St. John's Red Storm[7]. Po sezonie 2010/11, w którym notował 15,7 punktów i 6,1 zbiórki zgłosił się do draftu NBA.

NBA[edytuj | edytuj kod]

Z 30. numerem draftu 2011 Butler został wybrany przez Chicago Bulls[8].

2 czerwca 2014 został wybrany do drugiej piątki defensorów sezonu 2013/14[9].

7 maja 2015 został wyróżniony nagrodą NBA Most Improved Player Award za sezon 2014/15[10].

3 stycznia 2016 pobił klubowy rekord Chicago Bulls, notując 40 z 42 zdobytych punktów w drugiej połowie wygranego meczu 115-113 spotkania z Toronto Raptors. Poprzedni rekord, 39 punktów zdobytych w jednej (II) połowie spotkania, należał do Michaela Jordana i został ustanowiony w 1989 roku, podczas konfrontacji z drużyną Milwaukee Bucks[11].

22 czerwca 2017 został wytransferowany do Minnesoty Timberwolves w zamian za Zacha LaVine’a oraz Krisa Dunna[12].

12 listopada 2018 Butler dołączył do Philadelphii 76ers, a w wymianie wziął udział także Justin Patton[13]. Do Minnesoty przenieśli się Robert Covington, Dario Sarić i Jerryd Bayless. Wolves otrzymali też wybór w drugiej rundzie draftu w 2022[14].

6 lipca 2019 roku dołączył do Miami Heat w wyniku wymiany sign-and-trade. Heat stracili centra Hassana Whiteside’a, który trafił do drużyny Portland Trail Blazers, rzucającego obrońcę Josha Richardsona, który trafił do Philadelphia 76ers, oraz chroniony pick z pierwszej rundy draftu w 2023[15].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Stan na 21 czerwca 2023, na podstawie[16], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA[edytuj | edytuj kod]

  • Uczestnik:
    • rozgrywek Sweet Sixteen turnieju NCAA (2011)
    • turnieju NCAA (2009–2011)
    • meczu gwiazd NCAA – Reese’s College All-Star Game (2011)
  • MVP turnieju Portsmouth Invitational (2011)
  • Zaliczony do:
    • I składu CBE turnieju Classic Sprint Subregional (2011)
    • składu All-AAC Honorable Mention (2010, 2011)

NBA[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Statystki w NBA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie basketball-reference.com, stan na koniec sezonu 2019/20

Sezon Regularny[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2011/12 Chicago Bulls 42 0 8,5 40,5% 18,2% 76,8% 1,3 0,3 0,3 0,1 2,6
2012/13 Chicago Bulls 82 20 26,0 46,7% 38,1% 80,3% 4,0 1,4 1,0 0,4 8,6
2013/14 Chicago Bulls 67 67 38,7 39,7% 28,3% 76,9% 4,9 2,6 1,9 0,5 13,1
2014/15 Chicago Bulls 65 65 38,7 46,2% 37,8% 83,4% 5,8 3,3 1,8 0,6 20,0
2015/16 Chicago Bulls 67 67 36,9 45,4% 31,2% 83,2% 5,3 4,8 1,6 0,6 20,9
2016/17 Chicago Bulls 76 75 37,0 45,5% 36,7% 86,5% 6,2 5,5 1,9 0,4 23,9
2017/18 Minnesota Timberwolves 59 59 36,7 47,4% 35,0% 85,4% 5,3 4,9 2,0 0,4 22,2
2018/19 Philadelphia 76ers 55 55 33,2 46,1% 33,8% 86,8% 5,3 4,0 1,8 0,5 18,2
2019/20 Miami Heat 58 58 33,8 45,5% 24,4% 83,4% 6,7 6,0 1,8 0,6 19,9
Razem 581 476 33,0 45,5% 33,3% 83,5% 5,1 3,7 1,6 0,5 17,0
All-Star 3 1 14,0 80,0% 00,0% 00,0% 2,3 1,7 1,7 0,0 5,3

Play-Offy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2012 Chicago Bulls 3 0 1,3 00,0% 00,0% 00,0% 0,0 0,0 0,0 0,0 0,0
2013 Chicago Bulls 12 2 40,8 43,5% 40,5% 81,8% 5,2 2,7 1,3 0,5 13,3
2014 Chicago Bulls 5 5 43,6 38,6% 30,0% 78,3% 5,2 2,2 1,4 0,0 13,6
2015 Chicago Bulls 12 12 42,2 44,1% 38,9% 81,9% 5,6 3,2 2,4 0,8 22,9
2017 Chicago Bulls 6 6 39,8 42,6% 26,1% 80,9% 7,3 4,3 1,7 0,8 22,7
2018 Minnesota Timberwolves 5 5 34,0 44,4% 47,1% 83,3% 6,0 4,0 0,8 0,2 15,8
2019 Philadelphia 76ers 12 12 35,1 45,1% 26,7% 87,5% 6,1 5,2 1,4 0,6 19,4
2020 Miami Heat 21 21 38,4 48,8% 34,9% 85,9% 6,5 6,0 2,0 0,7 22,2
Razem 76 73 37,6 45,1% 35,0% 84,1% 5,8 4,2 1,6 0,6 18,7

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Został powołany, nie wystąpił z powodu kontuzji kolana. Jego miejsce w składzie zajął Pau Gasol[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 2011 NBA Draft Board. NBA. [dostęp 2012-06-29]. (ang.).
  2. a b Jimmy Butler finds a new home, hope. ESPN.go.com. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  3. Jimmy Butler Profile. gomarquette.com. [dostęp 2012-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-17)]. (ang.).
  4. Jimmy Butler commits to Marquette. crackedsidewalks.com. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  5. Jimmy Butler College Stats. espn.go.com. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  6. Marquette knocks off No. 19 UConn; Butler’s 21 include winning shot. espn.go.com. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  7. Marquette 63, St. John’s 61. espn.go.com. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  8. Bulls get Nikola Mirotic, Jimmy Butler. espn.go.com. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  9. Top defender Noah highlights 2014 All-Defensive Team. NBA.com. [dostęp 2014-06-02]. (ang.).
  10. Bulls’ Butler wins 2014-15 Kia Most Improved Player Award. nba.com. [dostęp 2015-05-08]. (ang.).
  11. Jimmy Butler breaks Michael Jordan’s Bulls NBA record. smh.com.au. [dostęp 2016-02-02]. (ang.).
  12. Bulls acquire Dunn, LaVine and Markkanen from Minneosta. nba.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  13. 2018-19 NBA Transactions. basketball-reference.com. [dostęp 2018-11-13]. (ang.).
  14. Reports: Minnesota Timberwolves trade Jimmy Butler to 76ers. nba.com. [dostęp 2018-11-10]. (ang.).
  15. HEAT Acquire Butler And Leonard. nba.com. [dostęp 2019-07-08]. (ang.).
  16. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  17. Nuggets top Heat, win franchise's 1st NBA title. nba.com. [dostęp 2023-06-21]. (ang.).
  18. Eastern Conference finals MVP: Heat's Jimmy Butler get honor that should have gone to Caleb Martin. cbssports.com. [dostęp 2023-06-21]. (ang.).
  19. NBA & ABA Most Improved Player Award Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-15]. (ang.).
  20. Bulls’ Gasol replaces injured Butler on All-Star team. nba.com. [dostęp 2018-02-19]. (ang.).
  21. 2020 NBA All-Star Game – Box Score. nba.com. [dostęp 2020-02-18]. (ang.).
  22. 2022 All-Star Roster. nba.com. [dostęp 2022-02-24]. (ang.).
  23. Rudy Gobert, Anthony Davis headline 2017-18 NBA All-Defensive first team. nba.com. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
  24. NBA announces 2020-21 All-Defensive First and Second teams. nba.com. [dostęp 2021-07-07]. (ang.).
  25. NBA & ABA All-Defensive Teams. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).
  26. LeBron James, James Harden unanimously selected to All-NBA First Team. nba.com. [dostęp 2018-07-01]. (ang.).
  27. Giannis Antetokounmpo, LeBron James unanimously selected to 2019-20 All-NBA First Team. nba.com. [dostęp 2021-07-07]. (ang.).
  28. Nikola Jokic, Giannis Antetokounmpo, Stephen Curry lead 2020-21 All-NBA First Team. nba.com. [dostęp 2021-07-07]. (ang.).
  29. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Steals Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-06]. (ang.).
  30. Olympic Basketball Finals – USA vs Serbia. fiba.com. [dostęp 2016-08-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]