Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020
UEFA Euro 2020
2016 2024
Ilustracja
Dyscyplina

piłka nożna

Organizator

UEFA

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Amsterdam
Baku
Budapeszt
Bukareszt
Glasgow
Kopenhaga
Londyn
Monachium
Petersburg
Rzym
Sewilla, Europa

Otwarcie

11 czerwca 2021, Rzym

Zamknięcie (finał)

11 lipca 2021, Londyn

Liczba drużyn

24 (z 1 konfederacji)

Liczba aren

11 (w 11 miastach)

I miejsce

 Włochy

II miejsce

 Anglia

III miejsce

 Hiszpania
 Dania

Statystyki turnieju
Liczba meczów

51

Liczba bramek

142 (2,78 na mecz)

Oglądalność

1 099 278 (21 554 na mecz)

Król strzelców

Portugalia Cristiano Ronaldo
Czechy Patrik Schick
(5 goli)

Najlepszy zawodnik (MVP)

Włochy Gianluigi Donnarumma

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020, oficjalnie UEFA Euro 2020 – 16. edycja mistrzostw Europy w piłce nożnej mężczyzn. Turniej rozpoczął się 11 czerwca i trwał do 11 lipca 2021 w 11 miastach-gospodarzach i w 10 państwach.

Pierwotnie turniej zaplanowany był w dniach od 12 czerwca 2020 do 12 lipca 2020, w 12 miastach-gospodarzach i w 11 państwach, jednak 17 marca 2020 UEFA podjęła decyzję o przeniesieniu imprezy na rok 2021 w związku z pandemią COVID-19[a][1], a 23 kwietnia 2020 podała informację o utrzymaniu obecnej nazwy mistrzostw[2][3]. 23 kwietnia 2021 ograniczono turniej do 11 miast-gospodarzy w 10 państwach. Status organizatora mistrzostw utraciła Irlandia z Dublinem, z kolei w Hiszpanii – Sewilla zastąpiła zgłoszone wcześniej Bilbao[4].

Tytułu broniła reprezentacja Portugalii, ale została wyeliminowana w 1/8 finału przez Belgię. Po raz pierwszy podczas turnieju używano systemu wideoweryfikacji VAR. Dodatkowo w wyniku zmian wprowadzonych w 2020 przez IFAB na prośbę federacji piłkarskich FIFA i UEFA podczas oficjalnych spotkań reprezentacji narodowych, w trakcie meczu każda drużyna mogła dokonać pięciu zmian zawodników, maksymalnie w ciągu trzech przeznaczonych na to dla każdej z nich przerw[5]. To pierwszy w historii turniej międzynarodowy z takimi zasadami[6].

W finale 11 lipca 2021 na Wembley Włochy pokonały Anglię 3:2 w serii rzutów karnych po remisie 1:1. Był to drugi tytuł kraju.

Procedura wyboru miast-gospodarzy[edytuj | edytuj kod]

25 stycznia 2013 Komitet Wykonawczy UEFA podjął decyzję o zorganizowaniu Euro 2020 w 12 miastach w 12 różnych państwach-gospodarzach. Kandydatury były przyjmowane od kwietnia do września 2013 r. We wrześniu 2014 r. zostali wybrani ostateczni gospodarze mistrzostw. W eliminacjach do Euro wzięły udział reprezentacje wszystkich członków UEFA włącznie z gospodarzami turnieju finałowego. Polska zrezygnowała z organizacji turnieju[7].

Ostatecznie mistrzostwa zostały zorganizowane w 11 miastach w 10 państwach.

23 kwietnia 2021 UEFA zdecydowała o przeniesieniu 4 meczów z Bilbao do Sewilli oraz 4 pojedynków z Dublina – 3 do Petersburga (spotkania grupowe) i 1 do Londynu (mecz 1/8 finału)[4].

Kandydatury[edytuj | edytuj kod]

Zaakceptowani kandydaci[edytuj | edytuj kod]

Miasto Stadion Pojemność
Azerbejdżan Baku Stadion Olimpijski w Baku 68 700
Dania Kopenhaga Parken 38 065
Anglia Londyn Stadion Wembley 90 000
Niemcy Monachium Allianz Arena 75 000
Węgry Budapeszt Puskás Aréna 67 215
Włochy Rzym Stadio Olimpico 72 698
Holandia Amsterdam Johan Cruijff Arena 56 000
Rumunia Bukareszt Arena Narodowa 55 600
Rosja Petersburg Stadion Kriestowskij 67 000
Szkocja Glasgow Hampden Park 52 063
Hiszpania Sewilla Estadio la Cartuja 57 619

Kandydaci, którzy mieli zorganizować Euro, ale zostali zastąpieni przez innych kandydatów

Miasto Stadion Pojemność
Hiszpania Bilbao San Mamés 53 332
Irlandia Dublin Aviva Stadium 51 700

Odrzuceni kandydaci[edytuj | edytuj kod]

Miasto Stadion Pojemność
Białoruś Mińsk Stadion Traktar 33 000
Belgia Bruksela Eurostadion 62 613
Bułgaria Sofia Stadion Narodowy Wasiła Lewskiego 46 340
Izrael Jerozolima Stadion Teddy 31 733
Macedonia Północna Skopje Arena Narodowa Filipa II 33 460
Szwecja Solna Friends Arena 50 653
Walia Cardiff Millennium Stadium 73 931

Anulowane kandydatury[edytuj | edytuj kod]

Miasto Stadion Pojemność
Polska Warszawa Stadion Narodowy 58 580
Polska Chorzów Stadion Śląski 55 211
Francja Paryż Parc des Princes 48 583
Niemcy Berlin Stadion Olimpijski 74 475
Niemcy Dortmund Signal Iduna Park 81 365
Rosja Moskwa Stadion Łużniki 81 029
Ukraina Kijów Stadion Olimpijski 70 050

Miasta gospodarze[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie UEFA wybrała 13 miast-gospodarzy Mistrzostw Europy 2020. 7 grudnia 2017 podjęto decyzję o odebraniu prawa organizacji Brukseli, która nie była w stanie zagwarantować, że zgłoszony do organizacji obiekt – Eurostadium powstanie w terminie[8]. 23 kwietnia 2021 status gospodarza utraciły Dublin oraz Bilbao, które nie były w stanie zapewnić wpuszczenia kibiców na trybuny stadionów, zaś do grona miast-organizatorów dołączyła Sewilla[4].

Glasgow Londyn Amsterdam Kopenhaga Petersburg
 Szkocja  Anglia  Holandia  Dania  Rosja
Hampden Park Stadion Wembley Johan Cruijff Arena Parken Stadion Kriestowskij
Pojemność: 52 063 Pojemność: 90 000 Pojemność: 56 000 Pojemność: 38 065 Pojemność: 67 000
55°49′33″N 4°15′07″W/55,825833 -4,251944 51°33′21″N 0°16′47″W/51,555833 -0,279722 52°18′51,3″N 4°56′34,3″E/52,314250 4,942861 55°42′08,9″N 12°34′19,9″E/55,702472 12,572194 44°26′13,95″N 26°09′09,03″E/44,437208 26,152508
3 mecze grupowe,
1/8 finału 		3 mecze grupowe,
2 mecze 1/8 finału,
2 półfinały, finał 		3 mecze grupowe,
1/8 finału 		3 mecze grupowe,
1/8 finału 		6 meczów grupowych,
ćwierćfinał
Pierwszy mecz: 14 czerwca 2021
Ostatni mecz: 29 czerwca 2021 		Pierwszy mecz: 13 czerwca 2021
Ostatni mecz: 11 lipca 2021 		Pierwszy mecz: 13 czerwca 2021
Ostatni mecz: 26 czerwca 2021 		Pierwszy mecz: 12 czerwca 2021
Ostatni mecz: 28 czerwca 2021 		Pierwszy mecz: 12 czerwca 2021
Ostatni mecz: 2 lipca 2021
Monachium
Budapeszt
 Niemcy  Węgry
Allianz Arena Puskás Aréna
Pojemność: 75 000 Pojemność: 67 215
48°13′07,6″N 11°37′29,1″E/48,218778 11,624750 47°30′11,5″N 19°05′52,5″E/47,503194 19,097917
3 mecze grupowe,
ćwierćfinał 		3 mecze grupowe,
1/8 finału
Pierwszy mecz: 15 czerwca 2021
Ostatni mecz: 2 lipca 2021 		Pierwszy mecz: 15 czerwca 2021
Ostatni mecz: 27 czerwca 2021
Sewilla Rzym Bukareszt Baku
 Hiszpania  Włochy  Rumunia  Azerbejdżan
Estadio La Cartuja Stadio Olimpico Arena Națională Stadion Olimpijski
Pojemność: 57 619 Pojemność: 72 698 Pojemność: 55 600 Pojemność: 68 000
37°25′02,1″N 6°00′16,4″W/37,417250 -6,004556 41°56′01,99″N 12°27′17,23″E/41,933886 12,454786 44°26′13,95″N 26°09′09,03″E/44,437208 26,152508 40°25′47,2″N 49°55′11,2″E/40,429778 49,919778
3 mecze grupowe,
1/8 finału 		3 mecze grupowe (mecz otwarcia),
ćwierćfinał 		3 mecze grupowe,
1/8 finału 		3 mecze grupowe,
ćwierćfinał
Pierwszy mecz: 14 czerwca 2021
Ostatni mecz: 27 czerwca 2021 		Pierwszy mecz: 11 czerwca 2021
Ostatni mecz: 3 lipca 2021 		Pierwszy mecz: 13 czerwca 2021
Ostatni mecz: 28 czerwca 2021 		Pierwszy mecz: 12 czerwca 2021
Ostatni mecz: 3 lipca 2021

Wpływ pandemii COVID-19 na organizację[edytuj | edytuj kod]

Początek pandemii i przełożenie mistrzostw na 2021[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2020 pandemia COVID-19 w Europie wywołała obawy dotyczące jej potencjalnego wpływu na graczy, personel i kibiców przybywających na mecze w dwunastu miastach-gospodarzach turnieju[9]. Na Kongresie UEFA na początku marca prezydent UEFA Słoweniec Aleksander Čeferin ogłosił, że organizacja jest przekonana, że sytuacja może zostać rozwiązana, podczas gdy sekretarz generalny Theodore Theodoridis stwierdził, że UEFA utrzymuje kontakt ze Światową Organizacją Zdrowia i rządami krajów w sprawie koronawirusa[10]. Do 13 marca 2020 nadchodzące mecze rozgrywek UEFA zostały przełożone, a główne ligi europejskie zostały zawieszone, w tym Bundesliga, La Liga, Ligue 1, Premier League i Serie A[11].

17 marca UEFA zorganizowała wideokonferencję z przedstawicielami 55 stowarzyszeń członkowskich, przedstawicielem FIFPro oraz zarządami Europejskiego Stowarzyszenia Klubów i EPFL, aby omówić wpływ COVID-19 na przebieg rozgrywek krajowych i europejskich, w tym Euro 2020[12]. Na spotkaniu UEFA ogłosiła, że turniej zostanie przełożony na kolejny rok, proponując, aby odbył się od 11 czerwca do 11 lipca 2021 roku[13]. Następnego dnia Biuro Rady FIFA zatwierdziło zmianę daty w kalendarzu meczów międzynarodowych FIFA[14].

23 kwietnia 2020 UEFA potwierdziła, że oficjalną nazwą rozgrywek pozostanie UEFA Euro 2020[15].

Plany obecności widzów i zmiany miejsca organizacji[edytuj | edytuj kod]

W maju 2020 Čeferin ogłosił, że turniej ma odbyć się w dwunastu wybranych miastach-gospodarzach. Nie wykluczył jednak możliwości zmniejszenia liczby miast, gdyż trzech gospodarzy było niepewnych, czy mecze mogą się odbyć w nowym harmonogramie[16]. Podczas spotkania 17 czerwca 2020 UEFA potwierdziła, że wszystkie dwanaście pierwotnych gospodarzy pozostanie gospodarzami turnieju w 2021 roku i zatwierdziła zmieniony harmonogram meczów[17][18].

Jednak w październiku 2020 prezes UEFA stwierdził, że nadal jest możliwe, aby turniej mógł zostać rozegrany w mniej niż planowanych dwunastu krajach-gospodarzach[19]. W następnym miesiącu UEFA oświadczyła, że zamierza zorganizować Euro 2020 w formacie i miejscach potwierdzonych na początku tego roku i ściśle współpracuje ze wszystkimi miastami-gospodarzami nad przygotowaniami[20]. Ogłoszono również, że każdy gospodarz dyskutował z UEFA i lokalnymi władzami ds. zdrowia na temat tego, czy obiekt może organizować mecze na pełnych obrotach, między 100% a 50% pojemności, 33% pojemności lub bez obecności widzów. Ograniczenia mogą również dotyczyć tylko miejscowych widzów, którzy mogą być dopuszczeni na mecze. Ostateczna decyzja co do tego, który scenariusz zostanie zastosowany indywidualnie w każdym miejscu, miała pierwotnie zostać podjęta 5 marca 2021 roku[21][22].

W październiku 2020 ogłoszono, że mecze UEFA zostaną zawieszone do odwołania w Armenii i Azerbejdżanie z powodu wojny w Górskim Karabachu[23]. Nie wpłynęło to jednak na planowanie meczów Euro 2020 w Baku[24]. Ograniczenie zostało zniesione w grudniu 2020 w wyniku porozumienia o zawieszeniu broni między krajami[25].

27 stycznia 2021 UEFA potwierdziła, że turniej odbędzie się w dwunastu miastach[26]. Termin na przedstawienie przez gospodarzy planów dotyczących pojemności obiektów został przesunięty na 7 kwietnia 2021[27], a ostateczna decyzja w sprawie miast gospodarzy i widzów miała zostać ostatecznie podjęta przez Komitet Wykonawczy UEFA 19 kwietnia 2021[28].

23 kwietnia UEFA ogłosiła, że Sewilla zastąpi Bilbao jako gospodarza turnieju, a mecze, które oryginalnie odbyć miały się w Dublinie zostaną przeniesione do Petersburga i Londynu[29]. Z powodu pandemii COVID-19 w Irlandii, Irlandzki Związek Piłki Nożnej nie był w stanie uzyskać gwarancji od rządu Irlandii i Rady Miasta Dublina, aby wpuścić widzów na stadion[30][31][32]. Tymczasem Królewski Hiszpański Związek Piłki Nożnej (RFEF) powiedział, że warunki sanitarne nałożone przez rząd baskijski na organizację meczów w Bilbao są „niemożliwe do spełnienia”, a zatem nie pozwalają na obecność widzów[33]. Po usunięciu ze stanowiska gospodarzy Rada Miasta Bilbao stwierdziła, że pociąga UEFA i RFEF do „bezpośredniej odpowiedzialności za to, że nie organizujemy tego wydarzenia sportowego i za jednostronne anulowanie naszych stosunków umownych” i zagroziła postępowaniem sądowym o rekompensatę finansową[34].

Lokalizacja półfinałów i finału[edytuj | edytuj kod]

Organizacja półfinału i finału przez Stadion Wembley była zagrożona z powodu ograniczeń kwarantanny w Wielkiej Brytanii, którym będą podlegać kibice. Za alternatywne miejsce organizacji uznano Puskás Aréna w Budapeszcie, ponieważ Węgry nie miałyby ograniczeń wjazdowych na podróże w obrębie strefy Schengen i mogłyby gościć mecze w pełnej pojemności[35]. Rzecznik Węgierskiego Związku Piłki Nożnej powiedział, że Węgry są „gotowe do organizacji każdego wydarzenia piłkarskiego na wysokim poziomie”[36]. UEFA ogłosiła jednak, że Wembley może być gospodarzem finału, ponieważ organizacja i rząd Wielkiej Brytanii omówili zwolnienia z kwarantanny[37], ale nie wykluczuła zmiany miejsca organizacji[38]. 22 czerwca 2021 premier Włoch, Mario Draghi, powiedział, że finał powinien się odbyć w Rzymie ze względu na rosnącą liczbę przypadków COVID-19 w Wielkiej Brytanii[39]. W następnym tygodniu ogłoszono, że urzędnicy i dyrektorzy podróżujący na mecze nie będą musieli izolować się, chociaż będą podlegać ograniczeniom i będą musieli pozostać w „piłkarskich bańkach”[40][41].

Specjalne zasady związane z pandemią COVID-19[edytuj | edytuj kod]

4 maja 2021 Komitet Wykonawczy UEFA zatwierdził specjalne zasady turnieju finałowego z powodu pandemii COVID-19 w Europie[42][43]:

  • Jeśli grupa graczy zespołu została umieszczona w obowiązkowej kwarantannie lub samoizolacji w wyniku decyzji krajowych lub lokalnych urzędników służby zdrowia z powodu pozytywnych wyników testów SARS-CoV-2, mecz odbędzie się zgodnie z planem, o ile drużyna ma co najmniej 13 dostępnych zawodników (w tym co najmniej jeden bramkarz).
  • Jeśli zespół nie może wystawić minimalnej wymaganej liczby graczy z powodu pozytywnych testów SARS-CoV-2, mecz może zostać przełożony do 48 godzin od pierwotnej daty meczu przez administrację UEFA, pod warunkiem dostępności realnych opcji zmiany terminu. Ponadto UEFA może przenieść przełożony mecz do innego miejsca organizacji, jeśli uzna to za stosowne.
  • Jeśli mecz nie może zostać przełożony, decyzję w tej sprawie podejmie Komisja Kontroli, Etyki i Dyscypliny UEFA. W takim wypadku przyjmuje się, że drużyna odpowiedzialna za nieodbycie meczu przegrała mecz wynikiem 3:0.
  • Jeśli którykolwiek członek wyznaczonej drużyny sędziowskiej musi zostać zastąpiony z powodu pozytywnego wyniku testu SARS-CoV-2, UEFA może wyjątkowo wyznaczyć sędziego meczowego tej samej narodowości co jedna z drużyn lub nie figurującego na liście FIFA.

Logo i symbole[edytuj | edytuj kod]

[edytuj | edytuj kod]

Oficjalne logo zostało odsłonięte 21 września 2016 podczas ceremonii w Ratuszu w Londynie[44]. Logo przedstawia trofeum Euro otoczone kibicami świętującymi na moście, który według UEFA reprezentuje sposób, w jaki piłka nożna łączy i jednoczy ludzi.

Każde indywidualne miasto-gospodarz posiada również swoje własne logo. Prostokątne logotypy zawierają na górze napis „UEFA EURO 2020”, na dole nazwę miasta nad napisem „HOST CITY” (miasto-gospodarz), główne logo turnieju po lewej i lokalny most po prawej. Każde logo istnieje w wersji angielskiej, wraz z odmianami w języku lokalnym. Loga były prezentowane od września 2016 do stycznia 2017.

Piosenka[edytuj | edytuj kod]

Oficjalną piosenką turnieju została piosenka „We Are The People”, którą wykonali muzycy Bono i The Edge z irlandzkiej grupy U2 oraz holenderski DJ i producent muzyczny Martin Garrix[45].

Maskotka[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna maskotka turnieju, Skillzy, została odsłonięta 24 marca 2019 roku, przed meczem eliminacyjnym Grupy C: Holandia–Niemcy, rozgrywanym na stadionie Johan Cruijff Arena w Amsterdamie. Postać inspirowana jest freestyle footballem i street footballem[46]. Guy-Laurent Epstein, dyrektor marketingu UEFA Events SA powiedział, że projektem Skillzy organizacja chce „odejść od tradycyjnej maskotki, którą widzieliśmy na poprzednich UEFA EURO, aby stworzyć symbol, który będzie w stanie ściślej współdziałać z fanami piłki nożnej na całym kontynencie. Ważne jest, aby UEFA zwróciła się do fanów piłki nożnej w każdym wieku i stworzyła maskotkę, która faktycznie jest w stanie fizycznie zagrać w grę, którą wszyscy kochamy”[47].

Piłka[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna piłka mistrzostw, Uniforia

6 listopada 2019 roku UEFA przedstawiła oficjalną piłkę mistrzostw, którą została Uniforia[48]. Nazwa to połączenie słów unity (jedność) i euphoria (euforia). Na piłce znajdują się czarne paski biegnące przez piłkę, symbolizujące zacieranie się granic i przekraczanie granic jako odzwierciedlenie nowego, transkontynentalnego formatu. Szerokie linie przeplatają się z błyskami niebieskich, neonowych i różowych pasków, reprezentujących różnorodność turnieju i połączenie różnych kultur[49].

Sędziowie[edytuj | edytuj kod]

21 kwietnia 2021 roku Komitet Sędziowski UEFA przedstawił listę 19 zespołów sędziowskich, które poprowadzą mecze podczas Mistrzostw Europy. Listę 18 zespołów z Europy uzupełnił zespół argentyński z sędzią głównym Fernando Rapallini, w ramach wymiany sędziów między UEFA a CONMEBOL[50].

Sędziowie główni i asystenci[edytuj | edytuj kod]

Państwo Sędzia Sędziowie asystenci Sędziowane mecze
 Niemcy Felix Brych Mark Borsch
Stefan Lupp		 Holandia 3:2 Ukraina[b]
Finlandia 0:2 Belgia[b]
Belgia 1:0 Portugalia[c]
Ukraina 0:4 Anglia[d]
Włochy 1(4):1(2) Hiszpania[e]
 Turcja Cüneyt Çakır Bahattin Duran
Tarık Ongun		 Węgry 0:3 Portugalia[b]
Ukraina 0:1 Austria[b]
Chorwacja 3:5 Hiszpania[c]
 Hiszpania Carlos del Cerro Grande Juan Carlos Yuste Jiménez
Roberto Alonso Fernández		 Francja 1:0 Niemcy[b]
Chorwacja 1:1 Czechy[b]
 Szwecja Andreas Ekberg Mehmet Culum
Stefan Hallberg		 Austria 3:1 Macedonia Północna[b]
 Izrael Orel Grinfeld Roj Hasan
Idan Jarkoni		 Holandia 2:0 Austria[b]
 Rumunia Ovidiu Hațegan Sebastian Gheorghe
Radu Ghinguleac		 Polska 1:2 Słowacja[b]
Włochy 1:0 Walia[b]
 Rosja Siergiej Karasiow Igor Diemieszko
Maksim Gawrilin		 Włochy 3:0 Szwajcaria[b]
Niemcy 2:2 Węgry[b]
Holandia 0:2 Czechy[c]
 Rumunia István Kovács Vasile Marinescu
Ovidiu Artene		 Macedonia Północna 0:3 Holandia[b]
 Holandia Björn Kuipers Sander van Roekel
Erwin Zeinstra		 Dania 1:2 Belgia[b]
Słowacja 0:5 Hiszpania[b]
Czechy 1:2 Dania[d]
Włochy 1(3):1(2) Anglia[f]
 Holandia Danny Makkelie Hessel Steegstra
Jan de Vries		 Turcja 0:3 Włochy[b]
Finlandia 0:1 Rosja[b]
Anglia 2:0 Niemcy[c]
Anglia 2:1 Dania[e]
 Hiszpania Antonio Mateu Lahoz Pau Cebrián Devís
Roberto Díaz Pérez del Palomar		 Belgia 3:0 Rosja[b]
Anglia 0:0 Szkocja[b]
Portugalia 2:2 Francja[b]
 Anglia Michael Oliver
 Stuart Burt
Simon Bennett		 Węgry 1:1 Francja[b]
Szwecja 3:2 Polska[b]
Szwajcaria 1(2):1(3) Hiszpania[d]
 Włochy Daniele Orsato Alessandro Giallatini
Fabiano Preti		 Anglia 1:0 Chorwacja[b]
Hiszpania 1:1 Polska[b]
Szwecja 1:2 Ukraina[c]
 Argentyna Fernando Rapallini Juan Pablo Belatti
Diego Bonfá		 Ukraina 2:1 Macedonia Północna[b]
Chorwacja 3:1 Szkocja[b]
Francja 3(4):3(5) Szwajcaria[c]
 Niemcy Daniel Siebert Jan Seidel
Rafael Foltyn		 Szkocja 0:2 Czechy[b]
Szwecja 1:0 Słowacja[b]
Walia 0:4 Dania[c]
 Portugalia Artur Soares Dias Rui Tavares
Paulo Soares		 Turcja 0:2 Walia[b]
Czechy 0:1 Anglia[b]
 Anglia Anthony Taylor Gary Beswick
Adam Nunn		 Dania 0:1 Finlandia[b]
Portugalia 2:4 Niemcy[b]
Włochy 2:1 Austria[c]
 Francja Clément Turpin Nicolas Danos
Cyril Gringore		 Walia 1:1 Szwajcaria[b]
Rosja 1:4 Dania[b]
 Słowenia Slavko Vinčić Tomaž Klančnik
Andraž Kovačič		 Hiszpania 0:0 Szwecja[b]
Szwajcaria 3:1 Turcja[b]
Belgia 1:2 Włochy[d]

Sędziowie VAR[edytuj | edytuj kod]

Państwo Sędziowie VAR
 Anglia Stuart Attwell
Chris Kavanagh
Lee Betts
 Francja Jérôme Brisard
François Letexier
Benjamin Pagès
 Niemcy Bastian Dankert
Christian Dingert
Marco Fritz
Christian Gittelmann
 Włochy Marco Di Bello
Massimiliano Irrati
Paolo Valeri
Filippo Meli
 Holandia Kevin Blom
Pol van Boekel
 Polska Paweł Gil
 Portugalia João Pinheiro
 Hiszpania Alejandro Hernández Hernández
Juan Martínez Munuera
José María Sánchez Martínez
Íñigo Prieto López de Cerain

Rezerwowi sędziowie[edytuj | edytuj kod]

Państwo Sędzia Sędzia asystent
 Bułgaria Georgi Kabakow Martin Margaritow
 Francja Stéphanie Frappart Mikaël Berchebru
 Włochy Davide Massa Stefano Alassio
 Polska Bartosz Frankowski Marcin Boniek
 Serbia Srđan Jovanović Uroš Stojković
 Szwajcaria Sandro Schärer Stéphane De Almeida

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020 (eliminacje).

Eliminacje do Euro 2020 odbywały się od marca 2019 r. do marca 2020 r. Wzięło w nich udział 55 reprezentacji narodowych, walczących o 20 miejsc w turnieju. 4 miejsca zostały przydzielone najlepszym niezakwalifikowanym drużynom z każdej dywizji Ligi Narodów UEFA. Kraje, w których znajdują się miasta gospodarze, nie zostały zakwalifikowane automatycznie[51]. Losowanie grup eliminacji odbyło się 2 grudnia 2018 w Dublinie[52]. Lista grup eliminacyjnych:

Procedura losowania grup eliminacyjnych[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej fazie eliminacji, która była rozgrywana od marca 2019 roku, 55 reprezentacji podzielonych zostało na 10 grup (5 pięciozespołowych i 5 sześciozespołowych). Rozstawienie drużyn przed losowaniem zostało przydzielone na podstawie wyników uzyskanych w trakcie rozgrywek Ligi Narodów, które odbyły się na przełomie 2018 i 2019 roku. Finaliści Ligi Narodów 2018/2019 (czterej zwycięzcy grup w lidze A) zostali przydzieleni do grup pięciozespołowych, ze względu na konieczność rozegrania przez nie dodatkowych meczów w ramach turnieju finałowego Ligi Narodów 2018/2019 w marcu 2019 roku. Bezpośredni awans do Mistrzostw Europy uzyskają po dwie najlepsze drużyny z każdej z grup. To daje jednak tylko 20 reprezentacji spośród 24, które pojadą na turniej finałowy. Pozostałe cztery reprezentacje zostaną wyznaczone na podstawie wyników w fazie play-off, do której będzie można zakwalifikować się poprzez rozgrywki Ligi Narodów 2018.

W fazie play-off uprawnieni do występu będą zwycięzcy każdej z czterech grup w każdej z lig A, B, C, D. Jeżeli zwycięzca danej grupy w którejkolwiek z lig zakwalifikuje się do Mistrzostw Europy podczas tradycyjnych eliminacji, prawo do udziału w fazie play-off przechodzi na kolejną drużynę w danej lidze wg rankingu Ligi Narodów. Założenie UEFA jest takie, aby o cztery wolne miejsca rozegrać cztery turnieje eliminacyjne, które rozgrywane będą metodą pucharową: mecz i rewanż półfinałowy oraz mecz finałowy. Tylko zwycięzca każdego z turniejów awansuje do Mistrzostw Europy 2020. Założono również, że w każdym z turniejów rywalizowałyby ze sobą drużyny z tej samej ligi, jednak jeżeli zdarzy się tak, że z którejś ligi mniej niż 4 zespoły będą uprawnione do udziału w fazie play-off (czyli gdy co najmniej 9 drużyn awansuje bezpośrednio do finałów ME), to turniej uzupełnią zespoły z najwyższym rankingiem Ligi Narodów UEFA, które nie wywalczyły awansu bezpośrednio z eliminacji, z zastrzeżeniem, że zwycięzcy grup w swoich ligach nie mogą mierzyć się w turnieju z zespołami z wyższej ligi. Losowanie fazy play-off odbędzie się 22 listopada 2019, a mecze rozegrane miałyby zostać w marcu 2020 roku.

Drużyny uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

Zakwalifikowane drużyny[edytuj | edytuj kod]

Drużyna Zakwalifikowana jako Data kwalifikacji Liczba występów w ME Najlepszy wynik w ME Wynik
 Anglia Zwycięzca grupy A 14 listopada 2019 9 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012, 2016) III/IV miejsce[g] (1968, 1996) II Miejsce
 Ukraina Zwycięzca grupy B 14 października 2019 2 (2012, 2016) Faza grupowa (2012, 2016) Ćwierćfinał
 Niemcy Zwycięzca grupy C 16 listopada 2019 12[h] (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) Mistrzostwo (1972, 1980, 1996) 1/8 finału
 Szwajcaria Zwycięzca grupy D 18 listopada 2019 4 (1996, 2004, 2008, 2016) 1/8 finału (2016) Ćwierćfinał
 Chorwacja Zwycięzca grupy E 16 listopada 2019 5 (1996, 2004, 2008, 2012, 2016) Ćwierćfinał (1996, 2008) 1/8 finału
 Hiszpania Zwycięzca grupy F 15 października 2019 10 (1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) Mistrzostwo (1964, 2008, 2012) III/IV Miejsce
 Polska Zwycięzca grupy G 13 października 2019 3 (2008, 2012, 2016) Ćwierćfinał (2016) Faza grupowa
 Francja Zwycięzca grupy H 14 listopada 2019 9 (1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) Mistrzostwo (1984, 2000) 1/8 finału
 Belgia Zwycięzca grupy I 10 października 2019 5 (1972, 1980, 1984, 2000, 2016) II miejsce (1980) Ćwierćfinał
 Włochy Zwycięzca grupy J 12 października 2019 9 (1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) Mistrzostwo (1968) Mistrzostwo
 Czechy 2. drużyna grupy A 14 listopada 2019 9[i] (1960, 1976, 1980, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) Mistrzostwo (1976) Ćwierćfinał
 Portugalia 2. drużyna grupy B 17 listopada 2019 7 (1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) Mistrzostwo (2016) 1/8 finału
 Holandia 2. drużyna grupy C 16 listopada 2019 9 (1976, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012) Mistrzostwo (1988) 1/8 finału
 Dania 2. drużyna grupy D 18 listopada 2019 8 (1964, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012) Mistrzostwo (1992) III/IV Miejsce
 Walia 2. drużyna grupy E 19 listopada 2019 1 (2016) III/IV miejsce[g] (2016) 1/8 finału
 Szwecja 2. drużyna grupy F 15 listopada 2019 6 (1992, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) III/IV miejsce[g] (1992) 1/8 finału
 Austria 2. drużyna grupy G 16 listopada 2019 2 (2008, 2016) Faza grupowa (2008, 2016) 1/8 finału
 Turcja 2. drużyna grupy H 14 listopada 2019 4 (1996, 2000, 2008, 2016) III/IV miejsce[g] (2008) Faza grupowa
 Rosja 2. drużyna grupy I 13 października 2019 11[j] (1960, 1964, 1968, 1972, 1988, 1992,
1996, 2004, 2008, 2012, 2016) 		Mistrzostwo (1960) Faza grupowa
 Finlandia 2. drużyna grupy J 15 listopada 2019 debiutant Faza grupowa
 Węgry zwycięzca barażu dywizji A 12 listopada 2020 3 (1964, 1972, 2016) III miejsce (1964) Faza grupowa
 Słowacja zwycięzca barażu dywizji B 12 listopada 2020 1 (2016) 1/8 finału (2016) Faza grupowa
 Szkocja zwycięzca barażu dywizji C 12 listopada 2020 2 (1992, 1996) Faza grupowa (1992, 1996) Faza grupowa
 Macedonia Północna zwycięzca barażu dywizji D 12 listopada 2020 debiutant Faza grupowa

Podział na koszyki[edytuj | edytuj kod]

20 reprezentacji zakwalifikowanych do Euro 2020 po fazie grupowej eliminacji, a także 4 nieznane w dniu losowania drużyny (zwycięzcy barażów rozgrywanych w marcu) zostało podzielonych na 4 koszyki, w każdym po 6 drużyn[53]. Reprezentacje krajów, w których odbędą się mecze fazy grupowej, zostaną automatycznie dołączeni do grup, które będą rozgrywać mecze w tym państwie, tak, aby dana reprezentacja mogła być gospodarzem. Zgodnie z tym, Włochy zostaną dołączone do grupy A, Rosja oraz Dania do grupy B, Holandia do grupy C, Anglia do grupy D, Hiszpania do grupy E oraz Niemcy do grupy F. Podobnie zostaną dołączeni przyszli zwycięzcy barażów, w których wystąpią kraje-gospodarze[54]. Pozostałe drużyny wyłoni losowanie.

Koszyk 1 Koszyk 2 Koszyk 3 Koszyk 4

Niedozwolone pary[edytuj | edytuj kod]

Z powodów politycznych UEFA ustanowiła pary drużyn, które są uważane za niedozwolone. Oprócz braku możliwości bycia wylosowanym do tej samej grupy, zespoły niebędące gospodarzami nie mogą trafić do grupy, w której gospodarzem jest „kolidujący” kraj (nawet jeśli gospodarz się nie zakwalifikuje do turnieju). Niedozwolone pary są następujące:

  • Kosowo / Rosja;
  • Rosja / Ukraina

Ponadto, pary takie jak Kosowo / Bośnia i Hercegowina oraz Kosowo / Serbia również zostały uznane za niedozwolone, ale wszystkie drużyny z tych par biorą udział w barażach i wszystkie trafią do koszyka nr 4[55].

Losowanie fazy grupowej[edytuj | edytuj kod]

Losowanie odbyło się 30 listopada 2019 o godzinie 18:00 w Bukareszcie[56].

Składy[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020 (składy).

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy gol turnieju padł w 53. minucie meczu otwarcia Turcja – Włochy dla zespołu z Półwyspu Apenińskiego. Po zagraniu piłki w pole karne przez Domenico Berardiego, piłkę do własnej bramki skierował turecki obrońca, Merih Demiral[57]. Spotkanie zakończyło się wynikiem 0:3.

12 czerwca 2021 podczas meczu Dania – Finlandia (0:1) w Grupie B, w 42. minucie spotkania duński pomocnik Christian Eriksen stracił przytomność i był reanimowany na murawie. Późniejsze doniesienia wskazywały, że piłkarz przebył atak serca[58]. Został przewieziony do Rigshospitalet[59] w Kopenhadze. Jego stan jest stabilny[60]. O godzinie 20:30 mecz został wznowiony[61].

13 czerwca 2021 tuż po rozpoczęciu spotkania Anglia – Chorwacja (1:0) jeden z kibiców spadł z trybun stadionu Wembley[62].

14 czerwca 2021 w 18. minucie meczu Polska – Słowacja (1:2) padł pierwszy w historii mistrzostw Europy gol samobójczy bramkarza w wykonaniu Wojciecha Szczęsnego[63].

15 czerwca 2021 po meczu Węgry – Portugalia (0:3) podczas konferencji prasowej Cristiano Ronaldo odsunął od siebie butelki Coca-Coli oraz polecił picie wody. Zachowanie piłkarza odbiło się na wynikach akcji spółki, która straciła 4 mld dolarów. Przedstawiciele turnieju zapewnili, że każdy zawodnik ma do wyboru Coca-Colę, Coca-Colę Zero i wodę[64]. Tego samego dnia podobny gest zrobił Paul Pogba, który na konferencji prasowej po meczu Francja – Niemcy (1:0) odsunął od siebie butelkę bezalkoholowego Heinekena, sponsora tegorocznych mistrzostw. Ten czyn był podyktowany wiarą piłkarza, który od kilku lat jest muzułmaninem[65].

15 czerwca 2021 przed rozpoczęciem meczu Francja – Niemcy (1:0) na murawie wylądował paralotniarz, który był aktywistą organizacji Greenpeace. Mężczyzna zaczepił się o kable przytrzymujące kamerę nad murawą. Dwie osoby zostały ranne po uderzeniu śmigłem od paralotni. Była to zaplanowana akcja organizacji Greenpeace, która chciała zaprotestować przeciwko jednemu ze sponsorów turnieju – Volkswagenowi. Na Twitterze organizacja zaapelowała: „Przestańcie sprzedawać szkodliwe dla klimatu samochody z silnikiem Diesla i benzyną”[66].

16 czerwca 2021 zawodnik reprezentacji Austrii Marko Arnautović został zawieszony na jeden mecz za znieważenie rywala w meczu przeciw Macedonii Północnej[67].

16 czerwca 2021 do akcji rozpoczętej przez Cristiano Ronaldo dołączył Manuel Locatelli, który również odsunął od siebie butelki Coca-Coli na konferencji prasowej po meczu Włochy – Szwajcaria (3:0). Natomiast Stanisław Czerczesow na konferencji przed meczem Finlandia – Rosja (0:1) wypił Coca-Colę w odpowiedzi na zainicjowaną akcję. Podobnie zachowali się również Romelu Lukaku oraz Andrij Jarmołenko[68][69].

19 czerwca 2021 podczas meczu Portugalia – Niemcy (2:4) bramkarz reprezentacji Niemiec Manuel Neuer zagrał w meczu z tęczową opaską. Chciał w ten sposób okazać wsparcie dla osób LGBT+ oraz przypomnieć o obchodzonym w czerwcu Miesiącu Dumy, który promuje równość i solidarność. UEFA wszczęła postępowanie w tej sprawie, ponieważ przepisy zabraniają używania politycznych symboli podczas meczów. Ostatecznie UEFA potraktowała to jako „symbol różnorodności użyty w dobrej sprawie”[70].

20 czerwca 2021 władze Monachium wystosowały list do UEFA z prośbą o zgodę na zorganizowanie protestu przeciwko „homofobicznej polityce” premiera Węgier Viktora Orbána. Rada Miasta zdecydowała się podświetlić stadion przed i w trakcie meczu Niemcy – Węgry na tęczowo. UEFA nie wyraziła zgody na podświetlenie stadionu. Według dziennika Bild UEFA „powołała się na swoje wytyczne, zgodnie z którymi wszystkie stadiony na Euro mogą być podświetlone jedynie kolorami tej organizacji oraz reprezentacji uczestniczących w turnieju”[70].

21 czerwca 2021 mecz w grupie B Finlandia – Belgia został zakłócony poprzez kobietę, która wtargnęła na murawę stadionu w Petersburgu[71].

11 lipca 2021 podczas finału pod koniec regulaminowego czasu gry na murawę wbiegł intruz, co skutkowało przerwaniem meczu[72]. Po zakończeniu zwycięskiej dla Włochów serii jedenastek kilku piłkarzy angielskich w czasie ceremonii dekoracji w geście niezadowolenia zdjęło srebrne medale[73]. Zarówno przed meczem finałowym jak i w jego trakcie dochodziło do zamieszek[74].

Rozgrywki[edytuj | edytuj kod]

Oficjalny terminarz ogłoszono 24 maja 2018. Mecze fazy grupowej podczas turnieju są rozgrywane o 15:00, 18:00 i 21:00 czasu środkowoeuropejskiego letniego.

W 1/8 finału, gdzie awansują 4 najlepsze zespoły z 3. miejsc, kolejność meczów z tymi drużynami zależy od tego, z jakiej są grupy (kolorem żółtym jest zaznaczony wariant, który stał się faktem):

4 najlepsze zespoły z 3. miejsc Rywal zwycięzcy grupy B Rywal zwycięzcy grupy C Rywal zwycięzcy grupy E Rywal zwycięzcy grupy F
A B C D 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy C
A B C E 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy C
A B C F 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy C
A B D E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B
A B D F 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy A 3. miejsce z grupy B
A B E F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy A
A C D E 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy A
A C D F 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy A
A C E F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy A
A D E F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy A
B C D E 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy B 3. miejsce z grupy C
B C D F 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy B
B C E F 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy C 3. miejsce z grupy B
B D E F 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy B
C D E F 3. miejsce z grupy F 3. miejsce z grupy E 3. miejsce z grupy D 3. miejsce z grupy C

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

Za zwycięstwo przyznawane są trzy punkty, za remis jeden, o kolejności w grupie będzie decydować suma zdobytych punktów. Do 1/8 finału awansują wszyscy zwycięzcy grup, wszystkie drużyny z drugich miejsc i cztery najlepsze drużyny z trzecich miejsc. Gdy dwie lub więcej drużyn uzyskają tę samą liczbę punktów (po rozegraniu wszystkich meczów w grupie), o kolejności decydują kryteria określone przez UEFA[75], kolejno:

  1. Większa liczba punktów zdobytych w meczach pomiędzy tymi drużynami;
  2. Lepszy bilans zdobytych i straconych bramek w meczach pomiędzy tymi drużynami;
  3. Większa liczba bramek zdobytych pomiędzy tymi drużynami;
  4. Jeżeli po zastosowaniu kryteriów 1-3 pozostają drużyny, dla których nie rozstrzygnięto kolejności, kryteria 1-3 powtarza się z udziałem tylko tych drużyn, jeżeli kolejność jest nierozstrzygnięta, stosuje się dalsze punkty;
  5. Lepszy bilans zdobytych i straconych bramek w meczach w grupie;
  6. Większa liczba bramek zdobytych we wszystkich meczach w grupie;
  7. Większa liczba wygranych meczów we wszystkich meczach w grupie;
  8. Jeśli w ostatniej kolejce fazy grupowej, dwie drużyny zmierzą się ze sobą i każda z nich ma taką samą liczbę punktów, jak również taką samą liczbę zdobytych i straconych bramek, a wynik zakończy się remisem w meczu pomiędzy tymi drużynami, ustala się ich miejsce grupowe przez serię rzutów karnych. (Kryterium to nie jest stosowane, jeśli więcej niż dwie drużyny mają taką samą liczbę punktów.);
  9. Klasyfikacja Fair Play turnieju finałowego;
  10. Pozycja w rankingu eliminacji do turnieju głównego.

Jeżeli dwie drużyny uzyskały tą samą liczbę punktów oraz tą samą liczbę bramek i grają ostatni grupowy mecz ze sobą i remisują na koniec tego meczu, to kolejność tych drużyn rozstrzygają rzuty karne (bezpośrednio po tym meczu) – pod warunkiem, że żadne inne drużyny nie uzyskały tej samej liczby punktów po zakończeniu meczów grupowych. Wcześniej wymienione kryteria stosuje się jeżeli więcej, niż dwie drużyny uzyskają tę samą liczbę punktów.

4 najlepsze drużyny, spośród tych, które zajęły 3. miejsca w grupach, ustala się na podstawie następujących kryteriów (biorąc pod uwagę wszystkie mecze grupowe), kolejno:

  1. Większa liczba zdobytych punktów;
  2. Lepszy bilans (większa różnica) bramek zdobytych i straconych;
  3. Większa liczba bramek zdobytych;
  4. Większa liczba wygranych meczów;
  5. Klasyfikacja fair play turnieju finałowego;
  6. Pozycja w rankingu eliminacji do turnieju głównego.

Legenda:

  • Pkt – liczba punktów
  • M – liczba meczów
  • W – wygrane
  • R – remisy
  • P – porażki
  • Br+ – bramki zdobyte
  • Br− – bramki stracone
  • +/− – różnica bramek
Awans do 1/8 Finału
Odpadnięcie z turnieju

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa A.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Włochy 9 3 3 0 0 7 0 +7
 Walia 4 3 1 1 1 3 2 +1
 Szwajcaria 4 3 1 1 1 4 5 -1
 Turcja 0 3 0 0 3 1 8 -7
11 czerwca 2021
21:00 CEST
Turcja  0:3
(0:0)
  Włochy
Gol 53' (sam.) Demiral
Gol 66' Immobile
Gol 79' Insigne
 Stadio Olimpico, Rzym
Widzów: 12 916
Sędzia: Holandia Danny Makkelie
12 czerwca 2021
15:00 CEST
Walia 
Moore Gol 74'
 1:1
(0:0)
  Szwajcaria
Gol 49' Embolo
 Stadion Olimpijski, Baku
Widzów: 8782
Sędzia: Francja Clément Turpin
16 czerwca 2021
18:00 CEST
Turcja  0:2
(0:1)
  Walia
Gol 42' Ramsey
Gol 90+5' Roberts
 Stadion Olimpijski, Baku
Widzów: 19 762
Sędzia: Portugalia Artur Soares Dias
16 czerwca 2021
21:00 CEST
Włochy 
Locatelli Gol 26', 52'
Immobile Gol 89'
 3:0
(1:0)
  Szwajcaria Stadio Olimpico, Rzym
Widzów: 12 445
Sędzia: Rosja Siergiej Karasiow
20 czerwca 2021
18:00 CEST
Szwajcaria 
Seferović Gol 6'
Shaqiri Gol 26', 68'
 3:1
(2:0)
  Turcja
Gol 62' Kahveci
 Stadion Olimpijski, Baku
Widzów: 17 138
Sędzia: Słowenia Slavko Vinčić
20 czerwca 2021
18:00 CEST
Włochy 
Pessina Gol 39'
 1:0
(1:0)
  Walia Stadio Olimpico, Rzym
Widzów: 11 541
Sędzia: Rumunia Ovidiu Hațegan

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa B.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Belgia 9 3 3 0 0 7 1 +6
 Dania 3 3 1 0 2 5 4 +1
 Finlandia 3 3 1 0 2 1 3 -2
 Rosja 3 3 1 0 2 2 7 -5
12 czerwca 2021
18:00 CEST
Dania  0:1
(0:0)
  Finlandia
 Parken, Kopenhaga
Widzów: 13 790
Sędzia: Anglia Anthony Taylor
12 czerwca 2021
21:00 CEST
Belgia 
Lukaku Gol 10', 88'
Meunier Gol 34'
 3:0
(2:0)
  Rosja Stadion Kriestowskij, Petersburg
Widzów: 26 264
Sędzia: Hiszpania Antonio Mateu Lahoz
16 czerwca 2021
15:00 CEST
Finlandia  0:1
(0:1)
  Rosja
Gol 45+2' Miranczuk
 Stadion Kriestowskij, Petersburg
Widzów: 24 540
Sędzia: Holandia Danny Makkelie
17 czerwca 2021
18:00 CEST
Dania 
Poulsen Gol 2'
 1:2
(1:0)
  Belgia
Gol 55' T. Hazard
Gol 70' De Bruyne
 Parken, Kopenhaga
Widzów: 23 395
Sędzia: Holandia Björn Kuipers
21 czerwca 2021
21:00 CEST
Rosja 
Dziuba Gol 70' (k.)
 1:4
(0:1)
  Dania
Gol 38' Damsgaard
Gol 59' Poulsen
Gol 79' Christensen
Gol 82' Mæhle
 Parken, Kopenhaga
Widzów: 23 644
Sędzia: Francja Clément Turpin
21 czerwca 2021
21:00 CEST
Finlandia  0:2
(0:0)
  Belgia
Gol 74' (sam.) Hradecky
Gol 81' Lukaku
 Stadion Kriestowskij, Petersburg
Widzów: 18 545
Sędzia: Niemcy Felix Brych

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa C.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Holandia 9 3 3 0 0 8 2 +6
 Austria 6 3 2 0 1 4 3 +1
 Ukraina 3 3 1 0 2 4 5 -1
 Macedonia Północna 0 3 0 0 3 2 8 -6
13 czerwca 2021
18:00 CEST
Austria 
 3:1
(1:1)
  Macedonia Północna
Gol 28' Pandew
 Arena Narodowa, Bukareszt
Widzów: 9082
Sędzia: Szwecja Andreas Ekberg
13 czerwca 2021
21:00 CEST
Holandia 
Wijnaldum Gol 52'
Weghorst Gol 59'
Dumfries Gol 85'
 3:2
(0:0)
  Ukraina
 Johan Cruijff Arena, Amsterdam
Widzów: 15 837
Sędzia: Niemcy Felix Brych
17 czerwca 2021
15:00 CEST
Ukraina 
 2:1
(2:0)
  Macedonia Północna
Gol 57' Alioski
 Arena Narodowa, Bukareszt
Widzów: 10 001
Sędzia: Argentyna Fernando Rapallini
17 czerwca 2021
21:00 CEST
Holandia 
Depay Gol 11' (k.)
Dumfries Gol 67'
 2:0
(1:0)
  Austria Johan Cruijff Arena, Amsterdam
Widzów: 15 243
Sędzia: Izrael Orel Grinfeld
21 czerwca 2021
18:00 CEST
Macedonia Północna  0:3
(0:1)
  Holandia
Gol 24' Depay
Gol 51', 58' Wijnaldum
 Johan Cruijff Arena, Amsterdam
Widzów: 15 227
Sędzia: Rumunia István Kovács
21 czerwca 2021
18:00 CEST
Ukraina  0:1
(0:1)
  Austria
 Arena Narodowa, Bukareszt
Widzów: 10 472
Sędzia: Turcja Cüneyt Çakır

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa D.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Anglia 7 3 2 1 0 2 0 +2
 Chorwacja 4 3 1 1 1 4 3 +1
 Czechy 4 3 1 1 1 3 2 +1
 Szkocja 1 3 0 1 2 1 5 -4
13 czerwca 2021
15:00 CEST
Anglia 
Sterling Gol 57'
 1:0
(0:0)
  Chorwacja Stadion Wembley, Londyn
Widzów: 18 497
Sędzia: Włochy Daniele Orsato
14 czerwca 2021
15:00 CEST
Szkocja  0:2
(0:1)
  Czechy
Gol 42', 52' Schick
 Hampden Park, Glasgow
Widzów: 9847
Sędzia: Niemcy Daniel Siebert
18 czerwca 2021
18:00 CEST
Chorwacja 
Perišić Gol 47'
 1:1
(0:1)
  Czechy
Gol 37' (k.) Schick
 Hampden Park, Glasgow
Widzów: 5607
Sędzia: Hiszpania Carlos del Cerro Grande
18 czerwca 2021
21:00 CEST
Anglia  0:0
(0:0)
  Szkocja Stadion Wembley, Londyn
Widzów: 20 306
Sędzia: Hiszpania Antonio Mateu Lahoz
22 czerwca 2021
21:00 CEST
Chorwacja 
Vlašić Gol 17'
Modrić Gol 62'
Perišić Gol 77'
 3:1
(1:1)
  Szkocja
Gol 42' McGregor
 Hampden Park, Glasgow
Widzów: 9896
Sędzia: Argentyna Fernando Rapallini
22 czerwca 2021
21:00 CEST
Czechy  0:1
(0:1)
  Anglia
Gol 12' Sterling
 Stadion Wembley, Londyn
Widzów: 19 104
Sędzia: Portugalia Artur Soares Dias

Grupa E[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa E.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Szwecja 7 3 2 1 0 4 2 +2
 Hiszpania 5 3 1 2 0 6 1 +5
 Słowacja 3 3 1 0 2 2 7 -5
 Polska 1 3 0 1 2 4 6 -2
14 czerwca 2021
18:00 CEST
Polska 
Linetty Gol 46'
 1:2
(0:1)
  Słowacja
Gol 18' (sam.) Szczęsny
Gol 69' Škriniar
 Stadion Kriestowskij, Petersburg
Widzów: 12 862
Sędzia: Rumunia Ovidiu Hațegan
14 czerwca 2021
21:00 CEST
Hiszpania  0:0
(0:0)
  Szwecja Estadio La Cartuja, Sewilla
Widzów: 10 559
Sędzia: Słowenia Slavko Vinčić
18 czerwca 2021
15:00 CEST
Szwecja 
Forsberg Gol 77' (k.)
 1:0
(0:0)
  Słowacja Stadion Kriestowskij, Petersburg
Widzów: 11 525
Sędzia: Niemcy Daniel Siebert
19 czerwca 2021
21:00 CEST
Hiszpania 
Morata Gol 25'
 1:1
(1:0)
  Polska
 Estadio La Cartuja, Sewilla
Widzów: 11 742
Sędzia: Włochy Daniele Orsato
23 czerwca 2021
18:00 CEST
Słowacja  0:5
(0:2)
  Hiszpania
Gol 30' (sam.) Dúbravka
Gol 45+3' Laporte
Gol 56' Sarabia
Gol 67' F. Torres
Gol 71' (sam.) Kucka
 Estadio La Cartuja, Sewilla
Widzów: 11 204
Sędzia: Holandia Björn Kuipers
23 czerwca 2021
18:00 CEST
Szwecja 
Forsberg Gol 2', 59'
Claesson Gol 90+4'
 3:2
(1:0)
  Polska
Gol 61', 84' Lewandowski
 Stadion Kriestowskij, Petersburg
Widzów: 14 252
Sędzia: Anglia Michael Oliver

Grupa F[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/Grupa F.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Francja 5 3 1 2 0 4 3 +1
 Niemcy 4 3 1 1 1 6 5 +1
 Portugalia 4 3 1 1 1 7 6 +1
 Węgry 2 3 0 2 1 3 6 -3
15 czerwca 2021
18:00 CEST
Węgry  0:3
(0:0)
  Portugalia
Gol 84' Guerreiro
Gol 87' (k.), 90+2' Ronaldo
 Puskás Aréna, Budapeszt
Widzów: 55 662
Sędzia: Turcja Cüneyt Çakır
15 czerwca 2021
21:00 CEST
Francja 
Hummels Gol 20' (sam.)
 1:0
(1:0)
  Niemcy Allianz Arena, Monachium
Widzów: 13 000
Sędzia: Hiszpania Carlos del Cerro Grande
19 czerwca 2021
15:00 CEST
Węgry 
Fiola Gol 45+2'
 1:1
(1:0)
  Francja
Gol 66' Griezmann
 Puskás Aréna, Budapeszt
Widzów: 55 998
Sędzia: Anglia Michael Oliver
19 czerwca 2021
18:00 CEST
Portugalia 
Ronaldo Gol 15'
Jota Gol 67'
 2:4
(1:2)
  Niemcy
Gol 35' (sam.) Dias
Gol 39' (sam.) Guerreiro
Gol 51' Havertz
Gol 60' Gosens
 Allianz Arena, Monachium
Widzów: 12 926
Sędzia: Anglia Anthony Taylor
23 czerwca 2021
21:00 CEST
Portugalia 
Ronaldo Gol 31' (k.), 60' (k.)
 2:2
(1:1)
  Francja
Gol 45+2' (k.), 47' Benzema
 Puskás Aréna, Budapeszt
Widzów: 54 886
Sędzia: Hiszpania Antonio Mateu Lahoz
23 czerwca 2021
21:00 CEST
Niemcy 
Havertz Gol 66'
Goretzka Gol 84'
 2:2
(0:1)
  Węgry
 Allianz Arena, Monachium
Widzów: 12 413
Sędzia: Rosja Siergiej Karasiow

Ranking drużyn z trzecich miejsc[edytuj | edytuj kod]

Grupa Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
F  Portugalia 4 3 1 1 1 7 6 +1
D