Jan Hörl (ur. 16 października 1998 w Schwarzach im Pongau [3] ) – austriacki skoczek narciarski , reprezentant klubu SC Bischofshofen . Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 , srebrny (2021 ) i brązowy (2023 ) medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024 . Dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów z 2018. Złoty w drużynie i dwukrotnie srebrny indywidualnie medalista Igrzysk Europejskich 2023 . Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2021 . Medalista mistrzostw kraju .
W Alpen Cupie debiutował w 2014, w kolejnych latach w zawodach międzynarodowych startował głównie w tym cyklu. W styczniu 2017 po raz pierwszy wystartował w FIS Cupie , zajmując 45. i 63. miejsce w zawodach w Zakopanem[4] .
Po dwóch zwycięstwach w konkursach Alpen Cupu, odniesionych w styczniu 2018 w Hinterzarten, został powołany na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 w Kanderstegu. Tam indywidualnie zajął 5. miejsce, zaś w zawodach drużynowych zdobył srebrny (konkurs mężczyzn) i brązowy (drużyna mieszana) medal. 24 lutego 2018 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, zajmując 3. miejsce, a w marcu 2018 w Renie zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym , kończąc zawody w czwartej dziesiątce[5] .
7 lipca 2018 w Kranju zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym , zajmując 19. pozycję. 24 sierpnia 2018 w Hakubie zadebiutował w zawodach najwyższej rangi, zajmując 35. lokatę w konkursie Letniego Grand Prix . Dzień później w tej samej miejscowości, dzięki 26. pozycji, zdobył pierwsze punkty tego cyklu[6] .
4 stycznia 2019 wystąpił w zawodach w Innsbrucku rozgrywanych w ramach Turnieju Czterech Skoczni . W swoim debiucie w Pucharze Świata zdobył punkty tego cyklu, zajmując 29. miejsce. W dalszej części sezonu 2018/2019 regularnie startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w drugim konkursie w Sapporo . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 , zajmując 44. miejsce na normalnej skoczni w Seefeld[6] .
W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu, w których zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce. 30 listopada 2019 po raz pierwszy zakończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 9. pozycję w konkursie w Ruce . 22 grudnia 2019 zajął 3. miejsce w zawodach w Engelbergu , tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium konkursu indywidualnego najwyższej rangi. Po tym występie zaczął osiągać gorsze wyniki – w dalszej części sezonu najwyżej klasyfikowany był na 21. lokacie[7] . W klasyfikacji generalnej znalazł się ostatecznie na 27. miejscu z 210 punktami[8] .
Na początku sezonu 2020/2021 Pucharu Świata został kolejno zdyskwalifikowany w zawodach w Wiśle oraz w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Niżnym Tagile[9] , a przed drugimi zawodami w Rosji 6 grudnia 2020 został wycofany ze względu na zakażenie SARS-CoV-2 [10] . W dniach 19–20 grudnia 2020 zwyciężył oraz dwukrotnie był drugi w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ruce. W dalszej części sezonu startował w Pucharze Świata. Punkty cyklu zdobył siedmiokrotnie, a najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie oraz w rozgrywanych w lutym 2021 zawodach w Klingenthal. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 , gdzie zajął 10. pozycję indywidualnie na skoczni dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem , Danielem Huberem i Stefanem Kraftem , zdobył srebrny medal[9] .
W czterech występach w Letnim Grand Prix 2021 dwukrotnie stawał na podium, zajmując 2. miejsce w obu lipcowych zawodach w Wiśle [11] . W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 3. pozycji[12] .
5 grudnia 2021 w Wiśle odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W całym sezonie łącznie 11 razy kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Na podium stanął jeszcze raz – 8 stycznia 2022 w Bischofshofen zajął 3. miejsce[11] . Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 9. lokacie w klasyfikacji generalnej z 662 punktami[8] . Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 . Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni normalnej oraz 9. na dużej, zaś w drużynie męskiej, w której wystąpił ze Stefanem Kraftem, Danielem Huberem i Manuelem Fettnerem , zdobył złoty medal[11] .
W ramach Letniego Grand Prix 2022 indywidualnie najwyżej znalazł się na 9. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata 11 razy kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu – pozycję tę zajmował aż siedmiokrotnie[13] . W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 13. miejscu z 639 punktami. Puchar Świata w lotach narciarskich 2022/2023 ukończył na 6. lokacie[8] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 . Indywidualnie był 8. na skoczni normalnej oraz 14. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 4. miejsce, zaś w zespole męskim, startując wraz z Danielem Tschofenigiem , Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem , zdobył brązowy medal[13] .
Zdobywał medale mistrzostw Austrii w skokach narciarskich w konkursach indywidualnych: w 2019 srebrny na skoczni normalnej[14] , w 2020 brązowy na skoczni normalnej[15] , a w 2021 srebrny na skoczni normalnej oraz dużej[16] [17] .
Starty J. Hörla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 19. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 98,0 m 97,0 m 248,8 pkt 26,2 pkt Ryōyū Kobayashi 9. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 136,0 m 137,0 m 270,9 pkt 25,2 pkt Marius Lindvik 1. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 133,0 m 137,5 m 942,7 pkt (250,7 pkt ) –
Starty J. Hörla na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 44. 1 marca 2019 Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 85,5 m – 74,2 pkt 144,1 pkt Dawid Kubacki 10. 5 marca 2021 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 127,0 m 136,5 m 245,4 pkt 31,1 pkt Stefan Kraft 2. 6 marca 2021 Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 136,0 m 126,5 m 1035,5 pkt (252,9 pkt ) 11,1 pkt Niemcy 8. 25 lutego 2023 Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,0 m 101,0 m 253,3 pkt 8,5 pkt Piotr Żyła 4. 26 lutego 2023 Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 89,5 m 95,0 m 987,5 pkt (240,6 pkt ) 29,7 pkt Niemcy 14. 3 marca 2023 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 130,0 m 130,0 m 257,1 pkt 30,4 pkt Timi Zajc 3. 4 marca 2023 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[d] 126,5 m 129,5 m 1139,4 pkt (283,9 pkt ) 39,5 pkt Słowenia
Starty J. Hörla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 16. 26–27 stycznia 2024 Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 201,5 m 214,5 m 183,5 m –[f] 566,0 pkt 81,4 pkt Stefan Kraft 2. 28 stycznia 2024 Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[e] 212,0 m 177,0 m 1588,9 pkt (347,9 pkt ) 26,5 pkt Słowenia
Starty J. Hörla na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 5. 1 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 96,0 m 259,9 pkt 31,5 pkt Marius Lindvik 2. 3 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[g] 102,0 m 102,0 m 1063,7 pkt (272,9 pkt ) 4,8 pkt Niemcy 3. 4 lutego 2018 Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[h] 99,0 m 99,5 m 775,8 pkt (224,8 pkt ) 93,5 pkt Norwegia
Starty J. Hörla na igrzyskach europejskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ] Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 2. 29 czerwca 2023 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 101,0 m 104,5 m 262,7 pkt 7,6 pkt Daniel Tschofenig 1. 29 czerwca 2023 Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[j] 102,5 m 106,0 m 939,3 pkt (248,5 pkt ) – 2. 1 lipca 2023 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 140,0 m 130,0 m 273,0 pkt 6,1 pkt Dawid Kubacki
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem 2018/2019 – – – – 2019/2020 – – 1 1 2020/2021 – – – – 2021/2022 1 – 1 2 2022/2023 – – – – 2023/2024 2 2 4 8 Suma 3 2 6 11
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 22 grudnia 2019 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 136,5 m 262,0 pkt 3. 10,0 pkt Ryōyū Kobayashi 2. 5 grudnia 2021 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,0 m 128,0 m 261,9 pkt 1. – 3. 8 stycznia 2022 Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 131,5 m 137,5 m 285,7 pkt 3. 6,0 pkt Marius Lindvik 4. 26 listopada 2023 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 145,0 m 340,9 pkt 2. 22,6 pkt Stefan Kraft 5. 3 grudnia 2023 Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 139,0 m 137,5 m 311,3 pkt 3. 6,9 pkt Stefan Kraft 6. 17 grudnia 2023 Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 141,0 m 139,0 m 323,9 pkt 2. 4,0 pkt Stefan Kraft 7. 3 stycznia 2024 Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 134,0 m 127,5 m 267,5 pkt 1. – 8. 3 marca 2024 Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 124,0 m 134,5 m 266,1 pkt 1. – 9. 9 marca 2024 Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,5 m 129,5 m 242,5 pkt 3. 12,5 pkt Stefan Kraft 10. 12 marca 2024 Trondheim Granåsen K-94 HS-105 102,0 m 102,5 m 279,0 pkt 3. 1,9 pkt Ryōyū Kobayashi 11. 13 marca 2024 Trondheim Granåsen K-124 HS-138 130,5 m 138,0 m 288,8 pkt 3. 3,0 pkt Stefan Kraft
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota 1. 19 grudnia 2020 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 137,5 m 132,0 m 288,2 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 18 grudnia 2020 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 150,0 m 128,0 m 260,9 pkt 2. 16,0 pkt Stefan Rainer 2. 19 grudnia 2020 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 137,5 m 132,0 m 288,2 pkt 1. – 3. 19 grudnia 2020 Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 131,0 m 139,5 m 287,8 pkt 2. 1,2 pkt Stefan Rainer
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu LPK 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ] Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ] stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
↑ a b Skład zespołu: Stefan Kraft , Daniel Huber , Jan Hörl i Manuel Fettner ↑ a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald , Jan Hörl, Daniel Huber i Stefan Kraft ↑ a b Skład zespołu: Chiara Kreuzer , Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Stefan Kraft ↑ a b Skład zespołu: Daniel Tschofenig , Michael Hayböck , Jan Hörl i Stefan Kraft ↑ a b Skład zespołu: Michael Hayböck , Manuel Fettner , Jan Hörl i Stefan Kraft ↑ a b Seria konkursowa została odwołana. ↑ a b Skład zespołu: Mika Schwann , Jan Hörl, Maximilian Lienher i Clemens Leitner ↑ a b Skład zespołu: Claudia Purker , Jan Hörl, Sophie Mair i Clemens Leitner ↑ a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem. ↑ a b Skład zespołu: Marita Kramer , Jan Hörl, Jacqueline Seifriedsberger i Daniel Tschofenig ↑ Skład zespołu: Julia Mühlbacher , Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Daniel Tschofenig ↑ Extended Start List Qualification . fis-ski.com, 2020-12-04. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) . ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-04-02]. ↑ Extend start list . fis-ski.com. [dostęp 2024-01-27]. (ang. ) . ↑ HOERL Jan - Athlete Information . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang. ) . ↑ HOERL Jan - Athlete Information; Season 2018 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang. ) . ↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2019 . fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang. ) . ↑ HOERL Jan - Athlete Information; Season 2020 . fis-ski.com. [dostęp 2020-05-11]. (ang. ) . ↑ a b c d e f g HOERL Jan - Athlete Information; World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) . ↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2021 . fis-ski.com. [dostęp 2021-05-02]. (ang. ) . ↑ Dominik Formela: Sandro Pertile i czterech austriackich skoczków zakażonych koronawirusem! . skijumping.pl, 2020-12-06. [dostęp 2021-05-02]. ↑ a b c HOERL Jan - Athlete Information; Season 2022 . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) . ↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang. ) . ↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2023 . fis-ski.com. [dostęp 2023-06-04]. (ang. ) . ↑ Dominik Formela: Pierwsza część mistrzostw Austrii dla Pinkelnig i Hayboecka . skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-05-11]. ↑ Dominik Formela: Schlierenzauer oraz Iraschko-Stolz mistrzami Austrii na skoczni normalnej . skijumping.pl, 2020-09-26. [dostęp 2021-05-02]. ↑ Dominik Formela: Iraschko-Stolz i D. Huber najlepsi na początek mistrzostw Austrii . skijumping.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-04-16]. ↑ Dominik Formela: D. Huber i Pinkelnig górą na Bergisel . skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2022-04-16]. ↑ Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS . fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang. ) . ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6 . fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang. ) . ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang. ) . ↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang. ) . ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang. ) . ↑ Season 2023/2024 - PLANICA 7 STANDINGS . fis-ski.com, 2024-03-24. [dostęp 2024-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang. ) . ↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5 . fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang. ) . ↑ a b HOERL Jan - Athlete Information; Continental Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-18]. (ang. ) . ↑ HOERL Jan - Athlete Information; FIS Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2023-04-18]. (ang. ) . Skocznia normalna Skocznia duża Skocznia duża – drużynowo Skocznia normalna Skocznia normalna
Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal