9 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

9 Armia
9-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1993

Dowódcy
Pierwszy

Michaił P. Duchanow

Działania zbrojne
Wojna zimowa, II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Front Południowy

9 Armia (ros. 9-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej.

Jej żołnierze wzięli udział m.in. w wojnie zimowej przeciw Finlandii 1939–1940. Dowódcą radzieckiej 9 Armii był wówczas komkor Michaił P. Duchanow. W czasie niemieckiej agresji na ZSRR 9 Armia walczyła w składzie Frontu Południowego. W 1942 przy Armii działały 2 samodzielne kompanie karne[1].

Dowódcy armii[edytuj | edytuj kod]

I formowanie[edytuj | edytuj kod]

II formowanie[edytuj | edytuj kod]

Skład armii[edytuj | edytuj kod]

podczas wojny zimowej 1939–1940:

  • 47 Korpus Strzelecki – dowódca: komdiw Iwan F. Daszyczew:
    • 122 Dywizja Strzelecka,
    • 163 Dywizja Strzelecka;
  • Korpus Specjalny – dowódca: komdiw Maksim S. Szmyrow:
    • 54 Dywizja Strzelecka,
    • 44 Dywizja Strzelecka (w trakcie transportu),
    • 97 samodzielny batalion czołgów

22 czerwca 1941[2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Władimir Dajnes, Bataliony karne i oddziały zaporowe Armii Czerwonej. Warszawa 2015, s.232.
  2. a b Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 48.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]