1980 | |
---|---|
1981 | |
1982 | |
1983 | |
1984 | |
1985 | |
1986 | |
1987 | |
1988 | |
1989 |
1990 | |
---|---|
1991 | |
1992 | |
1993 | |
1994 | |
1995 | |
1996 | |
1997 | |
1998 |
|
1999 |
2000 | |
---|---|
2001 | |
2002 | |
2003 | |
2004 | |
2005 | |
2006 | |
2007 | |
2008 | |
2009 |
2010 | |
---|---|
2011 | |
2012 | |
2013 | |
2014 | |
2015 | |
2016 | |
2017 | |
2018 | |
2019 |
Imię i nazwisko | Natan Mironowicz Milstein |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Zawód | |
Instrument | |
skrzypce
| |
Odznaczenia | |
Nathan Milstein, ros. Ната́н Миро́нович Мильште́йн Natan Mironowicz Milstein (ur. 18 grudnia?/31 grudnia 1903 w Odessie, zm. 21 grudnia 1992 w Londynie[1][2]) – urodzony w Rosji amerykański skrzypek pochodzenia żydowskiego.
Syn handlarza wełną, jego matka była skrzypaczką[2]. W latach 1912–1914 studiował w konserwatorium w Odessie u Piotra Stoliarskiego[1]. W 1914 roku odniósł sukces, wykonując przy udziale kompozytora Koncert skrzypcowy Aleksandra Głazunowa[1]. Od 1915 do 1917 roku był uczniem Leopolda Auera w Konserwatorium Piotrogradzkim[1][2]. W 1923 roku odbył podróż koncertową po ZSRR wraz z Vladimirem Horowitzem[1]. W 1925 roku wyjechał ze Związku Radzieckiego, przebywał początkowo w Paryżu i Berlinie[2]. W 1926 roku był uczniem Eugène’a Ysaÿe’a w Brukseli[1]. W 1929 roku debiutował w Stanach Zjednoczonych wraz z Philadelphia Orchestra pod batutą Leopolda Stokowskiego[2]. W 1942 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo[1][2][3].
Napisał kadencje do koncertów skrzypcowych Ludwiga van Beethovena i Johannesa Brahmsa[1][2]. Opracował utwory Niccolò Paganiniego (Paganiniana, 1954)[1][2]. W jego posiadaniu były skrzypce Stradivariego „ex-Goldmann” z 1716 roku[1]. Wspólnie z Solomonem Volkovem napisał autobiografię From Russia to the West. The Musical Memoirs and Reminiscences of Nathan Milstein (Nowy Jork 1990)[1][2].
Odznaczony został Legią Honorową (1968) i austriacką Odznaką Honorową za Naukę i Sztukę (1969)[1]. Laureat Kennedy Center Honors (1987)[3].