Andreas Kofler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andreas Kofler

Data i miejsce urodzenia	17 maja 1984 Innsbruck
Klub	SV Innsbruck Bergisel
Wzrost	180 cm[1]
Debiut w PŚ	29 listopada 2002 w Ruce (16. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	29 listopada 2002 w Ruce (16. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	15 grudnia 2002 w Titisee-Neustadt (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	4 lutego 2006 w Willingen
Rekord życiowy	233,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (26 lutego 2012)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Turyn 2006 duża druż. złoto Vancouver 2010 duża druż. srebro Turyn 2006 duża Mistrzostwa świata złoto Sapporo 2007 duża druż. złoto Oslo 2011 normalna druż. złoto Oslo 2011 duża druż. srebro Oslo 2011 normalna Mistrzostwa świata w lotach złoto Oberstdorf 2008 drużynowo złoto Vikersund 2012 drużynowo
Inne nagrody
Puchar Świata 3. miejsce 2011/2012 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2009/2010 3. miejsce 2011/2012 Turniej Nordycki 2. miejsce 2007 Letnie Grand Prix 3. miejsce 2006 Turniej Czterech Narodów 1. miejsce 2006 2. miejsce 2008
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Andreas Kofler (ur. 17 maja 1984 w Innsbrucku^[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant SV Innsbruck Bergisel, trzykrotny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny drużynowy mistrz świata w lotach, zwycięzca 58. Turnieju Czterech Skoczni. Z zawodu jest policjantem^[2].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Swój pierwszy skok oddał w wieku 10 lat. W 2002 trafił do austriackiej kadry skoczków narciarskich. Wcześniej skakał przede wszystkim w Pucharze Kontynentalnym, jednak nie odniósł tam większych sukcesów.

W sezonie 2002/2003 stał się jednym z zawodników światowej czołówki, kiedy zajął drugie miejsce w konkursie Pucharu Świata w Bischofshofen, a w klasyfikacji końcowej Turnieju Czterech Skoczni uplasował się na czwartym miejscu. Był to najlepszy wynik wśród reprezentantów Austrii. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 16. miejsce, zdobywając w sumie 506 punktów.

W kolejnym sezonie zajął 21. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Uzyskał wówczas 263 punkty. Zajął też 13. miejsca w klasyfikacji lotów narciarskich. Podczas konkursów w Zakopanem zajął kolejno 7. (120,5 i 122,5 m) i 5. miejsce (122 i 120,5 m). Podczas Letniego Grand Prix uplasował się na 27. miejscu.

W sezonie 2004/2005 zajął 50. miejsce w Turnieju Czterech Skoczni oraz 40. miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata (82 punkty). Na 18 startów 10 razy był poza pierwszą trzydziestką. Podczas Letniego Grand Prix uplasował się na 24. miejscu.

W sezonie 2005/2006 odniósł pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata (4 lutego 2006 na dużej skoczni w Willingen). Najgorsze starty zanotował w Harrachovie, dwukrotnie zajmując 24. miejsce. W klasyfikacji końcowej Turnieju Czterech Skoczni zajął 8. pozycję. W mistrzostwach świata w lotach na skoczni Kulm zajął indywidualnie 14. miejsce. Słabszy start zanotował podczas konkursu drużynowego i Austriacy znaleźli się poza podium, zajmując czwarte miejsce.

Jego największym osiągnięciem jest zdobycie indywidualnego srebrnego medalu olimpijskiego podczas igrzysk w Turynie na dużej skoczni K-125 w Pragelato. Złoty medal przegrał z Thomasem Morgensternem o 0,1 punktu. 20 lutego 2006 na tej samej skoczni zdobył złoty medal w konkursie drużynowym.

W sezonie 2009/2010 został zwycięzcą Turnieju Czterech Skoczni. Wyprzedził drugiego w klasyfikacji Janne Ahonena o 13,3 pkt. Spośród czterech konkursów wygrał jeden – w Oberstdorfie.

W Vikersund podczas serii próbnej przed drużynowym konkursem mistrzostw świata w lotach w 2012 ustanowił swój rekord życiowy, wynoszący 233 m.

W 2017 poinformował o chorobie autoimmunologicznej^[3], z powodu której nie startował w zimowym sezonie 2017/2018.

6 maja 2019 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[4].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2006 Turyn/Pragelato	–	11. miejsce (K-95), srebrny medal (K-125)
2010 Vancouver/Whistler	–	19. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2006 Turyn/Pragelato	–	złoty medal[a]
2010 Vancouver/Whistler	–	złoty medal[b]

Starty A. Koflera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	100,5 m	101,5 m	257,5 pkt	9,0 pkt	Lars Bystøl
2.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	134,0 m	139,5 m	276,8 pkt	0,1 pkt	Thomas Morgenstern
1.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.[a]	133,5 m	130,0 m	984,0 pkt (259,8 pkt)	–
19.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	98,0 m	98,5 m	241,5 pkt	35,0 pkt	Simon Ammann
4.	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	131,5 m	135,0 m	261,2 pkt	22,4 pkt	Simon Ammann
1.	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.[b]	132,0 m	142,0 m	1107,9 pkt (264,7 pkt)	–

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2007 Sapporo	–	8. miejsce (K-120), 6. miejsce (K-90)
2011 Oslo	–	srebrny medal (K-95), 4. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	5. miejsce[c]
2007 Sapporo	–	złoty medal[b]
2011 Oslo	–	złoty medal (K-95)[d], złoty medal (K-120)[d]

Starty A. Koflera na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	23 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	–	druż.[c]	122,0 m	121,5 m	961,8 pkt (235,3 pkt)	84,8 pkt	Finlandia
8.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywid.	118,0 m	125,0 m	231,9 pkt	34,2 pkt	Simon Ammann
1.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.[b]	130,0 m	128,5 m	1000,2 pkt (262,8 pkt)	–
6.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	94,0 m	93,5 m	243,0 pkt	34,0 pkt	Adam Małysz
2.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	99,5 m	105,0 m	260,1 pkt	9,1 pkt	Thomas Morgenstern
1.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.[d]	105,0 m	103,5 m	1025,5 pkt (254,7 pkt)	–
4.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	129,5 m	134,0 m	269,6 pkt	7,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
1.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.[d]	141,0 m	–[e]	500,0 pkt (132,2 pkt)	–

Mistrzostwa świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2006 Tauplitz	–	14. miejsce
2008 Oberstdorf	–	16. miejsce
2012 Vikersund	–	6. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2006 Tauplitz	–	4. miejsce[a]
2008 Oberstdorf	–	złoty medal[d]
2012 Vikersund	–	złoty medal[d]

Starty A. Koflera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
14.	13-14 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-203	indywid.	191,5 m	172,5 m	172,5 m	190,0 m	681,8 pkt	106,2 pkt	Roar Ljøkelsøy
4.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-203	druż.[a]	95,0 m		165,5 m		1290,6 pkt (198,5 pkt)	207,3 pkt	Norwegia
16.	22-23 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	indywid.	198,0 m	197,5 m	195,5 m	186,0	745,4 pkt	90,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
1.	24 lutego	2008	Oberstdorf	Im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	druż.[d]	181,0 m		197,0 m		1553,3 pkt (359,6 pkt)	–
6.	24-25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywid.	228,0 m	216,0 m	–[e]	–[e]	364,2 pkt	44,5 pkt	Robert Kranjec
1.	26 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	druż.[d]	212,5 m		210,5 m		1648,4 pkt (409,8 pkt)	–

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[5]
2002/2003	16.
2003/2004	21.
2004/2005	40.
2005/2006	7.
2006/2007	7.
2007/2008	13.
2008/2009	36.
2009/2010	4.
2010/2011	4.
2011/2012	3.
2012/2013	17.
2013/2014	12.
2014/2015	29.
2015/2016	38.
2016/2017	23.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	4 lutego	2006	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	143,0 m	138,5 m	273,7 pkt	–
2.	29 grudnia	2009	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	125,0 m	134,0 m	265,2 pkt	* TCS 2009/2010
3.	28 listopada	2010	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	145,5 m	143,5 m	331,2 pkt	–
4.	19 grudnia	2010	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	127,0 m	135,0 m	265,1 pkt	–
5.	16 stycznia	2011	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	131,0 m	132,5 m	232,9 pkt	–
6.	27 listopada	2011	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	134,5 m	138,0 m	264,2 pkt	–
7.	3 grudnia	2011	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	105,0 m	98,0 m	279,3 pkt	–
8.	4 grudnia	2011	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	125,5 m	129,0 m	252,0 pkt	–
9.	18 grudnia	2011	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	135,0 m	138,0 m	264,7 pkt	–
10.	4 stycznia	2012	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	127,5 m	131,5 m	252,8 pkt	* TCS 2011/2012
11.	9 grudnia	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	101,5 m	102,5 m	271,3 pkt	–
12.	15 grudnia	2012	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	131,0 m	136,5 m	272,6 pkt	–

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Sezon	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2001/2002	–	–	–	–
2002/2003	–	1	1	2
2003/2004	–	–	–	–
2004/2005	–	–	–	–
2005/2006	1	–	3	4
2006/2007	–	3	–	3
2007/2008	–	2	–	2
2008/2009	–	–	–	–
2009/2010	1	–	2	3
2010/2011	3	3	1	7
2011/2012	5	2	2	9
2012/2013	2	1	1	4
2013/2014	–	1	–	1
2014/2015	–	–	–	–
2015/2016	–	–	–	–
2016/2017	–	–	1	1
2018/2019	–	–	–	–
Suma	12	13	11	36

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 grudnia	2002	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-120	–	124,0 m	132,0 m	259,3 pkt	3.	14,2 pkt	Martin Höllwarth
2.	6 stycznia	2003	Bischofshofen	im. P.Ausserleitnera	K-120	–	125,5 m	130,0 m	262,4 pkt	2.	0,7 pkt	Bjørn Einar Romøren
3.	18 grudnia	2005	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	128,0 m	126,5 m	242,6 pkt	3.	9,6 pkt	Jakub Janda
4.	4 lutego	2006	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	143,0 m	138,5 m	273,7 pkt	1.	–
5.	10 marca	2006	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	132,5 m	132,5 m	279,5 pkt	3.	9,5 pkt	Thomas Morgenstern
6.	12 marca	2006	Oslo	Holmenkollbakken	K-115	HS-128	126,0 m	126,5 m	275,5 pkt	3.	3,5 pkt	Adam Małysz
7.	3 lutego	2007	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,5 m	142,0 m	285,3 pkt	2.	8,5 pkt	Adam Małysz
8.	11 marca	2007	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	124,0 m	121,5 m	258,3 pkt	2.	7,5 pkt	Adam Małysz
9.	13 marca	2007	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	120,0 m	118,5 m	227,3 pkt	2.	1,7 pkt	Adam Małysz
10.	9 grudnia	2007	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	124,0 m	130,0 m	255,2 pkt	2.	14,4 pkt	Thomas Morgenstern
11.	22 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	134,5 m	128,5 m	254,4 pkt	2.	6,0 pkt	Thomas Morgenstern
12.	19 grudnia	2009	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	132,0 m	128,0 m	250,5 pkt	3.	15,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
13.	29 grudnia	2009	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	125,0 m	134,0 m	265,2 pkt	1.	–
14.	14 marca	2010	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	139,5 m	116,0 m	251,5 pkt	3.	16,2 pkt	Simon Ammann
15.	28 listopada	2010	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	145,5 m	143,5 m	331,2 pkt	1.	–
16.	17 grudnia	2010	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	140,0 m	–	132,2 pkt	2.	2,2 pkt	Thomas Morgenstern
17.	19 grudnia	2010	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	127,0 m	135,0 m	265,1 pkt	1.	–
18.	6 stycznia	2011	Bischofshofen	im. P.Ausserleitnera	K-125	HS-140	131,5 m	139,5 m	275,3 pkt	3.	3,4 pkt	Tom Hilde
19.	16 stycznia	2011	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	131,0 m	132,5 m	232,9 pkt	1.	–
20.	21 stycznia	2011	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	134,5 m	264,5 pkt	2.	5,4 pkt	Adam Małysz
21.	13 marca	2011	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	127,5 m	132,0 m	282,3 pkt	2.	4,5 pkt	Simon Ammann
22.	27 listopada	2011	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	134,5 m	138,0 m	264,2 pkt	1.	–
23.	3 grudnia	2011	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	105,0 m	98,0 m	279,3 pkt	1.	–
24.	4 grudnia	2011	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	125,5 m	129,0 m	252,0 pkt	1.	–
25.	18 grudnia	2011	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	135,0 m	138,0 m	264,7 pkt	1.	–
26.	30 grudnia	2011	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,0 m	133,5 m	265,2 pkt	2.	18,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
27.	1 stycznia	2012	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	130,5 m	137,5 m	270,4 pkt.	2.	4,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
28.	4 stycznia	2012	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	127,5 m	131,5 m	252,8 pkt.	1.	–
29.	20 stycznia	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	124,5 m	130,0 m	238,7 pkt	3.	19,2 pkt	Kamil Stoch
30.	29 stycznia	2012	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	122,5 m	135,0 m	241,3 pkt	3.	2,4 pkt	Daiki Itō
31.	8 grudnia	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	102,5 m	103,5 m	264,8 pkt	3.	5,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
32.	9 grudnia	2012	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	101,5 m	102,5 m	271,3 pkt	1.	–
33.	15 grudnia	2012	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	131,0 m	136,5 m	272,6 pkt	1.	–
34.	16 grudnia	2012	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	137,5 m	126,0 m	270,3 pkt	2.	3,4 pkt	Gregor Schlierenzauer
35.	7 marca	2014	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-140	136,5 m	131,5 m	264,9 pkt	2.	4,4 pkt	Anders Bardal
36.	17 grudnia	2016	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	128,0 m	139,5 m	293,7 pkt	3.	11,0 pkt	Michael Hayböck

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[6]

Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2002/2003
																											punkty
16	41	8	21	18	3	4	6	5	8	10	2	15	32	19	21	20	14	21	35	11	dq	32	39	42	-	29	506
Sezon 2003/2004
																							punkty
14	70	34	8	13	20	21	41	q	17	18	7	5	43	19	31	13	35	19	38	26	29	18	263
Sezon 2004/2005
																												punkty
q	38	41	19	32	28	-	-	q	31	45	q	-	-	-	20	16	21	21	18	37	44	38	49	23	36	q	-	82
Sezon 2005/2006
																						punkty
10	15	16	7	24	24	3	15	6	11	10	-	-	5	6	1	7	7	3	3	18	7	699
Sezon 2006/2007
																								punkty
60	14	20	6	16	11	9	13	22	23	-	7	11	2	7	4	19	2	2	4	15	11	5	13	727
Sezon 2007/2008
																											punkty
37	13	2	8	7	2	5	43	20	31	32	16	8	11	18	13	12	19	22	21	6	10	14	7	8	23	25	627
Sezon 2008/2009
																											punkty
32	41	39	-	-	14	37	20	22	29	q	-	-	-	-	-	-	-	32	31	20	7	16	36	36	-	-	102
Sezon 2009/2010
																							punkty
7	6	6	4	3	4	1	4	4	5	6	10	-	-	13	5	-	6	9	12	4	6	3	893
Sezon 2010/2011
																										punkty
1	4	4	4	2	4	1	5	50	7	3	-	-	4	1	2	4	17	16	4	7	-	-	2	11	23	1128
Sezon 2011/2012
																										punkty
1	1	1	18	5	4	1	2	2	1	27	14	26	3	4	9	3	6	16	45	19	26	8	9	6	7	1203
Sezon 2012/2013
																											punkty
15	23	8	3	1	1	2	30	19	24	13	17	35	35	13	-	-	-	-	48	-	41	41	43	28	-	-	473
Sezon 2013/2014
																												punkty
45	q	12	33	q	38	14	14	18	12	40	45	-	-	35	10	6	5	27	34	14	20	5	12	2	23	7	6	468
Sezon 2014/2015
																															punkty
37	4	15	44	38	46	11	37	18	5	12	43	46	-	q	50	-	-	28	34	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	173
Sezon 2015/2016
																													punkty
30	52	37	-	-	13	18	-	-	q	26	-	33	15	37	24	-	-	-	42	50	44	-	-	-	-	-	-	-	62
Sezon 2016/2017
																										punkty
8	6	8	19	13	3	14	11	21	27	27	14	16	29	16	-	-	-	-	-	-	34	30	-	-	-	307
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2003/2004
								-	5
Sezon 2005/2006
								2	1
Sezon 2006/2007
								1	1
Sezon 2007/2008
							-	3	3
Sezon 2008/2009
				-	1	3	-	-	-
Sezon 2009/2010
						1	1	-	2
Sezon 2010/2011
					1	1	1	1	1
Sezon 2011/2012
				1	2	2	2	1	1
Sezon 2012/2013
			12	-	3	-	-	-	-
Sezon 2013/2014
					5	-	-	-	1
Sezon 2014/2015
					8	-	5	-	-
Sezon 2015/2016
				-	-	-	5	-	-
Sezon 2016/2017
				3	4	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[5]
2002/2003	4.
2003/2004	30.
2004/2005	50.
2005/2006	8.
2006/2007	12.
2007/2008	30.
2008/2009	28.
2009/2010	1.
2010/2011	8.
2011/2012	3.
2012/2013	15.
2013/2014	25.
2014/2015	23.
2015/2016	48.
2016/2017	17.

Turniej Nordycki (Skandynawski)[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[5]
2004	29.
2005	34.
2006	4.
2007	2.
2008	7.
2009	26.
2010	6.

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[5]
2017	50.

Puchar Świata w lotach[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[5]
2008/2009	42.
2009/2010	12.
2010/2011	21.
2011/2012	12.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon	Miejsce[7]
2002	26.
2003	27.
2004	24.
2005	7.
2006	3.
2007	9.
2008	5.
2009	49.
2010	46.
2012	48.
2013	30.
2015	59.
2016	31.
2017	61.
2018	22.

Zwycięstwa w konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 sierpnia	2006	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	108,0 m	110,0 m	248,4 pkt
2.	1 sierpnia	2008	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	118,0 m	–	139,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	6 sierpnia	2006	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	108,0 m	100,5 m	270,5 pkt	2.	4,5 pkt	Georg Späth
2.	12 sierpnia	2006	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	108,0 m	110,0 m	248,4 pkt	1.	–
3.	26 lipca	2008	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	104,5 m	104,0 m	269,5 pkt	2.	7,5 pkt	Georg Späth
4.	1 sierpnia	2008	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	118,0 m	–	139,4 pkt	1.	–
5.	3 października	2013	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	133 m	133,5 m	257,5 pkt	2.	4,4 pkt	Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[6]

2002
						punkty
-	-	-	20	17	13	45
2003
				punkty
39	34	17	14	32
2004
							punkty
-	-	32	19	28	9	14	62
2005
								punkty
14	17	22	12	9	7	7	7	200
2006