1980 | |
---|---|
1981 | |
1982 | |
1983 | |
1984 | |
1985 | |
1986 | |
1987 | |
1988 | |
1989 |
1990 | |
---|---|
1991 | |
1992 | |
1993 | |
1994 | |
1995 | |
1996 | |
1997 | |
1998 |
|
1999 |
2000 | |
---|---|
2001 | |
2002 | |
2003 | |
2004 | |
2005 | |
2006 | |
2007 | |
2008 | |
2009 |
2010 | |
---|---|
2011 | |
2012 | |
2013 | |
2014 | |
2015 | |
2016 | |
2017 | |
2018 | |
2019 |
Imię i nazwisko | Belle Miriam Silverman |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | śpiewaczka (sopran) |
Wydawnictwo | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Beverly Sills, właśc. Belle Miriam Silverman (ur. 25 maja 1929 w Nowym Jorku, zm. 2 lipca 2007 tamże)[1] – amerykańska śpiewaczka operowa, sopran, jej przodkowie pochodzili z Ukrainy i Rumunii.
Sills była gwiazdą nowojorskiej opery, nazywana była amerykańską królową opery. Szerszy rozgłos przyniosły jej występy w telewizyjnych talk shows. Nagrała 18 albumów z najsłynniejszymi utworami operowymi. Od 1980 roku była na emeryturze. Nie pożegnała się jednak całkiem ze światem muzyki – była dyrektorem artystycznym Opery Nowojorskiej, a także przewodniczącą Lincoln Center.
Latem 2007 Sills trafiła do szpitala z powodu żebra złamanego w wyniku upadku, zaś podczas dalszych badań wykryto u niej raka płuca. Śpiewaczka nie miała wcześniej pojęcia o tym, że jest chora. Jej rodzina podkreślała, że Sills nigdy nie paliła, stąd tym większe zaskoczenie chorobą. Menadżer Edger Vincent mówił wtedy, że stan artystki jest bardzo ciężki. Artystka zmarła w swoim domu w wieku 78 lat[2].