David Thewlis – Wikipedia, wolna encyklopedia

David Thewlis
Ilustracja
David Thewlis podczas MFF w San Sebastián (2008)
Imię i nazwisko

David Wheeler

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1963
Blackpool

Zawód

aktor, scenarzysta, reżyser, poeta, gitarzysta

Współmałżonek

Sara Sugarman
(1992–1993)

Lata aktywności

od 1985

Gwiazda Davida Thewlisa na Alei Gwiazd w Krakowie

David Thewlis, właśc. David Wheeler[1][2] (ur. 20 marca 1963 w Blackpool) – brytyjski aktor filmowy i telewizyjny, scenarzysta, reżyser, poeta i gitarzysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Blackpool jako syn Maureen Wheeler i Aleca Raymonda Wheelera, właściciela sklepu z zabawkami[3]. Dorastał w Blackpool[4]. Grał w punkowym zespole Door 66[5]. W 1985 ukończył Guild Hall School of Music and Drama w Londynie[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił na małym ekranie w sitcomie Valentine Park (1987–1988), zanim zadebiutował na kinowym ekranie w melodramacie fantasy Vroom (1988) z Clive’em Owenem oraz w adaptacji powieści Charlesa Dickensa Mała Dorrit (Little Dorrit, 1988) u boku Dereka Jacobiego i Aleca Guinnessa. Wystąpił potem w komediodramacie Mike’a Leigh Życie jest słodkie (Life Is Sweet, 1990) u boku Stephena Rei i Timothy’ego Spalla, dramacie Skaza (Fatale, 1992) z Jeremym Ironsem, Juliette Binoche i Mirandą Richardson oraz ekranizacji surrealistycznej powieści Franza Kafki Proces (The Trial, 1993) z Kyle’em MacLachlanem.

Uznanie krytyków zyskał dzięki kreacji energicznego, gadatliwego i trudnego w bezpośrednim kontakcie życiowego rozbitka w dramacie Mike’a Leigha w filmie Nadzy (Naked, 1993); otrzymał za tę rolę wiele nagród, w tym za najlepszą rolę męską na festiwalu filmowym w Cannes[7]. Jego debiutancki film krótkometrażowy Hello, Hello, Hello (1995) zdobył nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej.

Zagrał potem w adaptacji powieści Anny Sewell Czarny Książę (Black Beauty, 1994) u boku Seana Beana, biograficznym melodramacie Agnieszki Holland Całkowite zaćmienie (Total Eclipse, 1995) w roli poety Paula Verlaine’a z Leonardo DiCaprio jako Rimbaud, dramacie Czas przemian (Restoration, 1995) u boku Roberta Downeya Jr., Meg Ryan, Hugh Granta i Sama Neilla, filmie fantasy Roba Cohena Ostatni smok (Dragonheart, 1996) z Seanem Connerym, Dennisem Quaidem, Julie Christie i Jasonem Isaacsem, remake’u ekranizacji powieści H.G. Wellsa Wyspie Doktora Moreau (The Island of Dr. Moreau, 1996) u boku Marlona Brando i Vala Kilmera i biograficznym dramacie Siedem lat w Tybecie (Seven Years in Tibet, 1997) z Bradem Pittem.

Zwrócił na siebie uwagę młodych widzów jako profesor Remus Lupin w filmach – Harry Potter i więzień Azkabanu (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban, 2004) i Harry Potter i Zakon Feniksa (Harry Potter and the Order of the Phoenix, 2007)[8]. Można go było oglądać również w filmie Ridleya Scotta Królestwo niebieskie (Kingdom of Heaven, 2005) u boku Orlando Blooma i Jeremy’ego Ironsa oraz w dreszczowcu Nagi instynkt 2 (Basic Instinct 2, 2006) z Sharon Stone i Davidem Morrisseyem.

W ekranizacji powieści Paulo Coelho Weronika postanawia umrzeć wystąpił u boku Sarah Michelle Gellar i Jonathana Tuckera.

W 2007 wydano jego debiut literacki – powieść pt. Pośmiertna sława Hectora Kiplinga (The Late Hector Kipling). Polskie wydanie pojawiło się na rynku w 2009 roku, wydane nakładem wydawnictwa Prószyński i Ska.

Aktor był wcześniej brany pod uwagę do roli Kwiryniusza Quirrella w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny[9], lecz dostał ją Ian Hart.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 1992 ożenił się z Sarą Jocelyn Sugarman[10], w 1994 doszło do rozwodu. Z nieformalnego związku z aktorką Anną Friel (z którą spotykał się w latach 2001–2010)[11] ma córkę Gracie Ellen Mary (ur. 9 lipca 2005 w Londynie)[12][13].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1985: Valentine Park jako Max
  • 1986: Screenplay jako Terry / Joey
  • 1986: The Singing Detective jako Żołnierz
  • 1989: Bit of a Do jako Paul Simcock
  • 1994: Dandelion Dead jako Oswald Martin
  • 2002: Dinotopia (Dinotopia) jako Cyrus Crabb
  • 2017: Fargo (trzeci sezon) jako V.M. Varga
  • 2019: The Feed
  • 2020: Barkskins (pierwszy sezon) jako Monsieur Claude Trepagny
  • 2021: Ogrodnicy (Landscapers) jako Chris Edwards[14]
  • 2022: Sandman jako John Dee[15]

Głosy

[edytuj | edytuj kod]
  • 1996: Jakubek i brzoskwinia olbrzymka (James and the Giant Peach) jako Dżdżownica
  • 2001: Hamilton Mattress jako Hamilton Mattress
  • 2015: Anomalisa jako Michael Stone
  • 2017: Big Mouth jako Czarodziej Wstydu

Reżyseria

[edytuj | edytuj kod]

Scenariusz

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]
  • 2007: Pośmiertna sława Hectora Kiplinga (The Late Hector Kipling)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David Thewlis. Listal. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  2. David Thewlis Celebrity. TV Guide. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  3. David Thewlis Biography (1963-). Film Reference. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  4. Big Interview – David Thewlis. Lancashire Evening Post. [dostęp 2015-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-02)]. (ang.).
  5. David Thewlis. TV.com. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  6. David Thewlis. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  7. David Thewlis. The New York Times. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  8. David Thewlis – Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2015-04-13]. (węg.).
  9. Becky Kirsch: 10 Actors Who Were Almost Cast in Harry Potter. Popsugar. [dostęp 2020-06-03]. (ang.).
  10. Thewlis, David 1963. Encyclopedia.com. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  11. David Thewlis is the ‘Anonymous’ actor who’s everywhere. Los Angeles Times. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  12. David Thewlis: Trivia. TVRage.Com. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  13. Anna Friel Biography. BuddyTV. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  14. David Thewlis on new show Landscapers and the misogyny of Naked: ‘I find it much tougher to watch today’ [online], „The Guardian”, 7 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-29] (ang.).
  15. ‘The Sandman’s’ Latest Castings – and the Stories Behind Them [online], About Netflix [dostęp 2022-08-07] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]