Skalna nekropolia w Pantalica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Skalna nekropolia w Pantalica
Ilustracja
Widok nekropolii
Państwo

 Włochy

Położenie

Pantalica

Ochrona
i dostępność

dostępny

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Skalna nekropolia w Pantalica”
37°08′N 14°59′E/37,133333 14,983333
Strona internetowa

Skalna nekropolia w Pantalica (wł. Necropoli rupestri di Pantalica) na Sycylii składa się z ponad 5000 wykutych w skale grobowców, pochodzących głównie z XIII-VII wieku p.n.e,. w pobliżu kamieniołomów. Znajduje się we wschodniej Sycylii, w pobliżu Syrakuz.[1]

Nekropolia zajmuje płaskowyż wznoszący się na wysokość 400 metrów nad dolinami rzek Anapos i Calcinara. Jest to znane stanowisko archeologiczne, które zostało po raz pierwszy zbadane naukowo w 1890 r., a następnie w 1897 r. przez archeologa Paolo Orsi, za zgodą ówczesnych właścicieli, braci Nava. Orsi zidentyfikował cztery obszary: na północnym zachodzie 600 grobowców; na północy 1500 grobowców; na południu i południowym wschodzie dwa sektory z mniejszą liczbą pochówków. Grobowce o różnej wielkości są wykute we względnie miękkiej skale, zwykle w kształcie eliptycznego pomieszczenia, czasem o kształcie prostokątnym i zaokrąglonym sklepieniu, często poprzedzonym przedsionkiem i korytarzem zbudowanym z kamieni.[1]

W następnym stuleciu wykopaliska odsłoniły pozostałości pałacu zbudowanego z ogromnych wielobocznych bloków, który przypomina rezydencje władców Achai. Jest to być może pozostałość miasta Hybla Gereatis.[1] Od 2005 r. wraz z Syrakuzami znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]