Ingrida Šimonytė – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ingrida Šimonytė
Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1974 ; Wilno
	Premier Litwy
Okres	od 11 grudnia 2020
Przynależność polityczna	Związek Ojczyzny – Litewscy Chrześcijańscy Demokraci
Poprzednik	Saulius Skvernelis
	Minister finansów Litwy
Okres	od 7 lipca 2009; do 13 grudnia 2012
Przynależność polityczna	Związek Ojczyzny – Litewscy Chrześcijańscy Demokraci
Poprzednik	Algirdas Šemeta
Następca	Rimantas Šadžius
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ingrida Šimonytė (ur. 15 listopada 1974 w Wilnie) – litewska ekonomistka, urzędnik państwowy i polityk, minister finansów od 2009 do 2012, wiceprezes Banku Litwy (2013–2016), posłanka na Sejm Republiki Litewskiej, od 2020 premier Litwy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

W 1992 została absolwentką szkoły średniej nr 7 w wileńskiej dzielnicy Żyrmuny. W 1996 ukończyła studia licencjackie w zakresie administracji biznesu i zarządzania, a dwa lata później studia magisterskie w zakresie finansów na wydziale ekonomii Uniwersytetu Wileńskiego.

Deklaruje znajomość języków angielskiego, polskiego^[1] i rosyjskiego. W jednym z wywiadów wskazała, że w domu dziadków mówiono w języku polskim, a jej babka była nauczycielką w jednej z polskich szkół w Wilnie^[2].

Działalność zawodowa i publiczna do 2016[edytuj | edytuj kod]

W 1997 została pracownikiem Ministerstwa Finansów, gdzie pełniła kolejno funkcje: starszego ekonomisty w wydziale podatków departamentu polityki fiskalnej (1997–1998), naczelnika wydziału podatków pośrednich w departamencie podatków (1998–2001), dyrektora departamentu podatków (2002–2004) oraz sekretarza tego resortu (2004–2009). 7 lipca 2009 objęła funkcję ministra finansów w rządzie Andriusa Kubiliusa. Urzędowała do końca funkcjonowania tego gabinetu, tj. do 13 grudnia 2012. W lipcu 2013 została powołana na stanowisko pierwszego wiceprezesa zarządu Banku Litwy, które sprawowała do 2016. W latach 2013–2016 była wykładowczynią na wydziale matematyki i informatyki oraz na wydziale stosunków międzynarodowych i nauk politycznych Uniwersytetu Wileńskiego. W latach 2014–2016 pełniła funkcję przewodniczącej Rady Uniwersytetu Wileńskiego.

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 2015 podjęła współpracę polityczną ze Związkiem Ojczyzny (TS-LKD)^[3]. W wyborach w następnym roku z ramienia tego ugrupowania uzyskała mandat posłanki na Sejm w okręgu jednomandatowym^[4].

We wrześniu 2018 ogłosiła, że zamierza wziąć udział w prawyborach partii mających wyłonić kandydata TS-LKD w wyborach prezydenckich. W listopadzie tegoż roku wygrała partyjne prawybory, uzyskując 79% głosów i pokonując tym samym Vygaudasa Ušackasa^[5]. W pierwszej turze głosowania z 12 maja 2019 otrzymała 31,3% głosów ważnych, zajmując pierwsze miejsce i przechodząc do drugiej tury z Gitanasem Nausėdą (30,9% głosów)^[6]. W drugiej turze głosowania z 26 maja otrzymała 32,9% głosów ważnych, przegrywając tym samym wybory^[7].

W wyborach w 2020 otwierała listę wyborczą konserwatystów do Sejmu. Mandat uzyskała w pierwszej turze głosowania, wygrywając w okręgu większościowym (uzyskała 61,2% głosów)^[8]. Już w trakcie kampanii była prezentowana jako kandydatka TS-LKD na premiera. Związek Ojczyzny wygrał wówczas wybory, uzyskując 50 mandatów w 141-osobowym Sejmie^[9]^[10]. Wkrótce po zakończeniu drugiej tury wyborów TS-LKD oraz dwie partie liberalne (Ruch Liberalny Republiki Litewskiej i Partia Wolności) zadeklarowały podjęcie rozmów koalicyjnych celem utworzenia nowego rządu z Ingridą Šimonytė jako premierem^[11].

19 listopada 2020 prezydent Gitanas Nausėda przedstawił Sejmowi Ingridę Šimonytė jako kandydatkę na premiera^[12]. Litewski parlament, większością 62 głosów, zatwierdził jej kandydaturę 24 listopada^[13]. Następnego dnia prezydent powołał ją na to stanowisko, wyznaczając 15 dni na sformowanie rządu^[14]. 4 grudnia Gitanas Nausėda ostatecznie zaaprobował zaproponowanych kandydatów na ministrów, a Ingrida Šimonytė upubliczniła program jej gabinetu^[15]. Rząd Ingridy Šimonytė rozpoczął funkcjonowanie 11 grudnia po zatwierdzeniu jego programu przez parlament oraz po zaprzysiężeniu członków gabinetu^[16].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Witolda Wielkiego (2015)^[17]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Tomasz Otocki: Ingrida Šimonytė: musimy się zdecydować, czy jesteśmy Szwecją czy USA. przegladbaltycki.pl, 28 października 2018. [dostęp 2020-10-27].
↑ Antoni Radczenko: Ingrida Šimonytė: W domu moich dziadków mówiono po polsku. kurierwilenski.lt, 22 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
↑ I. Šimonytė suka į politiką. delfi.lt, 4 listopada 2015. [dostęp 2016-08-06]. (lit.).
↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2016-10-10]. (lit.).
↑ Dominik Wilczewski: Litewscy konserwatyści zdecydowali: Ingrida Šimonytė powalczy o prezydenturę. przegladbaltycki.pl, 5 listopada 2018. [dostęp 2018-11-05].
↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-19]. (lit.).
↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27]. (lit.).
↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2020-10-13]. (lit.).
↑ Dominik Wilczewski: Wybory na Litwie: będzie centroprawicowy rząd. przegladbaltycki.pl, 26 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
↑ Michał Konarski: Wybory na Litwie. Zmiana premiera, Polacy tuż pod progiem. polityka.pl, 12 października 2020. [dostęp 2020-10-27].
↑ Konservatoriai ir liberalų partijos paskelbė bendrą deklaraciją, Vyriausybės vadove skelbia matantys Šimonytę. lrt.lt, 26 października 2020. [dostęp 2020-10-27]. (lit.).
↑ Lietuvos Respublikos Prezidento Gitano Nausėdos kalba, teikiant Ministro Pirmininko kandidatūrą Seime. lrp.lt, 19 listopada 2020. [dostęp 2020-11-24]. (lit.).
↑ Sejm zatwierdził kandydaturę Ingridy Šimonytė na stanowisko premiera. wilnoteka.lt, 24 listopada 2020. [dostęp 2020-11-24].
↑ Dekretas dėl Ingridos Šimonytės skyrimo Lietuvos Respublikos ministre pirmininke. lrp.lt, 25 listopada 2020. [dostęp 2020-11-25]. (lit.).
↑ Zatwierdzono skład nowego rządu. tvp.pl, 4 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-07].
↑ Lietuva turi naują Vyriausybę – Seimas pritarė programai, prisiekė ministrai. lrt.lt, 11 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-11]. (lit.).
↑ Dėl Lietuvos Respublikos ir užsienio valstybių piliečių apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais Vasario 16-osios – Lietuvos valstybės atkūrimo dienos proga. lrs.lt, 16 lutego 2015. [dostęp 2020-10-27]. (lit.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ingrida Šimonytė. finmin.lt. [dostęp 2013-11-10]. (lit.).
Ingrida Šimonytė. lb.lt. [dostęp 2013-11-10]. (lit.).

[1] Tomasz Otocki: Ingrida Šimonytė: musimy się zdecydować, czy jesteśmy Szwecją czy USA. przegladbaltycki.pl, 28 października 2018. [dostęp 2020-10-27].

[2] Antoni Radczenko: Ingrida Šimonytė: W domu moich dziadków mówiono po polsku. kurierwilenski.lt, 22 października 2020. [dostęp 2020-10-27].

[3] I. Šimonytė suka į politiką. delfi.lt, 4 listopada 2015. [dostęp 2016-08-06]. (lit.).

[4] Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2016-10-10]. (lit.).

[5] Dominik Wilczewski: Litewscy konserwatyści zdecydowali: Ingrida Šimonytė powalczy o prezydenturę. przegladbaltycki.pl, 5 listopada 2018. [dostęp 2018-11-05].

[6] Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-19]. (lit.).

[7] Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27]. (lit.).

[8] Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2020-10-13]. (lit.).

[9] Dominik Wilczewski: Wybory na Litwie: będzie centroprawicowy rząd. przegladbaltycki.pl, 26 października 2020. [dostęp 2020-10-27].

[10] Michał Konarski: Wybory na Litwie. Zmiana premiera, Polacy tuż pod progiem. polityka.pl, 12 października 2020. [dostęp 2020-10-27].

[11] Konservatoriai ir liberalų partijos paskelbė bendrą deklaraciją, Vyriausybės vadove skelbia matantys Šimonytę. lrt.lt, 26 października 2020. [dostęp 2020-10-27]. (lit.).

[12] Lietuvos Respublikos Prezidento Gitano Nausėdos kalba, teikiant Ministro Pirmininko kandidatūrą Seime. lrp.lt, 19 listopada 2020. [dostęp 2020-11-24]. (lit.).

[13] Sejm zatwierdził kandydaturę Ingridy Šimonytė na stanowisko premiera. wilnoteka.lt, 24 listopada 2020. [dostęp 2020-11-24].

[14] Dekretas dėl Ingridos Šimonytės skyrimo Lietuvos Respublikos ministre pirmininke. lrp.lt, 25 listopada 2020. [dostęp 2020-11-25]. (lit.).

[15] Zatwierdzono skład nowego rządu. tvp.pl, 4 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-07].

[16] Lietuva turi naują Vyriausybę – Seimas pritarė programai, prisiekė ministrai. lrt.lt, 11 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-11]. (lit.).

[17] Dėl Lietuvos Respublikos ir užsienio valstybių piliečių apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais Vasario 16-osios – Lietuvos valstybės atkūrimo dienos proga. lrs.lt, 16 lutego 2015. [dostęp 2020-10-27]. (lit.).

[a-18] Prezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.

[b-19] Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).

[20] Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[A]

[B]

[C]

Litwa Międzywojenna	Augustinas Voldemaras Mykolas Sleževičius Pranas Dovydaitis Vincas Mickevičius-Kapsukas Ernestas Galvanauskas Kazys Grinius Ernestas Galvanauskas Antanas Tumėnas Vytautas Petrulis Leonas Bistras Mykolas Sleževičius Augustinas Voldemaras Juozas Tūbelis Vladas Mironas Jonas Černius Antanas Merkys Vincas Krėvė-Mickevičius
Litewska SRR	Justas Paleckis Mečislovas Gedvilas Motiejus Šumauskas Juozas Maniušis Ringaudas Songaila Vytautas Sakalauskas
Niepodległa Litwa	Kazimira Prunskienė Albertas Šimėnas Gediminas Vagnorius Aleksandras Abišala Bronislovas Lubys Adolfas Šleževičius Laurynas Stankevičius Gediminas Vagnorius Irena Degutienė Rolandas Paksas Irena Degutienė Andrius Kubilius Rolandas Paksas Eugenijus Gentvilas Algirdas Brazauskas Zigmantas Balčytis Gediminas Kirkilas Andrius Kubilius Algirdas Butkevičius Saulius Skvernelis Ingrida Šimonytė

Przywódcy państw	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Czarnogóra Cypr^[A] Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Kosowo^[B] Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia San Marino Serbia Słowacja Słowenia Szwajcaria^[C] Szwecja Turcja^[A] Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Przywódcy państw nieuznawanych	Cypr Północny Naddniestrze
Premierzy rządów	Albania Andora Austria Belgia Białoruś Bośnia i Hercegowina Bułgaria Chorwacja Czarnogóra Czechy Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Islandia Kosowo Liechtenstein Litwa Luksemburg Łotwa Macedonia Północna Malta Mołdawia Monako Niemcy Norwegia Polska Portugalia Rosja Rumunia Serbia Słowacja Słowenia Szwecja Ukraina Watykan Węgry Wielka Brytania Włochy
Premierzy rządów państw nieuznawanych	Cypr Północny Naddniestrze