Douglas DC-4 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Douglas DC-4

Douglas DC-4
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Douglas Aircraft Company
Typ	samolot pasażerski
Załoga	4 + do 62 pasażerów
Historia
Data oblotu	14 lutego 1942
Lata produkcji	1938-1947
Liczba egz.	ponad 1242 (DC-4 i C-54) w tym: 79 (DC-4 wyprodukowane po wojnie)
Dane techniczne
Napęd	4 silniki gwiazdowe Pratt & Whitney R-2000-2SD-13G Twin Wasp
Moc	każdy 1470 KM (1081 kW)
Wymiary
Rozpiętość	35,81 m
Długość	28,60 m
Wysokość	8,38 m
Masa
Własna	19 640 kg
Startowa	33 112 kg
Osiągi
Prędkość maks.	365 km/h
Pułap praktyczny	6800 m
Zasięg	4020 km
Dane operacyjne
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Douglas DC-4 – czterosilnikowy samolot pasażerski produkowany przez amerykańską firmę Douglas Aircraft Company.

DC-4 jako następca Douglasa DC-3 jest liniowcem dalekiego zasięgu posiadającym 42 miejsca pasażerskie.

Problemem DC-4 była, jak na owe czasy, skomplikowana konstrukcja oraz wysokie koszty utrzymania. Los samolotu stanął pod znakiem zapytania do momentu wybuchu wojny.

W momencie przystąpienia Stanów Zjednoczonych do II wojnie światowej samoloty DC-4 zostały przydzielone do United States Army Air Forces, gdzie służyły jako samoloty transportowe C-54 Skymaster.

Po wojnie powstało 79 egzemplarzy samolotu, produkcję zawieszono w 1947 roku na rzecz udanego modelu Douglas DC-6.

Katastrofy[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Katastrofy lotnicze z udziałem samolotu Douglas DC-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Riccardo Niccoli, Samoloty, Bellona 2001. ISBN 83-11-09406-3