French
DeutschJohn Van Ryn – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1905 |
| Data i miejsce śmierci | 7 sierpnia 1999 |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Gra pojedyncza | |
| Australian Open | 4R (1933) |
| Roland Garros | QF (1931) |
| Wimbledon | QF (1931) |
| US Open | QF (1929–1931, 1936, 1937) |
| Gra podwójna | |
| Australian Open | SF (1933) |
| Roland Garros | W (1931) |
| Wimbledon | W (1929–1931) |
| US Open | W (1931, 1935) |
John William Van Ryn (ur. 30 czerwca 1905 w Newport News, zm. 7 sierpnia 1999 w Palm Beach) – amerykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu, mistrzostw USA i mistrzostw Francji w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Van Ryn ukończył w 1928 roku studia na Princeton University, rok wcześniej zdobywając w deblu akademickie mistrzostwo USA w parze z Kennethem Appelem.
W grze pojedynczej 5 razy osiągnął ćwierćfinał mistrzostw USA (obecnie US Open) i po razie w Mistrzostwach Francji (obecnie French Open) i Wimbledonie.
Sukcesy odnosił w grze podwójnej, głównie w parze z Wilmerem Allisonem. W latach 1930–1936 Amerykanie sześć razy wystąpili w finale mistrzostw USA, wygrywając w 1931 i 1935 roku. W 1929 i 1930 Van Ryn i Allison wygrywali również grę podwójną na Wimbledonie, kolejny finał osiągając w 1935 roku. Van Ryn wygrał również mistrzostwa Francji wspólnie z George’em Lottem w 1931 roku. Razem z Lottem triumfował w tym samym roku na Wimbledonie. W 1932 roku para Van Ryn–Lott zdobyła halowe mistrzostwo USA.
W rankingu amerykańskim Van Ryn 6 razy znalazł się w czołowej dziesiątce (między 1927 a 1932 rokiem), najwyższe miejsce zajmując w 1931 roku – nr 4. W 1929 i 1931 roku był również w dziesiątce nieoficjalnego rankingu światowego magazynu The Daily Telegraph (odpowiednio na 8. i 10. miejscu).
Van Ryn był jednym z reprezentantów USA w Pucharze Davisa. Z samym Wilmerem Allisonem odniósł 14 zwycięstw (przy dwóch porażkach), a łącznie odniósł 22 zwycięstwa deblowe i poniósł 2 porażki. Miał także dodatki bilans singlowy – 7 wygranych i 1 porażka.
W 1963 roku Van Ryn został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (6–5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Wilmer Allison |  Ian Collins Colin Gregory | 6:4, 5:7, 6:3, 10:12, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 1930 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wilmer Allison | John Doeg George Lott | 6:3, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Wilmer Allison | John Doeg George Lott | 6:8, 3:6, 6:3, 15:13, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1931 | French Championships, Paryż | Ceglana | George Lott |  Vernon Kirby Norman Farquharson | 6:4, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 1931 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | George Lott |  Henri Cochet Jacques Brugnon | 6:2, 10:8, 9:11, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 1931 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Wilmer Allison | Berkeley Bell Gregory Mangin | 6:4, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 2. | 1932 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Wilmer Allison | Keith Gledhill Ellsworth Vines | 4:6, 3:6, 2:6 |
| Finalista | 3. | 1934 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Wilmer Allison | George Lott Lester Stoefen | 4:6, 7:9, 6:3, 4:6 |
| Finalista | 4. | 1935 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wilmer Allison |  Jack Crawford Adrian Quist | 3:6, 7:5, 2:6, 7:5, 5:7 |
| Zwycięzca | 6. | 1935 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Wilmer Allison | Don Budge Gene Mako | 6:2, 6:3, 2:6, 3:6, 6:1 |
| Finalista | 5. | 1936 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Wilmer Allison | Don Budge Gene Mako | 4:6, 2:6, 4:6 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame