LL Cool J – Wikipedia, wolna encyklopedia

LL Cool J
Ilustracja
LL Cool J (2017)
Imię i nazwisko

James Todd Smith III

Pseudonim

LL Cool J, Luscious Lips Cool J, Ladies Love Cool J, Uncle L

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1968
Nowy Jork

Gatunki

hip-hop

Zawód

raper, aktor, prezenter

Aktywność

od 1983

Wydawnictwo

Def Jam Recordings, Violator, Columbia Records, S-BRO, 429 Records

Powiązania

DMX, Canibus, Method Man, Redman, 50 Cent, G-Unit, Mobb Deep, Jennifer Lopez, Boyz II Men, Tamia Amerie, Kool Moe Dee, Total, Michael Jackson, Snoop Dogg, Eddie Van Halen Earth, Wind & Fire

Strona internetowa

LL Cool J, właśc. James Todd Smith III (ur. 14 stycznia 1968 r.[1]) – amerykański artysta hip-hopowy i aktor oraz prezenter. Pseudonim LL Cool J jest skrótem od słów Ladies Love Cool James, co w wolnym tłumaczeniu oznacza "Panie kochają super Jamesa"[2]. Znany z hitów, takich jak "I Can't Live Without My Radio", "I'm Bad", "The Boomin' System", "Rock The Bells", "Mama Said Knock You Out", "Doin' It", "I Need Love", "Around the Way Girl" czy "Hey Lover". Laureat nagród Grammy, MTV Video Music Awards czy NAACP Image Awards.

Od 1995 jest mężem Simone Johnson, z którą ma czwórkę dzieci: 3 córki i syna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

James Todd Smith III urodził się 14 stycznia 1968 w Nowym Jorku jako syn Ondrea Griffith i Jamesa Louisa Smitha[3]. Dorastał w Queens. W programie Finding Your Roots raper powiedział, że jego matka została adoptowana przez Eugene Griffith oraz Ellen Hightower. Gospodarz programu CeCe Moore po wnikliwych badaniach DNA określił Ethel Mae Jolly i Nathaniel Christy Lewis jako biologicznych dziadków Smitha. Ponadto badania wykazały, że prawujem Jamesa był bokser, mistrz świata wagi lekkiej w latach 1935-1939 John Henry Lewis. Dzieciństwo rapera było ciężkie, w wieku czterech lat był świadkiem postrzelenia matki oraz dziadka przez ojca. Na szczęście bliscy przeżyli. Podczas rehabilitacji w szpitalu, matka Ondrea Griffith poznała młodego terapeutę, z którym się później związała. Jednak miał on drugie oblicze. Przez lata tyranizował Todda, znęcał się nad nim psychicznie i fizycznie. Wkrótce potem Ondrea odkryła, kim naprawdę był jej „przyjaciel” i zerwała z nim. Kiedy Todd podrósł, znalazł sposób, aby uniknąć skutków znęcania się nad nim. Tym wyborem była muzyka hip-hop. Pokochał ją w jego dziewięciu lat za sprawą zespołu Treacherous Three, a już dwa lata później zaczął pisać pierwsze teksty. Młody muzyk postanowił tworzyć pierwsze utwory, i w tym celu od dziadka otrzymał didżejski sprzęt, w tym fonograf, wzmacniacz oraz mikser audio[4]. W marcu 1984 roku, kiedy LL Cool J miał 16 lat, poznał wówczas studenta NYU Ricka Rubina, który potem został współzałożycielem wytwórni Def Jam Recordings. Smith nagrał demo i rozesłał do wytwórni płytowych[5]. Rubin oczarowany muzyką Jamesa, postanowił mu pomóc. Wspólnie stworzyli i nagrali singel „I Need a Beat”, który potem przesłali promotorowi Russellowi Simmonsowi. Simmonsowi tak się spodobała muzyka Smitha, że ten otrzymał kontrakt płytowy.

W 1985 nagrał swój pierwszy album Radio dla wytwórni Def Jam Recordings. W tym czasie rozpoczął także karierę filmową. Po raz pierwszy pojawił się na planie Krush Groove, opowieści o wytwórni rapowej. Osiągnięcia w świecie muzyki i filmu przestały zaspokajać amerykańskiego rapera, który podjął się zaprojektowania kolekcji odzieży firmowanych własnym nazwiskiem.

W latach 1996–1997 współpracował z artystami takimi jak: Method Man, B-Real, Busta Rhymes i Coolio w Atlancic Records. Wspólnie nagrali kawałek "Hit 'em high" jako soundtrack do filmu "Space Jam".

Pod koniec października 2007 wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1Hip Hop Honors 2007.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia LL Cool J-a.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Film
Rok Film Rola Uwagi
1985 Krush Groove On sam
1986 Big Fun in the Big Town Duński dokument o kulturze hip-hopowej w Nowym Jorku
1991 Ciężka próba Detektyw Billy
1992 Zabaweczki Patrick Zevo
1995 Out-of-Sync Jason St. Julian
1996 The Right to Remain Silent Charles Red Taylor Film telewizyjny
1997 Dotyk On sam
Księżniczki z Beverly Hills
1998 Caught Up Roger
Woo Darryl
Halloween: 20 lat później Ronald „Ronny” Jones
1999 Piekielna głębia Sherman „Preacher” Dudley
Męska gra Julian Washington
Zbyt blisko wroga Dwayne Gittens
2000 Aniołki Charliego Pan Jones
2001 Królestwo niebieskie Ray Bud Slocumb
2002 Rollerball Marcus Ridley
2003 Wybaw nas od Ewy Ray
Behind the Scenes of 'Deliver Us from Eva On sam Dokument zakulisowy
S.W.A.T. Jednostka Specjalna Deacon "Deke" Kay
S.W.A.T.: TV's Original Super Cops On sam Film dokumentalny
2004 Łowcy umysłów Gabe Jenkins
2005 Out of Africa: Heroes and Icons On sam
Slow Burn Luther Pinks
Edison Deed
2006 Ostatnie wakacje Sean
2007 The Man Manny Baxter Film telewizyjny
2008 Umowa Bobby Mason
2009 How Bruce Lee Changed the World On sam Film dokumentalny
2013 Legendy ringu Frankie Brite
2016 Sąsiedzi 2 Ojciec Betha
Telewizja
Rok Serial Rola Uwagi
1993 Przygody Piotrków Pan Throneberry
1995–1999 In the House Marion Hill
1997 Behind the Music On sam
1998 Oz Jiggy Walker
1999 Making the Video On sam
2001 Say It Loud: A Celebration of Black Music in America On sam
2003 Agenci NCIS Sam Hanna, agent specjalny
2005 Dr House Clarence Epizod "Acceptance" (Sezon 2, odcinek 1)
2006 The Electric Company On sam
Rockefeller Plaza 30 Ridikolous
2009 Witamy w latach 80 On sam
WWII in HD Shelby Westbrook Użyczył głosu
2009-2023 Agenci NCIS: Los Angeles Sam Hanna, agent specjalny
2011 Ulica Sezamkowa On sam
2012 Hawaii Five-0 Sam Hanna, agent specjalny Epizod "Pa Make Loa"
54. ceremonia wręczenia nagród Grammy Prowadzący galę Gala transmitowana w telewizji
2013 55. ceremonia wręczenia nagród Grammy
2014 56. ceremonia wręczenia nagród Grammy
2015 57. ceremonia wręczenia nagród Grammy
od 2015 Lip Sync Battle Prezenter
2016 58. ceremonia wręczenia nagród Grammy Prowadzący galę Gala transmitowana w telewizji

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Grammy Awards
Rok Podmiot nominacji Nagroda Rezultat Źródło
1989 "Going Back To Cali" Best Rap Performance Nominacja [6]
1992 "Mama Said Knock You Out" Best Rap Solo Performance Laur [7]
1993 "Strictly Business" Nominacja [8]
1994 "Stand By Your Man" Nominacja [9]
1997 "Hey Lover" Laur [10]
1997 Mr. Smith Best Rap Album Nominacja [10]
1998 "Ain't Nobody" Best Rap Solo Performance Nominacja [11]
2004 "Luv U Better" Best Rap/Sung Collaboration Nominacja [12]
2005 The DEFinition Best Rap Album Nominacja [13]
MTV Video Music Awards
Rok Podmiot nominacji Nagroda Rezultat Źródło
1991 "Mama Said Knock You Out" Best Rap Video Laur [14]
Best Cinematography in a Video Nominacja [14]
1996 "Doin' It" Best Rap Video Nominacja [15]
1997 Lifetime Achievement Video Vanguard Award Laur [16]
NAACP Image Awards
Rok Podmiot nominacji Nagroda Rezultat Źródło
1996 Mr. Smith Best Rap Artist Laur [17]
1997 Phenomenon Best Rap Artist Laur
2001 G.O.A.T. Outstanding Hip-Hop/Rap Artist Laur [18]
2003 10 Outstanding Male Artist Laur [19]
Soul Train Music Awards
Rok Podmiot nominacji Nagroda Rezultat Źródło
1987 Radio Best Rap Album Nominacja [20]
1988 Bigger and Deffer Best Rap Album Laur [21]
"I Need Love" Best Rap Single Laur [22]
1991 Mama Said Knock You Out Best Rap Album Nominacja [23]
2003 10 Best R&B/Soul or Rap Album of the Year Nominacja [24]
Całokształt osiągnięć Soul Train Music Awards Laur [25]
2005 "Headsprung" Best R&B/Soul or Rap Dance Cut Nominacja [26]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stephen Thomas Erlewine: Biografia LL Cool J-a. AllMusic. [dostęp 2011-04-24]. (ang.).
  2. There’s No Doubt "Ladies Love Cool James". CBS News. [dostęp 2008-09-12]. (ang.).
  3. Biografia. IMDb.com. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  4. Bio. MTV. [dostęp 2017-01-07]. (ang.).
  5. LL Cool J. videoeta.com. [dostęp 2017-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-17)]. (ang.).
  6. Rock On The Net: 31st Annual Grammy Awards - 1989. =www.rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  7. Rock On The Net: 34th Annual Grammy Awards - 1992. rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  8. Rock On The Net: 35th Annual Grammy Awards - 1993. rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  9. Rock On The Net: 36th Annual Grammy Awards - 1994. rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  10. a b Rock On The Net: 39th Annual Grammy Awards - 1997. rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  11. 40th Annual Grammy Award Nominations Coverage (1998). digitalhit.com. [dostęp 2016-11-18].
  12. Complete List Of 2004 Grammy Nominations. music-slam.com. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-05)].
  13. Complete List Of 2005 Grammy Nominees. music-slam.com. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-03)].
  14. a b Rock On The Net: 1991 MTV Video Music Awards. rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  15. Rock On The Net: 1996 MTV Video Music Awards. rockonthenet.com. [dostęp 2016-11-18].
  16. Chaz Kangas: The 1997 Edition Was the Best MTV Video Music Awards. L.A. Weekly. [dostęp 2016-11-18].
  17. Shauna Snow: 5 Films Head Nominations for NAACP Image Awards. LA Times. [dostęp 1996-02-16]. (ang.).
  18. 2001 NAACP Image Awards. infoplease.com. [dostęp 2016-11-18].
  19. Blackflix.com: 34th NAACP Image Award Nominees. blackflix.com. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-08)].
  20. Soul Train Music Awards - 1987 | Winners & Nominees. awardsandwinners.com. [dostęp 2016-11-18].
  21. Soul Train Music Awards - 1988 | Winners & Nominees. awardsandwinners.com. [dostęp 2016-11-18].
  22. 2nd Annual STMA Winners. web.archive.org. [dostęp 2016-11-18].
  23. Soul Train Music Awards - 1991 | Winners & Nominees. awardsandwinners.com. [dostęp 2016-11-18].
  24. 2003 Soul Train Music Awards Nominees. Billboard. [dostęp 2016-11-18].
  25. Ashanti, Amerie Lead Pack Of Nominees For Soul Train Awards. MTV News. [dostęp 2016-11-18].
  26. 19th Annual Soul Train Awards Nominations. Billboard. [dostęp 2016-11-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]