Vicenza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vicenza
gmina
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Włochy

Region

 Wenecja Euganejska

Prowincja

Vicenza

Kod ISTAT

024116

Powierzchnia

80 km²

Populacja (2004)
• liczba ludności


106 069

• gęstość

1325,9 os./km²

Numer kierunkowy

0444

Kod pocztowy

36100

Położenie na mapie prowincji Vicenza
Położenie na mapie
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Vicenza”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Vicenza”
Ziemia45°33′N 11°33′E/45,550000 11,550000
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

ⓘVicenza ([viˈʧɛnʦa], pol. uproszczona: wiczenca) – miasto i gmina w północno-wschodnich Włoszech, w regionie Wenecja Euganejska, w prowincji Vicenza. Leży u podnóży Alp Weneckich, nad rzeką Bacchiglione w dorzeczu Brenty, w odległości ok. 60 km na zachód od Wenecji i ok. 200 km na wschód od Mediolanu.

W grudniu 2008 Vicenza liczyła 115 000 mieszkańców, a jej obszar metropolitalny 270 000 osób.

Vicenzę rozsławił przede wszystkim XVI-wieczny renesansowy architekt Andrea Palladio. Do jego tradycji nawiązują dzieła Vincenza Scamozzi. Poza ich budowlami istnieje tu wiele innych zabytków sztuki z różnych epok, co czyni miasto celem turystyki kulturalnej.

W Vicenzy znajduje się amerykańska baza wojskowa Ederle.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dzieje miasta sięgają starożytności. Pierwsza osada powstała między 11 a 7 wiekiem p.n.e. Obszar ten zamieszkiwali Euganejczycy, później (w III – II w. p.n.e.) Wenetowie. Kultura Wenetów wykazywała wpływy Etrusków i Greków. Byli oni sprzymierzeńcami Rzymu w walce przeciwko Galom. W późniejszym okresie ulegli romanizacji (latynizacji). W 49 p.n.e. mieszkańcy Vicetii lub Vincentii (nazwa miasta oznacza „zwycięstwo”) otrzymali obywatelstwo rzymskie. Miasto leżało przy ważnej drodze z Mediolanu do Akwilei, jednak pozostawało w cieniu Patavium (Padwy). Był tu teatr i akwedukt. Z tamtych czasów pozostały trzy mosty przez rzeki Bacchiglione i Retrone oraz pojedyncze łuki akweduktu obok Porta Santa Croce.

U schyłku cesarstwa zachodniorzymskiego miasto przeżywało najazdy Herulów, Wandalów, Wizygotów i Hunów. Ostrogoci zdobyli Vicenzę w 489. Później przeszła pod panowanie Bizancjum i wcielone do egzarchatu Rawenny. W VI w. (prawdopodobnie w 569) zdobyli je Longobardowie i włączyli do swego królestwa, w którym pozostawało aż do jego podboju przez Karola Wielkiego.

W 899 Vicenza została zniszczona przez Madziarów.

W 1001 cesarz Otton III przekazał władzę nad miastem biskupowi, ale wkrótce Vicenza osiągnęła niezależność. W 1167 przystąpiła do Ligi Lombardzkiej, walczącej z cesarzem Fryderykiem I. Po zawarciu pokoju Liga rozpadła się na zwalczające się frakcje.

W czasie walk reaktywowanej Ligi Lombardzkiej z cesarzem Fryderykiem II podesta Alberico da Romano (wybrany w 1230) raz był po stronie gwelfów a raz gibelinów, podobnie jak jego brat Ezzelino III da Romano z Treviso.

W latach 1311–1387 Vicenzą rządził ród Della Scala (Scaligeri) z Werony. Po przejściowych rządach Viscontich z Mediolanu, miasto w 1404 przeszło pod panowanie Wenecji (1404–1797).

W połowie XVI wieku Vicenza była kandydatką na siedzibę soboru, który ostatecznie odbył się w Trydencie.

Również w XVI w. tworzył w mieście i okolicy renesansowy architekt Andrea Palladio.

Po wojnach napoleońskich Vicenza wraz z Wenecją przypadła Austrii. W 1866 weszła w skład Królestwa Włoch.

W czasie I i II wojny światowej w rejonie Vicenzy toczyły się ciężkie walki. W latach 1944–1945 miasto było bombardowane. Zniszczone zostały m.in. dwa teatry. Zginęło 2000 osób.

Po wojnie, w czasie włoskiego „cudu gospodarczego” Vicenza stała się jednym z najbogatszych miast włoskich.

Od 1990 znajduje się tu filia Uniwersytetu Padewskiego – Instytut Inżynierii Zarządzania w Vicenza.

Ludzie związani z Vicenzą[edytuj | edytuj kod]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Historyczne centrum miasta zostało wpisane w 1994 r. na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Zabytki sakralne

Budowle świeckie

Zdjęcia zabytków Vicenzy[edytuj | edytuj kod]

  • Piazza dei Signori
    Piazza dei Signori
  • Panorama historycznego centrum miasta
    Panorama historycznego centrum miasta

Zabytki sakralne

  • Katedra
    Katedra
  • Kościół San Vincenzo
    Kościół San Vincenzo
  • Kościół Santa Maria in Araceli
    Kościół Santa Maria in Araceli
  • Sanktuarium Madonna di Monte Berico
    Sanktuarium Madonna di Monte Berico

Dzieła A. Palladia

  • Basilica Palladiana
    Basilica Palladiana
  • Palazzo del Capitanio
    Palazzo del Capitanio
  • Palazzo Chiericati
    Palazzo Chiericati
  • Palazzo Valmarana
    Palazzo Valmarana
  • Teatro olimpico
    Teatro olimpico
  • La Rotonda
    La Rotonda

Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]

Regiony i prowincje Włoch
Abruzja
Apulia
Basilicata
Dolina Aosty[B]
  • brak podziału na prowincje
Emilia-Romania
Friuli-Wenecja Julijska[B]
  • zniesiony podział na prowincje, wprowadzony podział na regionalne organy decentralizacji (EDR)[C]
Kalabria
Kampania
Lacjum
Liguria
Lombardia
Marche
Molise
Piemont
Sardynia[B]
Sycylia[B]
Toskania
Trydent-Górna Adyga[B]
Umbria
Wenecja Euganejska

Włochy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Miasto metropolitalne.
  2. ↑ a b c d e Region autonomiczny.
  3. ↑ Dotychczasowe 4 prowincje (Gorycja, Pordenone, Triest i Udine) zniesione ustawą regionalną z 2016 r.
Obiekty z listy Światowego Dziedzictwa UNESCO we Włoszech

Flaga UNESCO

Kulturowe
Przyrodnicze

Flaga Włoch

  1. ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą
Gminy prowincji Vicenza
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vicenza&oldid=70665147”