21 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

21 Armia
21-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Operacja wiślańsko-odrzańska
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Podległość

Front Centralny
1 Front Ukraiński

21 Armia (ros. 21-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tuż przed atakiem III Rzeszy na Związek Radziecki została przerzucona z głębi kraju w stronę granicy zachodniej[1]. Okrążona została przez wojska niemieckie w rejonie Kijowa. Podczas wyjście z okrążenia pod koniec września 1941 poniosła dotkliwe straty[2]. W latach 1941-1945 wchodziła w skład kilku związków operacyjno-strategicznych Armii Czerwonej, w tym Frontu Południowo-Zachodniego[3], Frontu Centralnego[4] i Frontu Stalingradzkiego[5]. Następnie, będąc w składzie wojsk 1 Frontu Ukraińskiego uczestniczyła w walkach na ziemiach polskich[6].

Dowodzona była przez gen. płk Dmitrija Gusiewa. Funkcję szefa sztabu pełnił gen. por. Grigorij Buchowiec[7]. Uczestnicząc w operacji wiślańsko-odrzańskiej nacierała w kierunku Śląska, tocząc przy tym boje z wojskami niemieckimi w rejonie Tarnowskich Gór, Bytomia, Chorzowa, Zabrza, Gliwic, Grodkowa, Jasienicy Dolnej, Krapkowic, Niemodlina, Opola i Strzegomia[8]. Wałbrzych zdobyła 8 maja 1945[9].

 Osobny artykuł: Bitwa o Nysę.

Dowództwo armii[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy:

Szefowie sztabu:

  • gen. por. Grigorij Buchowiec

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sztemienko 1969 ↓, s. 38.
  2. Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 115.
  3. a b Plikus (kier.) 1968 ↓, s. 116.
  4. Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s. 145.
  5. Kazimierz Sobczak, Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa 1975, s. 146.
  6. Donald Sommerville, Kronika II wojny światowej. Kraków 1992, s. 282.
  7. Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 596.
  8. Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s. 57, 69, 133, 153, 179, 239, 323, 352, 354, 530, 613.
  9. Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga, Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939–1945. Wybrane miejsca bitew, walk i akcji bojowych. Warszawa 1971, s. 553.
  10. https://pamyat-naroda.ru/warunit/id4414/
  11. Bolesław Dolata, Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa 1971, s. 596, 597.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
  • Sergiej Sztemienko: Sztab generalny w latach wojny. Warszawa: 1969.