Maciej Czyżowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maciej Czyżowicz

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1962 Szczecin
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Barcelona 1992 pięciobój nowoczesny drużynowo Mistrzostwa świata złoto Bazylea 1995 sztafeta złoto Rzym 1996 sztafeta srebro San Antonio 1991 drużynowo srebro San Antonio 1991 sztafeta srebro Sheffield 1994 sztafeta brąz Lahti 1990 drużynowo brąz Bazylea 1995 drużynowo Mistrzostwa Europy srebro Rzym 1991 indywidualnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Maciej Czyżowicz (ur. 28 stycznia 1962 w Szczecinie) – polski pięcioboista nowoczesny, złoty medalista olimpijski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1981 roku ukończył liceum ogólnokształcące, a potem dwuletnie Studium Medycznego w Zielonej Górze (technik fizjoterapeuta). Trzykrotny olimpijczyk (1988, 1992, 1996). Największy sukces odniósł na olimpiadzie w Barcelonie w 1992, gdzie wraz z Arkadiuszem Skrzypaszkiem i Dariuszem Goździakiem zdobył złoty medal olimpijski w klasyfikacji drużynowej^[1].

Siedmiokrotny medalista mistrzostw świata: 1990 – 3. miejsce w drużynie, 1991 – 2. miejsce w drużynie i 2. miejsce w sztafecie, 1994 – 2. miejsce w sztafecie, 1995 – 1. miejsce w sztafecie i 3. miejsce w drużynie, 1996 – 1. miejsce w sztafecie. Wicemistrz Europy indywidualnie w 1991 roku^[1].

W 1985 i 1997 zdobył tytuł mistrza Polski w pięcioboju nowoczesnym. W 1991 wywalczył także brązowy medal mistrzostw Polski w szermierce – w szpadzie drużynowo^[1].

Zawodnik Lumelu Drzonków Zielona Góra i Gaz Polski Drzonków w latach 1978–2000.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]