Wilmer Allison – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wilmer Allison

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	8 grudnia 1904 San Antonio
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1977 Austin
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny backhand
Gra pojedyncza
Australian Open	SF (1933)
Wimbledon	F (1930)
US Open	W (1935)
Gra podwójna
Australian Open	SF (1933)
Wimbledon	W (1929, 1930)
US Open	W (1931, 1935)

Wilmer Lawson Allison Jr. (ur. 8 grudnia 1904 w San Antonio, zm. 20 kwietnia 1977 w Austin) – amerykański tenisista.

W okresie II wojny światowej Allison służył w armii w stopniu pułkownika.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W 1927 roku został mistrzem akademickim USA w barwach uczelni stanowej Teksasu.

W grze pojedynczej wygrał w 1935 roku mistrzostwa USA (obecnie US Open), po pokonaniu w finale Sidneya Wooda. Rok wcześniej był uczestnikiem finału mistrzostw USA, kiedy to poniósł porażkę z Fredem Perrym. W 1930 roku awansował ponadto do finału Wimbledonu, gdzie przegrał z Williamem Tildenem.

Sukcesy odnosił Allison również w grze podwójnej. Dwukrotnie zwyciężył w Wimbledonie Johnem Van Rynem w 1929 i 1930 roku, a także dwa razy para Allison–Van Ryn zdobyła mistrzowski tytuł podczas mistrzostw USA, w 1931 i 1935 roku. Allison ponadto, z Van Rynem, w 1930, 1932, 1934 i 1936 dochodził do finału debla mistrzostw USA oraz w 1935 roku do finału Wimbledonu.

W grze mieszanej Allison wywalczył w 1930 roku mistrzostwo USA w parze z Edith Cross. Rok później dotarł do finału zawodów, wspólnie z Anną McCune Harper.

W latach 1928–1936 Allison klasyfikowany był w czołowej dziesiątce zawodników amerykańskich, w tym jako nr 1. w 1934 i 1935 roku.

Allison w parze z Van Rynem dla reprezentacji USA w Pucharze Davisa rozegrali 24 pojedynki. Lata 30. były w tenisie światowym okresem dominacji Francuzów, w pojedynkach deblowych jednak Alison z Van Rynem skutecznie z nimi rywalizowali – pokonali w 1929 roku parę Jean Borotra–Henri Cochet, a w 1932 roku Henri Cochet–Jacques Brugnon. Były to finały Pucharu Davisa, i w obu przypadkach ostateczny triumf, dzięki skuteczniejszej grze pojedynczej, przypadał Francuzom.

W Pucharze Davisa Allison występował również w grze pojedynczej. Łącznie (uwzględniając singel i debel) rozegrał 44 mecze, z których 32 wygrał.

W 1963 roku został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1930	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	William Tilden	3:6, 7:9, 4:6
Finalista	2.	1934	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Fred Perry	4:6, 3:6, 6:1, 6:8
Zwycięzca	1.	1935	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Sidney Wood	6:2, 6:2, 6:3

Gra podwójna (4–5)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1929	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	John Van Ryn	Ian Collins Colin Gregory	6:4, 5:7, 6:3, 10:12, 6:4
Zwycięzca	2.	1930	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	John Van Ryn	John Doeg George Lott	6:3, 6:3, 6:2
Finalista	1.	1930	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	John Van Ryn	John Doeg George Lott	6:8, 3:6, 6:3, 15:13, 4:6
Zwycięzca	3.	1931	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	John Van Ryn	Berkeley Bell Gregory Mangin	6:4, 6:3, 6:2
Finalista	2.	1932	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	John Van Ryn	Keith Gledhill Ellsworth Vines	4:6, 3:6, 2:6
Finalista	3.	1934	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	John Van Ryn	George Lott Lester Stoefen	4:6, 7:9, 6:3, 4:6
Finalista	4.	1935	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	John Van Ryn	Jack Crawford Adrian Quist	3:6, 7:5, 2:6, 7:5, 5:7
Zwycięzca	4.	1935	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	John Van Ryn	Don Budge Gene Mako	6:2, 6:3, 2:6, 3:6, 6:1
Finalista	5.	1936	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	John Van Ryn	Don Budge Gene Mako	4:6, 2:6, 4:6

Gra mieszana (1–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1930	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Edith Cross	Marjorie Morrill Frank Shields	6:4, 6:4
Finalista	1.	1931	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Anna McCune Harper	Betty Nuthall George Lott	3:6, 3:6

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame