French
DeutschHermann Weinbuch – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | Ten artykuł od 2023-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SK Berchtesgaden | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 12.12 1983, Seefeld in Tirol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 12.12 1983, Seefeld in Tirol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hermann Weinbuch (ur. 22 marca 1960 r. w Bischofswiesen) – niemiecki kombinator norweski i skoczek narciarski reprezentujący RFN, czterokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów, a także zdobywca Pucharu Świata. Po zakończeniu kariery został trenerem.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy w karierze sukces Hermann Weinbuch osiągnął w 1978 roku, kiedy na mistrzostwach Europy juniorów w Murau zdobył indywidualnie złoty medal. W tym samym roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie zajął 21. miejsce. Podczas Mistrzostw Juniorów w kanadyjskim Mont-Sainte-Anne w 1979 roku zdobył swój drugi złoty medal w tej kategorii wiekowej. Już w 1980 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid, gdzie siedemnasty wynik na skoczni i także siedemnasty czas biegu dały mu szesnaste miejsce w całych zawodach. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w konkursie skoków, ale rywalizację zakończył dopiero na 48. miejscu. W 1982 roku wspólnie z Thomasem Müllerem i Hubertem Schwarzem zajął czwarte miejsce w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Oslo.
W Pucharze Świata zadebiutował 17 grudnia 1983 roku w Seefeld. Zajął wtedy piętnaste miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena i tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 1983/1984 punktował jeszcze czterokrotnie, najlepszy wynik osiągając 7 stycznia 1984 roku w Schonach, gdzie był czwarty. W klasyfikacji generalnej zajął dziesiąte miejsce. W lutym 1984 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie. Po konkursie skoków zajmował dziesiąte miejsce, na trasie biegu także uzyskał dziesiąty wynik i w efekcie zawody zakończył na ósmym miejscu. Miesiąc później razem z kolegami z reprezentacji był piąty w sztafecie na mistrzostwach świata w Rovaniemi.
Pierwsze pucharowe podium wywalczył 5 stycznia 1985 roku, kiedy wygrał zawody w Schonach. Wygrał także 16 marca 1985 roku w Oslo, a 23 lutego w Leningradzie i 2 marca w Lahti zajmował drugie miejsce. W klasyfikacji generalnej dało mu to drugie miejsce za Geirem Andersenem z Norwegii, a przed Hubertem Schwarzem. W styczniu 1985 roku brał udział w mistrzostwach świata w Seefeld. W zawodach indywidualny był siódmy w skokach, jednak na trasie biegu był najszybszy i ostatecznie zwyciężył, wyprzedzając Geira Andersena i Fina Jouko Karjalainena. Na tych samych mistrzostwach wraz z Thomasem Müllerem i Hubertem Schwarzem zdobył także złoty medal w sztafecie. Po skokach Niemcy zajmowali drugie miejsce, jednak po biegu wyprzedzili prowadzących Norwegów i sięgnęli po tytuł. Trzecie miejsce przypadło Finom.
Najlepsze wyniki Niemiec osiągnął w sezonie 1985/1986. Weinbuch zdominował rywalizację w Pucharze Świata wygrywając pięć z siedmiu zawodów: 4 stycznia w Schonach, 18 stycznia w Murau, 28 lutego w Lahti oraz 22 marca 1986 roku w Štrbskim Plesie. Ponadto 21 grudnia 1985 roku w Tarvisio i 14 marca 1986 w Oslo był drugi, a 29 grudnia w Oberwiesenthal zajął trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej był najlepszy, wyprzedzając Müllera oraz Andersena. Kolejny sezon ukończył na drugiej pozycji, ulegając tylko Torbjørnowi Løkkenowi z Norwegii. Czterokrotnie stawał na podium: 19 marca w Oslo odniósł swoje ostatnie pucharowe zwycięstwo, 27 lutego w Lahti i 13 marca w Leningradzie był drugi, a 6 marca 1987 roku w Falun był trzeci. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie zdobył indywidualnie brązowy medal, ustępując tylko dwóm Norwegom: Torbjørnowi Løkkenowi i Trondowi-Arne Bredesenowi. W zawodach drużynowych razem z Müllerem i Hansem-Peterem Pohlem zdobył swój trzeci złoty medal.
Weinbuch startował w zawodach do sezonu 1988/1989, ale już nie punktował. Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku wystąpił tylko w konkursie indywidualnym, który ukończył na 29. pozycji. Nie brał udziału w Mistrzostwach świata w Lahti w 1989 roku. W 1987 r. nagrodzony został medalem Holmenkollen wraz z fińskim skoczkiem narciarskim Mattim Nykänenem.
Po zakończeniu kariery zawodniczej w 1989 roku został trenerem. Od 1996 do 2014 roku był głównym trenerem niemieckich kombinatorów norweskich. Po sezonie 2010/2011 miał zrezygnować z funkcji głównego szkoleniowca niemieckich kombinatorów norweskich. Zmienił jednak zdanie i poprowadził drużynę do igrzysk olimpijskich w Soczi. Następnie został asystentem trenera głównego niemieckich kombinatorów norweskich, Ronny'ego Ackermanna.
W kwietniu 2023 63-letni trener po 27 latach pracy i 57 medalach największych imprez zdecydował się rozstać z kadrą narodową, a jego następcą został były podopieczny Eric Frenzel[potrzebny przypis].
Osiągnięcia w kombinacji[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 16. | 19 lutego | 1980 |  Lake Placid | Indywidualnie K-90/15 km | 432.200 pkt | -46.960 pkt |  Ulrich Wehling |
| 8. | 12 lutego | 1984 |  Sarajewo | Indywidualnie K-90/15 km | 422.595 pkt | -25.205 pkt |  Tom Sandberg |
| 29. | 28 lutego | 1988 |  Calgary | Gundersen K-90/15 km | 38:16.8 min | +4:58.9 min |  Hippolyt Kempf |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21. | 20 lutego | 1978 |  Lahti | Indywidualnie K-90/15 km | 435.24 pkt | -59.51 pkt | Konrad Winkler |
| 4. | 26 lutego | 1982 | Oslo | Sztafeta K-90/3x5 km[1] | 1295.92 pkt | -94.78 pkt | NRD |
| 5. | 18 marca | 1984 | Rovaniemi | Sztafeta K-90/3x5 km[2] | 1189.46 pkt | -59.76 pkt | Norwegia |
1. | 18 stycznia | 1985 |  Seefeld in Tirol | Gundersen K-90/15 km | 410.10 pkt | - | - |
| 1. | 25 stycznia | 1985 | Seefeld in Tirol | Sztafeta K-90/3x5 km[3] | 1276.90 pkt | - | - |
3. | 13 lutego | 1987 |  Oberstdorf | Gundersen K-90/15 km | 423.80 pkt | -2.36 pkt | Torbjørn Løkken |
| 1. | 14 lutego | 1987 | Oberstdorf | Sztafeta K-90/3x5 km[4] | 1261.94 pkt | - | - |
Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 16 lutego | 1979 | Mont-Sainte-Anne | Indywidualnie K-90/15 km | ? | - | - |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
- sezon 1983/1984: 10.
- sezon 1984/1985: 2.
- sezon 1985/1986: 1.
- sezon 1986/1987: 2.
Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
| Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 5 stycznia 1985 | Schonach | Gundersen K90/15 km | 422.935 pkt | 1. | - | - |
| 2. | 23 lutego 1985 |  Leningrad | Gundersen K90/15 km | 433.05 pkt | 2. | -14.50 pkt | Geir Andersen |
| 3. | 2 marca 1985 | Lahti | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +41 s | Geir Andersen |
| 4. | 16 marca 1985 | Oslo | Gundersen K90/15 km | 430.400 pkt | 1. | - | - |
| 5. | 21 grudnia 1985 |  Tarvisio | Gundersen K90/15 km | 427.055 pkt | 2. | -3.065 pkt | Geir Andersen |
| 6. | 29 grudnia 1985 | Oberwiesenthal | Gundersen K90/15 km | 411.80 pkt | 3. | -4.10 pkt | Thomas Müller |
| 7. | 4 stycznia 1986 | Schonach | Gundersen K90/15 km | 421.700 pkt | 1. | - | - |
| 8. | 18 stycznia 1986 | Murau | Gundersen K90/15 km | 417.145 pkt | 1. | - | - |
| 9. | 28 lutego 1986 | Lahti | Gundersen K90/15 km | 414.000 pkt | 1. | - | - |
| 10. | 14 marca 1986 | Oslo | Gundersen K90/15 km | 428.020 pkt | 2. | -8.485 pkt | Hallstein Bøgseth |
| 11. | 22 marca 1986 |  Štrbské Pleso | Gundersen K90/15 km | 436.2 pkt | 1. | - | - |
| 12. | 27 lutego 1987 | Lahti | Gundersen K90/15 km | 425.630 pkt | 2. | -5.430 pkt | Thomas Müller |
| 13. | 6 marca 1987 |  Falun | Gundersen K90/15 km | 424.645 pkt | 3. | -1.245 pkt | Torbjørn Løkken |
| 14. | 13 marca 1987 | Leningrad | Gundersen K90/15 km | 418.650 pkt | 2. | -2.125 pkt | Wasilij Sawin |
| 15. | 19 marca 1987 | Oslo | Gundersen K90/15 km | 432.400 pkt | 1. | - | - |
Osiągnięcia w skokach[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 48. | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Indywidualnie K-90/15 km | 271.0 pkt | -115.6 pkt | Jouko Törmänen |
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Biografia zawodnika na sports-reference.com (zarchiwizowane) (ang.)
(ang.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Skład drużyny: Hermann Weinbuch, Thomas Müller, Hubert Schwarz
- ↑ Skład drużyny: Thomas Müller, Hermann Weinbuch, Hubert Schwarz
- ↑ Skład drużyny: Thomas Müller, Hubert Schwarz, Hermann Weinbuch
- ↑ Skład drużyny: Hermann Weinbuch, Hans-Peter Pohl, Thomas Müller
| Start masowy | |
|---|---|
| Sprint | |
| Skocznia duża/10 km | |
| Skocznia normalna/10 km | |
| Skocznia duża/15 km (18 km) |
|
