23 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

23 Armia

23-я армия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1941
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa obrona Leningradu
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	Front Rezerwowy

23 Armia (ros. 23-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sformowana w maju 1941 w Leningradzkim Okręgu Wojskowym. 24 czerwca została włączona w skład Frontu Północnego i do końca lipca broniła granicy z Finlandią na północ i północny wschód od Wyborga, od 31 lipca toczyła walki obronne na Przesmyku Karelskim^[1] (od 23 sierpnia w składzie Frontu Leningradzkiego. Od września 1941 do czerwca 1944, w oparciu o Karelski Rejon Umocniony, broniła dostępu do Leningradu od północnego zachodu. W czerwcu 1944 uczestniczyła w operacji wyborgskiej. Po przerwaniu działań bojowych z Finlandią do końca wojny stacjonowała przy granicy na Przesmyku Karelskim.

Dowódcy armii[edytuj | edytuj kod]

• gen. por. Piotr Pszennikow^[2] (25.05.1941 – 06.08.1941),
• gen. por. Michaił Gierasimow^[3] (sierpień – wrzesień 1941),
• gen. por. Aleksandr Czerepanow (wrzesień 1941 – lipiec 1944),
• gen. por. Wasilij Szwiecow (lipiec 1944 – maj 1945)^[4]

Skład armii[edytuj | edytuj kod]

w dniu agresji III Rzeszy na ZSRR^[5]:

• 19 Korpus Strzelecki - gen. por. Michaił Gierasimow
• 50 Korpus Strzelecki - gen. mjr Władimir Szczerbakow
• 1 Korpus Zmechanizowany - gen. por. Prokofij Romanienko
• 10 Korpus Zmechanizowany - gen. mjr Iwan Łazariew

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Ryszard Dzieszyński: Leningrad 1941-1944. Warszawa: 1986.
• Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.
• Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.