38 Korpus Strzelecki (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

38 Korpus Strzelecki
38-й стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1943

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Formacja

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

50 Armia, 33 Armia

38 Korpus Strzelecki (ros. 38-й стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

38 Korpus Strzelecki formowany został w 1941 roku[1]. Jego szlak bojowy po walkach w składzie 50 Armia przeciw armii niemieckiej w czasie operacji Bagration prowadził przez Iłżę, Pabianice, Leszno i Frankfurt nad Odrą do Berlina[2][3].

W czasie walk na ziemiach polskich oraz w operacji berlińskiej prowadzonej na terytorium III Rzeszy 38 KS wchodził w skład 33 Armii[4][5].

Dowódcy korpusu[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład 1 czerwca 1943[8]:

Skład 23 czerwca 1944[9]:

Skład 16 kwietnia 1945[5]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • F.D. Worobjow, I.W. Parotkin, A.N. Szymanski: Ostatni szturm (operacja berlińska 1945 r.). Warszawa: 1971.
  • Steven Zaloga: Operacja Bagration 1944. Klęska Grupy Armii Środek. Poznań: 2011. ISBN 978-83-261-1001-6.