Nord Noratlas – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nord Noratlas | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga | 6 |
Historia | |
Data oblotu | 10 września 1949 |
Wycofanie ze służby | 1989 (Francja) |
Liczba egz. | 426 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silniki gwiazdowe SNECMA-Bristol Hercules 738/739/758/759 |
Moc | każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość | 32,50 m |
Długość | 21,96 m |
Wysokość | 6,00 m |
Powierzchnia nośna | 101,2 m² |
Masa | |
Własna | 13 300 kg |
Startowa | 21 700 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 405 km/h |
Prędkość wznoszenia | 6 m/s |
Pułap | 7100 m |
Zasięg | 2500 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Nord Noratlas – francuski wojskowy samolot transportowy opracowany przez Nord Aviation, którego pierwszy lot odbył się 10 września 1949 roku.
Samolot służył we Francuskich Siłach Powietrznych (Armée de l'air) w latach 1953-1989 i był wykorzystywany m.in. pod koniec I wojny indochińskiej, podczas kryzysu sueskiego oraz wojny algierskiej. Obok Francji, głównym użytkownikiem samolotów Nord Noratlas była Republika Federalna Niemiec.