French
DeutschHenryk (wielki książę Luksemburga) – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |
.svg) Herb Luksemburga | |
| Wielki książę Luksemburga | |
| Okres | od 7 października 2000 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1955 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
    .gif){kind=small}                           | |
| Luksemburska rodzina wielkoksiążęca |
|
Henryk, właśc. Henri Albért Gabriel Félix Marie Guillaume (ur. 6 kwietnia 1955 w Betzdorf) – wielki książę Luksemburga z dynastii Burbonów.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn wielkiego księcia Jana i księżniczki belgijskiej – Józefiny Charlotty Koburg (siostry królów Belgów Baldwina I i Alberta II). Jest w bezpośredniej linii męskiej potomkiem monarchów francuskich i hiszpańskich, m.in. Hugo Kapeta, Ludwika XIV i Filipa V.
Ukończył studia w dziedzinie nauk politycznych na Uniwersytecie w Genewie, otrzymał kilka honorowych doktoratów uczelni z całego świata. Uczęszczał do Royal Military Academy Sandhurst. W 1998 książę Henryk, jeszcze jako następca tronu luksemburskiego, został wybrany na członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Jest patronem wielu krajowych organizacji sportowych, m.in. Federacji Pływania i Ratownictwa Wodnego Luksemburga, Federacji Sportów Zimowych Luksemburga, Federacji Sportowców Niepełnosprawnych Luksemburga oraz Federacji Sportów Kolarskich Luksemburga.
Wstąpił na tron Luksemburga po abdykacji ojca 7 października 2000. Pełni głównie funkcje reprezentacyjne, ale może powołać premiera i rząd, rozwiązać Izbę Deputowanych i akredytować ambasadorów. Jest dowódcą armii luksemburskiej w randze generała, oraz ma honorową rangę majora w brytyjskim Regimencie Spadochronowym. W maju 2001 razem z żoną złożył pierwszą oficjalną wizytę dyplomatyczną – na zaproszenie króla i królowej Hiszpanii, odwiedził Hiszpanię.
We wrześniu 2009 książę Henryk nagrodzony został przez Papieską Radę „Iustitia et Pax”. Nagroda im. kard. François Xavier Nguyên Van Thuâna ma być wyrazem woli poparcia dla starań monarchy w walce z eutanazją. Książę Henryk w marcu 2009 zawetował ustawę o eutanazji, przyjętą wcześniej przez parlament jego kraju. Zmusiło go to do zawieszenia swej władzy[1].
Odznaczony m.in. duńskim Orderem Słonia w 2003 roku[2].
Małżeństwo i potomstwo[edytuj | edytuj kod]
14 lutego 1981 poślubił w Luksemburgu Marię Teresę Mestre (ur. 22 marca 1956 w Hawanie); z tego małżeństwa urodziło się pięcioro dzieci:
- Wilhelm (ur. 1981), następca tronu
- Feliks (ur. 1984)
- Ludwik (ur. 1986)
- Aleksandra (ur. 1991)
- Sebastian (ur. 1992)
Genealogia[edytuj | edytuj kod]
Przodkowie[edytuj | edytuj kod]
Potomkowie[edytuj | edytuj kod]
| Dzieci | Wnuki |
| Wilhelm, dziedziczny wielki książę Luksemburga (ur. 1981) | książę Karol z Luksemburga (ur. 2020) |
| książę Franciszek z Luksemburga (ur. 2023) | |
| książę Feliks z Luksemburga (ur. 1984) | księżniczka Amalia z Nassau (ur. 2014) |
| książę Liam z Nassau (ur. 2016) | |
| książę Baltazar z Nassau (ur. 2024) | |
| książę Ludwik z Luksemburga (ur. 1986) | książę Gabriel z Nassau (ur. 2006) |
| książę Noah z Nassau (ur. 2007) | |
| księżniczka Aleksandra z Luksemburga (ur. 1991) | |
| książę Sebastian z Luksemburga (ur. 1992) |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Książę Luksemburga otrzymał watykańską nagrodę za obronę życia. radiovaticana.org. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-21)].
- ↑ Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2015-05-27]. (duń.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
