French
DeutschArthur Gore (tenisista) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Arthur William Gore | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1868 | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 1 grudnia 1928 | ||||||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | ||||||||||||
| Status profesjonalny | 1888 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery | 1922 | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wimbledon | W (1901, 1908, 1909) | ||||||||||||
| US Open | SF (1900) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wimbledon | W (1909) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Arthur William Charles Wentworth Gore (ur. 2 stycznia 1868 w Lyndhurst, zm. 1 grudnia 1928 w Londynie) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej i grze podwójnej, mistrz olimpijski w grze pojedynczej i podwójnej.
Nie był spokrewniony z pierwszym zwycięzcą Wimbledonu z 1877 roku, Spencerem Gore’m.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Gore był zawodnikiem praworęcznym, z ofensywnym forhendem. Bekhend grał niemal wyłącznie defensywnie[1].
Jest tenisistą, który najczęściej uczestniczył w Wimbledonie. Debiutował w 1888 roku – w grze pojedynczej startował do 1922 roku, w deblu do 1927 roku[1]. Bilans jego występów singlowych, 64 zwycięstwa, 26 porażek, przetrwał kilkadziesiąt lat jako rekordowy, poprawiony został przez Jimmy’ego Connorsa. Gore wygrał trzykrotnie grę pojedynczą (jest ponadto najstarszym zwycięzcą turnieju[1]), walczył o tytuł jeszcze pięciokrotnie (obowiązywała w tym okresie zasada challenge round – obrońca tytułu nie walczył w turnieju, grał jedynie o tytuł z wyłonionym w turnieju all comers pretendentem). Wygrał ponadto raz grę podwójną, w 1908 roku, razem z Herbertem Roperem-Barrettem i był z nim w dwóch finałach.
W 1900 roku Arthur Gore był kapitanem i zawodnikiem w pierwszej edycji rozgrywek o Puchar Davisa w Bostonie (Anglicy przegrali z Amerykanami)[1]. Uczestniczył w tej rywalizacji także w 1907 roku.
Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1908 roku Gore triumfował zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej (z Herbertem Barrettem) w turnieju halowym (rozegrano także turniej na wolnym powietrzu).
W 1911 roku został wybrany na prezydenta All England Lawn Tennis and Croquet Club, organizatora turnieju wimbledońskiego. W 2006 roku jego nazwisko wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (3–5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1899 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Reginald Doherty | 6:1, 6:4, 3:6, 3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1901 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Reginald Doherty | 4:6, 7:5, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 2. | 1902 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Lawrence Doherty | 4:6, 3:6, 6:3, 0:6 |
| Finalista | 3. | 1907 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Norman Brookes | 4:6, 2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1908 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper Barrett | 6:3, 6:2, 4:6, 3:6, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 1909 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Josiah Ritchie | 6:8, 1:6, 6:2, 6:2, 6:2 |
| Finalista | 4. | 1910 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Anthony Wilding | 4:6, 5:7, 6:4, 2:6 |
| Finalista | 5. | 1912 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Anthony Wilding | 4:6, 4:6, 6:4, 4:6 |
Gra podwójna (1–2)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1908 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper Barrett | Josiah Ritchie Anthony Wilding | 1:6, 2:6, 6:1, 7:9 |
| Zwycięzca | 1. | 1909 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper Barrett | Stanley Doust Harry Parker | 6:2, 6:1, 6:4 |
| Finalista | 2. | 1910 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Herbert Roper Barrett | Josiah Ritchie Anthony Wilding | 1:6, 1:6, 2:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
- Bud Collins, Tennis encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.