Mecz towarzyski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mecz towarzyski, potocznie sparing – w sporcie (np. piłka nożna) spotkanie odbywające się poza oficjalnymi rozgrywkami (liga, puchar, superpuchar, mistrzostwa międzypaństwowe). Stawką takiego spotkania nie są więc punkty czy awans do następnej rundy^[1].

Rolą meczów towarzyskich jest z reguły wykrystalizowanie kadry na oficjalne spotkania, umożliwienie przećwiczenia nowych wariantów taktycznych, większe „zgranie” zawodników ze sobą. Międzynarodowe organizacje planują z wyprzedzeniem kalendarz rozgrywek, z góry przeznaczając część dni na oficjalne rozgrywki, zaś resztę na mecze towarzyskie.

Szczególnym przypadkiem meczu towarzyskiego jest mecz charytatywny, z którego dochód przekazywany jest na szczytny cel^[2].

Sparing może również oznaczać mecz towarzyski, jednakże pojęcie stosowane jest przede wszystkim dla określenia meczów drużyn o nierównoprawnym statusie, na przykład drużyny pierwszoligowej z drugoligową, reprezentacji narodowej z drużyną klubową, pierwszego zespołu z drużyną rezerw.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]