1980 | |
---|---|
1981 | |
1982 | |
1983 | |
1984 | |
1985 | |
1986 | |
1987 | |
1988 | |
1989 |
1990 | |
---|---|
1991 | |
1992 | |
1993 | |
1994 | |
1995 | |
1996 | |
1997 | |
1998 |
|
1999 |
2000 | |
---|---|
2001 | |
2002 | |
2003 | |
2004 | |
2005 | |
2006 | |
2007 | |
2008 | |
2009 |
2010 | |
---|---|
2011 | |
2012 | |
2013 | |
2014 | |
2015 | |
2016 | |
2017 | |
2018 | |
2019 |
Imię i nazwisko | Richard Charles Rodgers |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 czerwca 1902 |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | 30 grudnia 1979 |
Gatunki | |
Zawód | kompozytor, tekściarz, dramaturg |
Richard Charles Rodgers (ur. 28 czerwca 1902 w Nowym Jorku, zm. 30 grudnia 1979 tamże) – amerykański kompozytor pochodzenia żydowskiego.
Znany ze współpracy z Lorenzem Hartem i Oscarem Hammersteinem II[1]. Autor ponad 900 piosenek i 40 broadwayowskich musicali. W 1946 roku otrzymał Oscara w kategorii najlepsza piosenka za „It Might as Well Be Spring”[2].
Urodził się w żydowskiej rodzinie. W wieku sześciu lat zaczął grać na pianinie. Uczęszczał do Townsend Harris Hall i DeWitt Clinton High School. Studiował na Columbia University.
Od 1919 roku współpracował z Lorenzem Hartem. Debiutowali piosenką "Any Old Place with You". Wśród stworzonych przez nich musicali znajdują się Poor Little Ritz Girs (1920), The Girl Friend (1926) i Connecticut Yankee (1927). W latach 30. XX wieku pisali muzykę filmową (m.in. Love Me Tonight 1932).
W 1935 roku powrócił na Broadway, komponując muzykę m.in. do Babes in Arms (1937), Pal Joey (1940). W 1943 zmarł wieloletni współpracownik Rodgersa – Hart, w ostatnich latach borykający się z problemami alkoholowymi.
W 1943 roku miał premierę musical Oklahoma!, który zapoczątkował wieloletnią współpracę Rodgersa z Oscarem Hammersteinem II. Później stworzyli m.in. Carousel (1945), South Pacific (1949, nagroda Pulitzera za najlepszy tekst dramatyczny), Król i ja (1951) i Dźwięki muzyki (1959). Musicale Rodgersa i Hammersteina II zdobyły w sumie 35 nagród Tony Award, 15 Oscarów, 2 nagrody Pulitzera, 2 nagrody Grammy i 2 nagrody Emmy. Ich współpracę przerwała śmierć Hammersteina w 1960 roku.