French
Deutsch37 Korpus Strzelecki (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1939, 1943 |
| Rozformowanie | 1941 |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | piechota |
| Podległość | |
37 Korpus Strzelecki (ros. 37-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.
W 1939 roku wchodził w skład 12 Armii i wraz z wojskami III Rzeszy i Słowacji od 17 września brał udział w ataku na Polskę[1]. Od 22 czerwca 1941 roku prowadził walki obronne, związane z atakiem III Rzeszy na Związek Radziecki, wchodząc w tym czasie w skład 6 Armii[2].
Rozformowany został pod koniec 1941 roku. Sformowanie ponowne miało miejsce w 1943 roku. Szlak bojowy 37 KS prowadził przez: Melitopol, Mikołajów, Odessa, Budapeszt, okolice Czeskich Budziejowic, a zakończył się 8 lipca 1945 w rejonie Budapesztu[3].
Dowódcy korpusu[edytuj | edytuj kod]
- kombrig Semen Zybin[1] (14.03.1941 - 01.09.1941)
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w dniu ataku III Rzeszy na ZSRR[2]:
- 80 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Wasilij Prochorow
- 139 Dywizja Piechoty, dowódca: płk Nikołaj Łoginow
- 141 Dywizja Piechoty, dowódca: gen. mjr Jakow Tonkonogow
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zarzycki 2014 ↓, s. 336.
- ↑ a b Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 48.
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id137/
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.