Marek Koniarek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marek Koniarek

Pełne imię i nazwisko	Marek Krzysztof Koniarek
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1962 Katowice
Wzrost	179 cm
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Rozwój Katowice (członek sztabu szkoleniowego)
Kariera juniorska
Lata Klub 1973–1976 Instal Katowice (Hetman 22 Katowice) 1976–1982 Siemianowiczanka
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1984 Szombierki Bytom 21 (3) 1984–1988 GKS Katowice 106 (29) 1988–1991 Rot-Weiss Essen 38 (4) 1991 Zagłębie Sosnowiec 13 (4) 1992–1994 Widzew Łódź 68 (35) 1994 Wiener SC 16 (6) 1994–1995 VSE St. Pölten 16 (8) 1995–1996 Widzew Łódź 38 (30) 1996–1997 Vorwärts Steyr 5 (1) 1997–1998 Wisła Kraków 12 (0) 1998–1999 GKS Katowice 13 (3) W sumie: 346 (123)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1986–1987  Polska 2 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1998–1999 GKS Katowice 2000 Włókniarz Kietrz 2000–2001 Widzew Łódź 2001–2002 Ruch Radzionków 2004–2005 Rozwój Katowice 2005 Górnik Polkowice 2007 Rozwój Katowice 2008 Górnik 09 Mysłowice 2010–2011 LZS Piotrówka 2012–? Hetman Katowice 2013 Rozwój Katowice 2015 Rozwój Katowice 2017 Rozwój Katowice 2018 ROW 1964 Rybnik 2018–2019 Rozwój Katowice
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marek Krzysztof Koniarek (ur. 29 maja 1962 w Katowicach) – polski piłkarz i trener piłkarski.

W latach 1986–1987 reprezentant Polski w piłce nożnej. Zdobywca Pucharu Polski w sezonie 1985/1986 z GKS Katowice, król strzelców pierwszej ligi piłkarskiej w sezonie 1995/1996 i mistrz Polski w sezonie 1996/1997 z Widzewem Łódź. Członek Klubu 100, klasyfikacji uwzględniającej piłkarzy, którzy strzelili co najmniej sto bramek w polskiej najwyższej klasie rozgrywkowej. Z dorobkiem 65 goli drugi najlepszy strzelec w historii Widzewa Łódź.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Swoją piłkarską karierę rozpoczął w Siemianowiczance Siemianowice Śląskie, gdzie grał przez dwa i pół sezonu od 1980 r. do jesieni 1982 r. Wiosną 1983 r. trafił do Szombierek Bytom, gdzie rozegrał 21 spotkań, strzelając 3 bramki. W sezonie 1984/1985 przeszedł do GKS Katowice, gdzie grał do jesieni 1988 r., zdobywając Puchar Krajowy w sezonie 1985/1986. W GKS rozegrał 106 spotkań, strzelając 29 bramek. Następnie przeszedł do występującego w lidze niemieckiej Rot-Weiss Essen, rozgrywając w nim 37 spotkań, strzelając 4 bramki w sezonach 1988/1989-1990/1991. Jesienią 1991 r. grał w Zagłębiu Sosnowiec, gdzie rozegrał 13 meczów i zdobył 4 bramki. Wiosną tego samego sezonu (1991-1992) trafił do Widzewa Łódź, gdzie przez dwa sezony (do jesieni 1993 r.) zagrał w 68 spotkaniach i zdobył 35 goli. Z Widzewa, Koniarek przeniósł się do ligi austriackiej, gdzie najpierw reprezentował Wiener SC, rozgrywając przez rundę wiosenną 16 spotkań i strzelając 8 bramek, a w sezonie 1994/1995 związał się z VSE St. Pölten, dla którego zdobył 8 bramek. W sezonie 1995/1996 powrócił do Widzewa Łódź, z którym odniósł największe sukcesy w swej karierze. W sezonie 1995/1996 zdobył wraz z Widzewem mistrzostwo Polski i został królem strzelców z dorobkiem 29 bramek (4. wynik w historii polskiej ekstraklasy). Łącznie przez dwa sezony rozegrał w barwach Widzewa 38 meczów i zdobył 30 bramek (łącznie 65 bramek dla tego klubu, najlepszy strzelec w dziejach Widzewa). W sezonie 1996-1997 powrócił do ligi austriackiej, gdzie trafił do SK Vorwärts Steyr. Jesienią 1997 r. przeszedł do Wisły Kraków, w której zagrał w 12 meczach, nie strzelając żadnej bramki. Z Wisły przeszedł do GKS Katowice wiosną 1998 r. W tym sezonie zagrał w 13 spotkaniach i zdobył 3 gole. W sezonie 1998-1999 zakończył karierę zawodniczą. Łącznie w polskiej lidze rozegrał 271 spotkań i zdobył 104 bramki.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski wystąpił w dwóch spotkaniach, strzelając jednego gola.

l.p.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Akcje
1.	12 listopada 1986	Warszawa, Polska	Irlandia	1:0	towarzyski	90'
2.	18 marca 1987	Rybnik, Polska	Finlandia	3:1	towarzyski	od 46'

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jako I trener GKS Katowice debiutował w przedostatniej kolejce sezonu 1997/1998, w sezonie 1998/1999 spadł z katowicką drużyną do II ligi, prowadził ją jeszcze w rundzie jesiennej sezonu 1999/2000. Później w kilku spotkaniach w sezonie 2000/2001 był pierwszym trenerem Widzewa Łódź. Był także trenerem Włókniarza Kietrz i Ruchu Radzionków. W rundzie wiosennej sezonu 2004/2005 objął posadę trenera Górnika Polkowice, którą stracił pod koniec roku 2005. Od 9 lipca do 27 grudnia 2007 był trenerem III-ligowego Rozwoju Katowice. Od marca 2010 roku był trenerem LZS Piotrówka (zespołu grającego w IV lidze – grupa opolska), zastąpił trenera Grzegorza Wagnera. W 2012 roku rozpoczął trenowanie Hetmana Katowice (zespołu grającego w Klasie A - 7. poziom rozgrywek).

Od 23 marca 2015 trener KS Rozwój Katowice, przy kopalni węgla kamiennego KWK Wujek.

Życie społeczne[edytuj | edytuj kod]

Startował w wyborach do Rady Miasta Katowice w 2010 roku z ramienia Ruchu Autonomii Śląska, uzyskał 310 głosów (2,45%) i nie zdobył mandatu^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]