Robert Golob – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Golob
Data i miejsce urodzenia	23 stycznia 1967 ; Šempeter pri Gorici
	Premier Słowenii
Okres	od 1 czerwca 2022
Przynależność polityczna	Ruch Wolności
Poprzednik	Janez Janša
	Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Golob (ur. 23 stycznia 1967 w m. Šempeter pri Gorici) – słoweński inżynier, menedżer, nauczyciel akademicki i polityk, w latach 1999–2002 sekretarz stanu, były prezes zarządu koncernu energetycznego GEN-I, od 2022 premier Słowenii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1989 został absolwentem elektrotechniki na Uniwersytecie Lublańskim. Uzyskiwał następnie magisterium (1992) i doktorat (1994). Został nauczycielem akademickim na macierzystej uczelni. Zajął się zagadnieniami dotyczącymi systemu elektroenergetycznego. Był stypendystą Programu Fulbrighta, pracował w Georgia Institute of Technology w Atlancie. Od 1998 kierował zespołem negocjacyjnym do spraw energetyki w rozmowach akcesyjnych z Unią Europejską. W latach 1999–2002 pełnił funkcję sekretarza stanu odpowiedzialnego za energetykę. Od 2002 był dyrektorem kompanii Istrabenz Gorenje^[1]. W 2006 objął funkcję prezesa zarządu koncernu energetycznego GEN-I^[1]. W 2021 nie został powołany na kolejną pięcioletnią kadencję^[2].

Był wiceprzewodniczącym Pozytywnej Słowenii oraz Sojuszu Alenki Bratušek^[3]. Zasiadał w radzie gminy miejskiej Nova Gorica^[4]. W styczniu 2022 powrócił do działalności politycznej, został wówczas wybrany na przewodniczącego ugrupowania Ruch Wolności, które (poza nazwą Stranka zelenih dejanj) w 2021 założył Jure Leben^[5].

Jego ugrupowanie zwyciężyło w wyborach parlamentarnych w kwietniu 2022, uzyskując 41 na 90 mandatów w Zgromadzeniu Państwowym; jeden z nich przypadł Robertowi Golobowi^[6]. W maju tegoż roku jego partia zawiązała koalicję z Socjaldemokratami i Lewicą^[7]. 25 maja 2022 Zgromadzenie Państwowe głosami posłów stronnictw koalicyjnych i mniejszości narodowych wybrało Roberta Goloba na urząd premiera^[8], co zapoczątkowało formalną procedurę stworzenia rządu. 1 czerwca izba ta zatwierdziła skład jego rządu^[9], który następnie rozpoczął urzędowanie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Dr. Robert Golob. gen-i.si. [dostęp 2022-04-04]. (słoweń.).
↑ Golob fails to get another term, new GEN-I chairman not appointed. sta.si, 9 listopada 2021. [dostęp 2022-04-04]. (ang.).
↑ Vroče vprašanje: gre Robert Golob v politiko?. n1info.si, 11 listopada 2021. [dostęp 2022-04-04]. (słoweń.).
↑ Luka Tetičkovič: Kdo so ljudje v najožji ekipi Golobovega Gibanja Svobodadata=28 stycznia 2022. svet24.si. [dostęp 2022-05-17]. (słoweń.).
↑ Z.Dej preimenovan v Gibanje Svoboda, za predsednika izvoljen Robert Golob. rtvslo.si, 26 stycznia 2022. [dostęp 2022-04-02]. (słoweń.).
↑ VOLITVE 2022: Ti obrazi bodo sedeli v parlamentu. vestnik.si, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-25]. (słoweń.).
↑ Prvaki Gibanja Svoboda, SD in Levice tudi uradno podpisali koalicijsko pogodbo. sta.si, 24 maja 2022. [dostęp 2022-05-25]. (słoweń.).
↑ Robert Golob s 54 glasovi za in 30 proti izvoljen za predsednika vlade. sta.si, 25 maja 2022. [dostęp 2022-05-25]. (słoweń.).
↑ DZ s 53 glasovi podpore potrdil vladno ekipo Roberta Goloba, poteka predaja poslov z Janezom Janšo. rtvslo.si, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-01]. (słoweń.).

[bio-1] Dr. Robert Golob. gen-i.si. [dostęp 2022-04-04]. (słoweń.).

[2] Golob fails to get another term, new GEN-I chairman not appointed. sta.si, 9 listopada 2021. [dostęp 2022-04-04]. (ang.).

[3] Vroče vprašanje: gre Robert Golob v politiko?. n1info.si, 11 listopada 2021. [dostęp 2022-04-04]. (słoweń.).

[4] Luka Tetičkovič: Kdo so ljudje v najožji ekipi Golobovega Gibanja Svobodadata=28 stycznia 2022. svet24.si. [dostęp 2022-05-17]. (słoweń.).

[5] Z.Dej preimenovan v Gibanje Svoboda, za predsednika izvoljen Robert Golob. rtvslo.si, 26 stycznia 2022. [dostęp 2022-04-02]. (słoweń.).

[6] VOLITVE 2022: Ti obrazi bodo sedeli v parlamentu. vestnik.si, 25 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-25]. (słoweń.).

[7] Prvaki Gibanja Svoboda, SD in Levice tudi uradno podpisali koalicijsko pogodbo. sta.si, 24 maja 2022. [dostęp 2022-05-25]. (słoweń.).

[8] Robert Golob s 54 glasovi za in 30 proti izvoljen za predsednika vlade. sta.si, 25 maja 2022. [dostęp 2022-05-25]. (słoweń.).

[9] DZ s 53 glasovi podpore potrdil vladno ekipo Roberta Goloba, poteka predaja poslov z Janezom Janšo. rtvslo.si, 1 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-01]. (słoweń.).

[a-10] Prezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.

[b-11] Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).

[12] Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[A]

[B]

[C]

Premier Federalnej Słowenii (1945–1946)	Boris Kidrič (1945–1946)
Premierzy Ludowej Republiki Słowenii (1946–1953)	Boris Kidrič (1946) Miha Marinko (1946–1953)
Przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowej Republiki Słowenii (1953–1963)	Miha Marinko (1953) Boris Kraigher (1953–1962) Viktor Avbelj (1962–1963)
Przewodniczący Rady Wykonawczej Socjalistycznej Republiki Słowenii (1963–1990)	Viktor Avbelj (1963–1965) Janko Smole (1965–1967) Stane Kavčič (1967–1972) Andrej Marinc (1972–1978) Anton Vratuša (1978–1980) Janez Zemljarič (1980–1984) Dušan Šinigoj (1984–1990)
Premierzy Republiki Słowenii (od 1990)	Lojze Peterle (1990–1992) Janez Drnovšek (1992–2000) Andrej Bajuk (2000) Janez Drnovšek (2000–2002) Anton Rop (2002–2004) Janez Janša (2004–2008) Borut Pahor (2008–2012) Janez Janša (2012–2013) Alenka Bratušek (2013–2014) Miro Cerar (2014–2018) Marjan Šarec (2018–2020) Janez Janša (2020–2022) Robert Golob (od 2022)

Przywódcy państw	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Czarnogóra Cypr^[A] Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Kosowo^[B] Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria^[C] Szwecja Turcja^[A] Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Przywódcy państw nieuznawanych	Cypr Północny Naddniestrze
Premierzy rządów	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Kosowo Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia Serbia Słowacja Słowenia Szwecja Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Premierzy rządów państw nieuznawanych	Cypr Północny Naddniestrze

Przewodniczący Rady Europejskiej	Michel (nie głosuje)
Członkowie Rady Europejskiej (27)	Nehammer (AT) De Croo (BE) Gławczew (BG) Plenković (HR) Christodulidis (CY) Fiala (CZ) Frederiksen (DK) Kallas (EE) Orpo (FI) Macron (FR) Scholz (DE) Mitsotakis (GR) Orbán (HU) Harris (IE) Meloni (IT) Siliņa (LV) Nausėda (LT) Frieden (LU) Abela (MT) Rutte (NL) Tusk (PL) Montenegro (PT) Iohannis (RO) Fico (SK) Golob (SI) Sánchez (ES) Kristersson (SE)
Przewodniczący Komisji Europejskiej	Von der Leyen (nie głosuje)
Przedstawiciele organów Unii Europejskiej	Borrell (wysoki przedstawiciel) (nie głosuje) Metsola (przewodniczący PE) (na zaproszenie, nie głosuje)