3 Front Nadbałtycki – Wikipedia, wolna encyklopedia

3 Front Nadbałtycki

3-й Прибалтийский фронт

Żołnierze 3 Frontu Nadbałtyckiego w Rydze. Październik 1944
Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1944
Rozformowanie	1944
Tradycje
Rodowód	Front Leningradzki
Dowódcy
Pierwszy	generał armii Iwan Maslennikow
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Stawka

3 Front Nadbałtycki (ros. 3-й Прибалтийский фронт) zwany też w literaturze polskiej 3 Frontem Bałtyckim – związek operacyjno-strategiczny Armii Czerwonej o kompetencjach administracyjnych i operacyjnych na zachodnim terytorium ZSRR, działający podczas wojny z Niemcami w czasie II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Utworzony 18 kwietnia 1944 z części Frontu Leningradzkiego^[1]. Dowódca generał pułkownik (od 28 lipca generał armii) Iwan Maslennikow.

W okresie 10 lipca – 22 października 1944 Front brał udział w wyzwalaniu krajów bałtyckich, głównie w walkach o Rygę. Po wyzwoleniu ziem bałtyckich większość związków operacyjnych przeszła do odwodów strategicznych Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa Sił Zbrojnych ZSRR – Stawki.

Skład[edytuj | edytuj kod]

• 1 Armia Uderzeniowa
• 54 Armia
• 61 Armia
• 67 Armia

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Wielka Encyklopedia Radziecka, Moskwa 1978.
• Mała encyklopedia Wojskowa, MON 1967.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Armia Czerwona w Rydze (1944) w serwisie YouTube (ros.)