Jerzy Brzęczek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Brzęczek
	; Jerzy Brzęczek (2015)
Pełne imię i nazwisko	Jerzy Józef Brzęczek
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1971 ; Truskolasy
Wzrost	174 cm
Pozycja	ofensywny pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
1982	Olimpia Truskolasy
1983–1988	Raków Częstochowa
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2009	Polonia Bytom (grający asystent trenera)
2010–2014	Raków Częstochowa
2014–2015	Lechia Gdańsk
2015–2017	GKS Katowice
2017–2018	Wisła Płock
2018–2021	Polska (selekcjoner)
2022	Wisła Kraków
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Jerzy Józef Brzęczek (ur. 18 marca 1971 w Truskolasach) – polski piłkarz i trener piłkarski, reprezentant Polski, srebrny medalista olimpijski z 1992. W latach 2018–2021 selekcjoner reprezentacji Polski w piłce nożnej.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Treningi rozpoczął w Olimpii Truskolasy, następnie został graczem Rakowa Częstochowa. Potem grał kolejno w Olimpii Poznań, Lechu Poznań (mistrzostwo Polski), Górniku Zabrze, GKS Katowice, Tirolu Innsbruck (dwukrotnie mistrzostwo Austrii), LASK Linz, Maccabi Hajfa, Sturmie Graz, FC Kärnten oraz Wackerze Innsbruck. Latem 2007, po dwunastu latach gry poza krajem, podpisał roczny kontrakt z Górnikiem Zabrze, który 15 kwietnia 2008 przedłużono o kolejny rok. W styczniu 2009 rozwiązał kontrakt z klubem i na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Polonii Bytom, gdzie był grającym asystentem trenera Marka Motyki. Latem 2009 zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Polski A zadebiutował w 1992. Rozegrał w niej 42 oficjalne spotkania międzypaństwowe, zdobywając cztery bramki. W kilku meczach pełnił funkcję kapitana drużyny narodowej. Był również kapitanem kadry olimpijskiej, która w 1992 na Letnich Igrzyskach w Barcelonie wywalczyła srebrny medal.

Gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Mecze i gole w reprezentacji A
Lp.	Data	Miejsce	Występ	Przeciwnik	Gol na	Wynik	Rozgrywka
1.	17 marca 1993	Estádio Santa Cruz, Ribeirão Preto, Brazylia	10	Brazylia	1:0	2:2	towarzyski
2.	17 maja 1994	Stadion GKS, Katowice, Polska	20	Austria	2:2	3:4	towarzyski
3.	10 października 1998	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa, Polska	36	Luksemburg	1:0	3:0	el. ME 2000
4.	27 marca 1999	Stadion Wembley, Londyn, Anglia	39	Anglia	1:2	1:3	el. ME 2000

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Na początku lutego 2010 został pierwszym trenerem Rakowa Częstochowa^[1]. Po serii nieudanych meczów umowa z klubem została rozwiązana 3 listopada 2014, na prośbę głównego sponsora^[2].

17 listopada 2014 objął funkcję trenera Lechii Gdańsk, a 1 września 2015 został zwolniony.

Następnie od końca września 2015 był szkoleniowcem GKS Katowice^[3]. 20 maja 2017, po przegranym meczu z MKS Kluczbork i utracie szans awansu do ekstraklasy, podał się do dymisji^[4].

11 lipca 2017 został trenerem Wisły Płock.

2 lipca 2018 ogłoszono go selekcjonerem reprezentacji Polski^[5]. Oficjalna prezentacja trenera odbyła się 23 lipca 2018^[5], a 1 sierpnia 2018 faktycznie objął on tę funkcję. W jego selekcjonerskim debiucie, 7 września 2018 „biało-czerwoni” zremisowali 1:1 w Bolonii z Włochami w inauguracyjnym spotkaniu pierwszej edycji Ligi Narodów UEFA. 18 stycznia 2021 mimo awansu na Euro 2020 został zwolniony ze stanowiska selekcjonera^[6].

Ponad rok później, a dokładniej 14 lutego 2022 objął stanowisko trenera Wisły Kraków^[7]. W jego pierwszym sezonie, Wisła spadła z Ekstraklasy^[8]. 1 czerwca 2022 roku poinformowano o przedłużeniu kontaktu przez klub z trenerem do końca czerwca 2023, z opcją przedłużenia o 12 miesięcy w przypadku awansu z pierwszej ligi^[9]. 3 października 2022 przestał pełnić funkcję trenera krakowskiej Wisły^[10].

Kariera medialna[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze jako piłkarz Górnika Zabrze był ekspertem Polsatu podczas Mistrzostw Europy 2008, następnie komentował mecze Ekstraklasy w Canal+ Sport.

W 2022, gdy był wolnym trenerem został ekspertem TVP Sport na Mistrzostwa Świata w Katarze^[11].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Lech Poznań

Mistrzostwo Polski: 1993

Tirol Innsbruck

Mistrzostwo Austrii: 2001, 2002

Maccabi Hajfa

Wicemistrzostwo Izraela: 2000
Finalista Toto Cup: 2000

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Piłka nożna na letnich igrzyskach olimpijskich 1992: 2. miejsce
Eliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020: 1. miejsce w grupie G, awans na mistrzostwa (jako selekcjoner)

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Trener[edytuj | edytuj kod]

Aktualne na 30 sierpnia 2022.

Zespół	Od	Do	Statystyka
Zespół	Od	Do	M	W	R	P	% W
Raków Częstochowa^[12]	9 lutego 2010	4 listopada 2014	171	57	50	64	33,33
Lechia Gdańsk	17 listopada 2014	1 września 2015	30	11	9	10	36,67
GKS Katowice	28 września 2015	21 maja 2017	56	25	14	17	44,64
Wisła Płock	11 lipca 2017	12 lipca 2018	38	17	6	15	44,74
Polska	1 sierpnia 2018	18 stycznia 2021	24	12	5	7	50,00
Wisła Kraków	14 lutego 2022	3 października 2022	27	7	10	10	25,93
Łącznie			346	129	96	123	37,28

Książki[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku pojawiła się książka "W grze"^[13], napisana przez Małgorzatę Domagalik. Publikacja stanowi biograficzne spojrzenie na życie i karierę Brzęczka, zarówno w roli piłkarza, jak i trenera, ze szczególnym uwzględnieniem jego kadencji jako selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej w latach 2018–2021.

Książka opowiada o trudnościach i wyzwaniach, z jakimi Brzęczek musiał się zmierzyć po objęciu stanowiska selekcjonera, w tym o hejcie, agresji i krytyce ze strony mediów i środowiska piłkarskiego. Domagalik przedstawia Brzęczka jako postać zmagającą się nie tylko z presją sportową, ale i społeczną, przy tym ukazując jego życie prywatne i relacje z najbliższymi.

W książce głos zabierają nie tylko Jerzy Brzęczek, ale również jego rodzina, przyjaciele oraz znane postacie ze świata piłki nożnej, w tym Kuba Błaszczykowski, Zbigniew Boniek i inni. Publikacja ta stanowi kompleksowe spojrzenie na życie i karierę Brzęczka, pokazując go nie tylko jako trenera, ale i człowieka.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Jerzego Brzęczka, Robert, jest młodzieżowym reprezentantem Polski. Brzęczek jest wujem innego polskiego piłkarza, Jakuba Błaszczykowskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Mecze reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn prowadzonej przez Jerzego Brzęczka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jerzy Brzęczek trenerem Rakowa. 90minut.pl, 9 lutego 2010. [dostęp 2013-11-04]. (pol.).
↑ Jerzy Brzęczek nie jest już trenerem Rakowa. [dostęp 2014-11-04].
↑ Jerzy Brzęczek trenerem GKS-u Katowice. gkskatowice.eu, 2015-09-28. [dostęp 2015-10-11].
↑ Dymisja trenera Jerzego Brzęczka. gkskatowice.eu, 20 maja 2017. [dostęp 2018-07-12]. (pol.).
↑ ^a ^b Jerzy Brzęczek nowym selekcjonerem reprezentacji Polski!. PZPN, 12 lipca 2018. [dostęp 2018-07-12]. (pol.).
↑ Jerzy Brzęczek przestał być trenerem piłkarskiej reprezentacji Polski [online], rmf24.pl [dostęp 2021-01-18] (pol.).
↑ Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Jerzy Brzęczek trenerem Wisły Kraków [online], sport.tvp.pl, 14 lutego 2022 [dostęp 2022-02-14] (pol.).
↑ Spadamy z Ekstraklasy! Radomiak - Wisła 4-2 [online], www.wislaportal.pl [dostęp 2022-05-15] .
↑ Brzęczek przedłużył kontrakt z Wisłą Kraków [online], www.goal.pl [dostęp 2022-06-01] .
↑ Jerzy Brzęczek przestał być trenerem Wisły Kraków [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-10-03] (pol.).
↑ Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Jerzy Brzęczek w drużynie TVP Sport na mundial [online], sport.tvp.pl, 9 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11] (pol.).
↑ Bilans bez wliczania dwóch walkowerów z sezonu 2010/2011 w rundzie wiosennej przeciwko Polonii Nowy Tomyśl i Polonii Słubice.
↑ W grze (Małgorzata Domagalik, Jerzy Brzęczek) | Czytam.pl [online], czytam.pl [dostęp 2024-01-24] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Gowarzewski, Bożena Szmel, Joachim Waloszek Górnik Zabrze. 60 lat prawdziwej historii (1948-2008), wyd. gia, Katowice 2009, s. 230

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Brzęczek w bazie 90minut.pl

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Jerzy Brzęczek trenerem Rakowa. 90minut.pl, 9 lutego 2010. [dostęp 2013-11-04]. (pol.).

[3] Jerzy Brzęczek nie jest już trenerem Rakowa. [dostęp 2014-11-04].

[4] Jerzy Brzęczek trenerem GKS-u Katowice. gkskatowice.eu, 2015-09-28. [dostęp 2015-10-11].

[5] Dymisja trenera Jerzego Brzęczka. gkskatowice.eu, 20 maja 2017. [dostęp 2018-07-12]. (pol.).

[pzpn-6] Jerzy Brzęczek nowym selekcjonerem reprezentacji Polski!. PZPN, 12 lipca 2018. [dostęp 2018-07-12]. (pol.).

[7] Jerzy Brzęczek przestał być trenerem piłkarskiej reprezentacji Polski [online], rmf24.pl [dostęp 2021-01-18] (pol.).

[8] Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Jerzy Brzęczek trenerem Wisły Kraków [online], sport.tvp.pl, 14 lutego 2022 [dostęp 2022-02-14] (pol.).

[9] Spadamy z Ekstraklasy! Radomiak - Wisła 4-2 [online], www.wislaportal.pl [dostęp 2022-05-15] .

[10] Brzęczek przedłużył kontrakt z Wisłą Kraków [online], www.goal.pl [dostęp 2022-06-01] .

[11] Jerzy Brzęczek przestał być trenerem Wisły Kraków [online], www.rmf24.pl [dostęp 2022-10-03] (pol.).

[12] Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Jerzy Brzęczek w drużynie TVP Sport na mundial [online], sport.tvp.pl, 9 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11] (pol.).

[13] Bilans bez wliczania dwóch walkowerów z sezonu 2010/2011 w rundzie wiosennej przeciwko Polonii Nowy Tomyśl i Polonii Słubice.

[14] W grze (Małgorzata Domagalik, Jerzy Brzęczek) | Czytam.pl [online], czytam.pl [dostęp 2024-01-24] .

[t-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener tymczasowy

[z-16] trener zastępczy

[t-17] trener ad interim

[t-18] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-19] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l trener tymczasowy

[z-20] trener zastępczy

[z-21] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Selekcjoner zastępczy

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[A]

[B]

[A]

[A]

[A]

[B]

[A]