Zuzana Čaputová – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zuzana Čaputová
Ilustracja
Zuzana Čaputová w Pradze w 2019
Pełne imię i nazwisko

Zuzana Čaputová

Imię i nazwisko po urodzeniu

Zuzana Strapáková

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1973
Bratysława

Prezydent Słowacji
Okres

od 15 czerwca 2019

Poprzednik

Andrej Kiska

Wiceprzewodnicząca Postępowej Słowacji
Okres

od marca 2018
do marca 2019

Przynależność polityczna

Postępowa Słowacja

Faksymile
Odznaczenia
Order Andreja Hlinki I Klasy (Słowacja) Order Ľudovíta Štúra I Klasy (Słowacja) Krzyż Milana Rastislava Štefánika I Klasy (Słowacja) Krzyż Pribiny I Klasy (Słowacja)
Strona internetowa

Zuzana Čaputová z domu Strapáková (wym. [ˈzuzana ˈtʂaputɔʋaː]; ur. 21 czerwca 1973 w Bratysławie[1][2]) – słowacka polityk, działaczka społeczna i prawniczka, w latach 2018–2019 wiceprzewodnicząca partii Postępowa Słowacja. Od 2019 prezydent Słowacji, będąca pierwszą kobietą w historii Słowacji pełniącą tę funkcję.

Przed objęciem urzędu prezydenta pracowała jako prawniczka, praktykowała w zawodzie adwokata. Współtworzyła i była wiceprzewodniczącą liberalnego ugrupowania Postępowa Słowacja[3][4]. Działała także w sektorze pozarządowym, współpracując ze stowarzyszeniem obywatelskim VIA IURIS, zajmującym się wzmacnianiem praworządności i promowaniem sprawiedliwości[5]. W 2016 jako prawniczka obywatelskiej inicjatywy, której celem było zamknięcie składowiska odpadów w Pezinoku, otrzymała Nagrodę Goldmanów[6]. Problemem tego wysypiska zajmowała się kilkanaście lat. W 2017 ogłosiła odejście z zespołu VIA IURIS, planując dalszą działalność zawodową przy kwestiach związanych z ochroną środowiska[7].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Zuzana Čaputová urodziła się w Bratysławie[2], lecz znaczną część życia spędziła w Pezinoku[8]. Jej matka Katarína Strapáková pracowała w administracji, ojciec Štefan Strapák był dyrektorem oddziału firmy ubezpieczeniowej[9][2]. Jej starszy brat Daniel Strapák również zaangażował się w działalność Postępowej Słowacji w Pezinoku[10].

Ukończyła szkołę podstawową i gimnazjum w Pezinoku[8], a w 1996 studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie[11].

Działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Zuzana Čaputová (trzecia od prawej) z Nancy Pelosi i innymi laureatami Nagrody Goldmanów za 2016
Zuzana Čaputová na debacie w ramach panelu antykorupcyjnego w Koszycach w 2019

Jeszcze podczas studiów oraz po ich ukończeniu pracowała w administracji lokalnej w Pezinoku, najpierw jako asystentka w wydziale prawnym urzędu miasta, później jako zastępczyni naczelnika tego urzędu[12].

Następnie pracowała w sektorze organizacji pozarządowych, gdzie zajmowała się kwestiami dotyczącymi administracji publicznej i problemu przemocy wobec dzieci[12]. Następnie kierowała projektem w stowarzyszeniu „EQ Klub”[13]. W latach 1998–1999 odbyła cykl szkoleń dla trenerów zarządzania, certyfikowany przez amerykańską agencję USAID. W 1999 ukończyła szkolenie z zakresu mediacji akredytowane przez słowackie ministerstwo edukacji[14].

Przygotowywała się do wykonywania zawodu adwokata u prawników Evy Kováčechovej (2005–2009), Zuzany Dlugošovej (2007–2009) oraz Tomáša Kamenca (2009–2010)[15].

Od lutego 2010 do marca 2019 praktykowała jako adwokat. Następnie zawiesiła działalność, a 22 marca 2019 na własną prośbę została skreślona z listy adwokatów z powodu planów zaangażowania się w działalność polityczną.

W latach 2001–2017 współpracowała ze stowarzyszeniem obywatelskim VIA IURIS. Zajmowała się kwestią praworządności i promowania sprawiedliwości. Zajmowała się takimi kwestiami jak funkcjonowanie sądownictwa, odpowiedzialność urzędników publicznych, przejrzystość w zarządzaniu mieniem publicznym oraz wzmocnienie kontroli nad władzami publicznymi[13]. Jako dyrektor programowa VIA IURIS była zaangażowana w działania na rzecz zniesienie tzw. amnestii Vladimíra Mečiara. Pracowała wówczas nad największą w historii Słowacji petycją[16][17]. 27 marca 2017 pod petycją do Rady Narodowej złożono 76 831 podpisów[16]. We wrześniu 2017 Zuzana Čaputová ogłosiła odejście z zespołu VIA IURIS, koncentrując się na praktyce adwokackiej, deklarując jednocześnie dalszą aktywność na rzecz ochrony środowiska[7].

Jest autorką lub współautorką kilku publikacji[18], została członkinią Environmental Law Alliance Worldwide (ELAW)[19].

Sprawa wysypiska odpadów w Pezinoku[edytuj | edytuj kod]

W Pezinoku przez ponad dziesięć lat prowadziła publiczną kampanię przeciwko zezwoleniu na założenie kolejnego wysypiska śmieci, które zanieczyszczałoby glebę, powietrze oraz wodę w mieście i w okolicy. Ostatecznie w 2013 Sąd Najwyższy orzekł, że nowe składowisko jest nielegalne. Wyrok ten zapadł po orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który potwierdził prawo społeczeństwa do udziału w podejmowaniu decyzji w sprawach dotyczących środowiska[20].

W 2016 za tę działalność Zuzana Čaputová została uhonorowana Nagrodą Goldmanów[21], przyznawaną za znaczący wkład w dziedzinie ochrony środowiska przez międzynarodowe jury z udziałem ekspertów.

Początki działalności politycznej[edytuj | edytuj kod]

W 2010 została wybrana do rady miejskiej Pezinoku jako kandydatka niezależna[22]. Mandat radnej wykonywała do 2014.

W grudniu 2017 ogłosiła przystąpienie do powstającego ruchu politycznego Postępowa Słowacja, a w styczniu 2018 została wybrana na wiceprzewodniczącą tego ugrupowania[23][3]. W marcu 2019, po pierwszej turze wyborów prezydenckich, złożyła rezygnację z funkcji wiceprzewodniczącej[24], a w maju tego samego roku wystąpiła o skreślenie jej z listy członków Postępowej Słowacji[4].

Wybory prezydenckie w 2019[edytuj | edytuj kod]

Kandydatura i kampania wyborcza[edytuj | edytuj kod]

Zuzana Čaputová z córkami i ówczesnym partnerem podczas drugiej tury wyborów prezydenckich w Pezinoku

Na konferencji prasowej 29 maja 2018 ogłosiła swoją kandydaturę na prezydenta Słowacji w wyborach w 2019[5]. Jako jeden z powodów startu wskazała zabójstwo dziennikarza Jána Kuciaka i jego partnerki Martiny Kušnírovej[25]. Nie uważała swojej płci za przeszkodę w wyborach[26].

Wymagane do rejestracji swojej kandydatury podpisy złożyła w styczniu 2019[27]. W lutym oficjalnie poparł ją zajmujący wysokie miejsce w sondażach Robert Mistrík, który zrezygnował z kandydowania[28]. Wsparcie dla kandydatki deklarował też nieubiegający się o reelekcję prezydent Andrej Kiska[29]. Poza własnym ugrupowaniem ostatecznie do głosowania na nią wezwały też partie Wolność i Solidarność, Zwyczajni Ludzie i SPOLU[30].

W trakcie kampanii wyborczej Maroš Šefčovič publicznie podnosił wątpliwości co do prawidłowości i dopuszczalności prowadzenia przez nią działalności gospodarczej w trakcie odbywania aplikacji adwokackiej. Zuzana Čaputová stwierdziła, że konkurent błędnie interpretował stan prawny, który w tamtym czasie był odmienny[31]. Nie złożyła jednak zawiadomienia do słowackiej adwokatury o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej podczas aplikacji, jednakże w tamtym czasie nie funkcjonowała jeszcze komisja zajmująca się takimi wnioskami[32].

Program wyborczy[edytuj | edytuj kod]

W swoim programie wyborczym deklarowała pilne działania na rzecz natychmiastowych i systemowych zmian w policji, prokuraturze i sądownictwie. Uważała również, że policja musi funkcjonować jako niezależna instytucja, oddzielona od wpływów politycznych i kierowana przez profesjonalistę. Argumentowała, że prokuratura powinna zostać przekształcona w instytucję kontrolowaną publicznie[33]. Deklarowała również działania na rzecz osób starszych, aby więcej z tych wymagających pomocy spędzało czas w ramach opieki domowej lub w mniejszych placówkach. Zamierzała wywierać stałą presję na władze krajowe i regionalne, by te zwiększały budżet na publiczne usługi opiekuńcze i wynagrodzenia w tym sektorze[33].

Podkreślała, że ochrona środowiska nie może pozostawać tylko tematem politycznym. Krytykowała działania rządzących zezwalających na masowe i często jej zdaniem nielegalne pozyskiwanie drewna przez określone grupy biznesowe. Zapewniała chęć dążenia do zachowania określonego obszaru ekologicznego jako strefy bez interwencji[33].

Opowiedziała się za związkami partnerskimi. W wywiadzie dla dziennika „SME” skłaniała się ku możliwości adopcji dzieci przez pary homoseksualne[34][35]. W kwestii prawa do aborcji opowiadała się za utrzymaniem istniejącego status quo[35][36].

Wyniki głosowania[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej turze z 16 marca Zuzana Čaputová zajęła pierwsze miejsce z wynikiem 40,6%; kolejny z konkurentów, komisarz europejski Maroš Šefčovič, uzyskał 18,7% głosów[37][24]. W drugiej turze wyborów z 30 marca zdobyła 1 056 582 głosy (58,4%), wygrywając w 36 powiatach. Maroš Šefčovič uzyskał 752 403 głosy (41,59%), zwyciężając w 13 powiatach; spośród krajów wygrał tylko w kraju preszowskim[38].

Działalność przed objęciem urzędu[edytuj | edytuj kod]

Zuzana Čaputová udzielająca wywiadów po drugiej turze wyborów prezydenckich

Przed prezydencką inauguracją m.in. rozmawiała telefonicznie z premierem Kanady Justinem Trudeau i sekretarzem generalnym NATO Jensem Stoltenbergiem[39]. Prezydent Francji Emmanuel Macron zaprosił ją do złożenia wizyty w Paryżu[40]. Przygotowywała się do objęcia stanowiska prezydenta w biurach zaoferowanych jej przez ustępującego prezydenta Andreja Kiskę[39].

9 maja 2019 została sfotografowana w siedzibie agencji prasowej TASR przez Pavla Neubauera celem sporządzenia oficjalnego portretu prezydenta[41][42]. 15 maja 2019, dokładnie na miesiąc przed terminem inauguracji, rozpoczęto drukowanie znaczka pocztowego z jej podobizną; projekt przygotował malarz Vladislav Rostoka, a portret przyszłej prezydent wykonał fotograf Peter Konečný[43].

28 maja 2019 przedstawiła listę swoich najbliższych współpracowników, wśród których znaleźli się dziennikarze Marián Leško (jako doradca do spraw poltyki wewnętrznej) i Martin Strižinec (jako rzecznik prasowy)[44]. Kilka dni później ogłosiła listę kolejnych doradców, wśród nich pojawiła się socjolog Zuzana Kusá jako doradca do spraw społecznych[45]. Zuzana Čaputová postanowiła powołać nowy zespół doradców do spraw mniejszości narodowych, którego skład przedstawiła 7 czerwca 2019[46][47]. W gronie tym znaleźli się m.in. przedstawiciele mniejszości węgierskiej, rusińskiej i romskiej.

Prezydent Słowacji[edytuj | edytuj kod]

Inauguracja[edytuj | edytuj kod]

Mieszkańcy Bratysławy w oczekiwaniu na nową prezydent w trakcie uroczystości inauguracyjnych

Prezydencka inauguracja odbyła się 15 czerwca 2019 w bratysławskiej Reducie. Na uroczystym posiedzeniu Rady Narodowej Zuzana Čaputová o 12:07[48] złożyła przed prezesem Sądu Konstytucyjnego Republiki Słowackiej przysięgę przewidzianą w słowackiej konstytucji. Do zaprzysiężenia doszło z siedmiominutowym opóźnieniem. Wynikało ono z nieoczekiwanego wystąpienia przewodniczącego Rady Narodowej Andreja Danki, które wywołało pewne kontrowersje wokół tego, kto był wówczas głową państwa[49]. Protokolant Ladislav Špaček stwierdził, że nikt nim nie jest[50]. Z kolei Peter Kubina, nowy doradca Zuzany Čaputovej do spraw konstytucyjnych, uznał, że Andrej Kiska pozostawał prezydentem do czasu złożenia przysięgi przez następcę[51]. Podobne oświadczenie wydała Rada Narodowa[52].

Następnie odbyły się defilada wojskowa, spacer do katedry św. Marcina, ekumeniczne nabożeństwo, symboliczne przejęcie urzędu i pałacu, obiad z seniorami w Pałacu Prezydenckim, złożenie kwiatów pod pomnikiem w Devínie i na grobie Michala Kováča oraz uroczyste przyjęcie[53][54][55]. Przyjęcie odbyło się w Reducie, gdyż część Zamku Bratysławskiego została wynajęta na koncert, przez co uznano, że zapewnienie bezpieczeństwa byłoby utrudnione[53].

Początki urzędowania[edytuj | edytuj kod]

Po objęciu urzędu Zuzana Čaputová 18 czerwca spotkała się z przewodniczącym Rady Narodowej Andrejem Danką, a następnie z premierem Peterem Pellegrinim. Prezydent porozumiała się z tym ostatnim co do regularnych spotkań[56]. Na zorganizowanej konferencji prasowej dziennikarze otrzymali możliwość zadawania pytań prezydent, co nie miało miejsca w przypadku konferencji jej poprzednika.

Jeszcze tego samego dnia doszło do pewnego sporu politycznego w związku z oświadczeniem Roberta Fica co do kwestii wyboru odpowiedniej liczby kandydatów na sędziów Sądu Konstytucyjnego[57][58][56][59].

Również 18 czerwca 2019 Zuzana Čaputová powołała swoich przedstawicieli w Radzie Sądownictwa Republiki Słowackiej[60][61][62].

Podróże zagraniczne[edytuj | edytuj kod]

Zuzana Čaputová na koncercie Zuzana není sama doma podczas wizyty w Pradze
Zuzana Čaputová z prezydentem Ukrainy Wołodymyrem Zełenskim

W swoją pierwszą podróż zagraniczną, zgodnie z tradycją ustanowioną przez poprzednich prezydentów Słowacji, Zuzana Čaputová udała się do Czech[63][64]. Odbyła m.in. spotkanie z prezydentem Milošem Zemanem[63], a także z przedstawicielami czeskiego parlamentu[65]. Oficjalny program zakończył się koncertem Zuzana není sama doma z udziałem czeskich i słowackich muzyków[63].

Relacje z rządem[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 2019 doszło do sporu między prezydent a koalicją rządzącą skupioną wokół centrolewicowej partii SMER. W komunikacie prasowym wyraziła wsparcie dla śledczych prowadzących postępowanie w sprawie zabójstwa Jána Kuciaka i Martiny Kušnírovej, krytykując jednocześnie działania polityczne w tej sprawie. W szczególności domagała się dymisji Moniki Jankovskiej, sekretarz stanu w resorcie sprawiedliwości[66][67][68]. Prezydent wsparły ugrupowania opozycyjne[69][70][71], natomiast premier oczekiwania te uznał za przedwczesne, sugerując jednak, że sekretarz stanu powinna rozważyć swoją dalszą pracę na tym stanowisku[72].

W marcu 2020, po zwycięstwie centroprawicowej koalicji w wyborach parlamentarnych, dokonała zaprzysiężenia nowego premiera Igora Matoviča oraz członków jego rządu. Uroczystość odbyła się w szczególnych warunkach wynikających z panującej pandemii COVID-19[73].

W marcu 2021 w okresie kryzysu w koalicji wezwała premiera do złożenia dymisji[74]. 1 kwietnia tegoż roku dokonała zaprzysiężenia członków nowego gabinetu Eduarda Hegera[75]. 15 maja 2023 w okresie kryzysu politycznego powołała natomiast techniczny rząd Ľudovíta Ódora[76]. 25 października 2023, kilka tygodni po przedterminowych wyborach do Rady Narodowej, mianowała członków nowego gabinetu Roberta Fica[77]. Wcześniej zablokowała nominację Rudolfa Huliaka na ministra środowiska, motywując to m.in. zaprzeczaniem przez niego globalnemu ociepleniu[78].

Pozostała aktywność[edytuj | edytuj kod]

Zuzana Čaputová zadeklarowała, że nie weźmie udziału w paradzie równości, a także nie będzie uczestniczyła w marszu Hrdí na rodinu zorganizowanym przez środowiska katolickie. Wzięła natomiast w lipcu 2019 udział jednym z wydarzeń towarzyszących, tj. w przedstawieniu Príbeh geja, príbeh lesby[79].

W kwietniu 2020 prezydent poprzez warunkowe zawieszenie wykonania kary ułaskawiła Dávida Bakę, który w wieku 17 lat zabił w afekcie swojego ojca, znęcającego się nad nim i jego matką. Za ten czyn Dávid Bako został w postępowaniu karnym skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności[80].

W czerwcu 2023 ogłosiła, że w wyborach prezydenckich planowanych na 2024 nie będzie ubiegała się o reelekcję, co motywowała względami osobistymi i rodzinnymi[81].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jej mężem był Ivan Čaputa; małżonkowie rozwiedli się w 2018. Ze związku tego ma dwie córki: Leę (ur. 2001) i Emmę (ur. 2004)[82][83][84]. Po rozwodzie jej partnerem był muzyk, fotograf i autor tekstów Peter Konečny[85]. W 2020 potwierdziła, że jej nowym partnerem został Juraj Rizman, który pracował w biurze prezydenta, jednakże opuścił je z powodu związku z Zuzaną Čaputovą[86].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Otrzymane z urzędu (2019)[87]
Nagrody i wyróżnienia
  • 2016 – Nagroda Goldmanów za działania związane z zamknięciem składowiska odpadów w Pezinoku[6]
  • 2019 – tytuł „European Personality of the Year” w ramach European Leadership Awards, przyznawany europejskim liderom za wybitne osiągnięcia w dziedzinie polityki, handlu i innowacji[88][89]
  • 2019 – tytuł ambasadora środowiska 2019, przyznawany przez słowackie organizacje ekologiczne[90][91]
  • 2019 – Europapreis für politische Kultur[92][93]
  • 2019 – Tree of Peace Memorial Plaque, wyróżnienie przyznawane przez stowarzyszenie Servare et Manere[94]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zuzana Čaputová, Sme.sk [zarchiwizowane 2019-02-03] (słow.).
  2. a b c Z jednoduchej vinohradníckej rodiny do prezidentského paláca. Kto je Zuzana Čaputová? [online], Sme.sk, 30 marca 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  3. a b Progresívne Slovensko neprekvapilo, povedie ho Štefunko. Trúfa si na 15 percent [online], Sme.sk, 20 stycznia 2018 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  4. a b Lúčenie Čaputovej aj Štefunka. Progresívne Slovensko na snem iných politikov nepozývalo [online], Sme.sk, 8 maja 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  5. a b Advokátka Zuzana Čaputová bude kandidovať na prezidentku [online], Trend.sk, 29 maja 2018 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  6. a b Zuzana Čaputová: 2016 Goldman Prize Recipient Europe [online], Goldman Environmental Foundation [dostęp 2020-07-19] (ang.).
  7. a b Zuzana Čaputová odchádza do advokácie, VIA IURIS, 5 września 2017 [zarchiwizowane 2017-09-06] (słow.).
  8. a b Zuzana Čaputová [online], Progresivnezeny.sk [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  9. Stretli sme sa s hrdou matkou prvej slovenskej prezidentky [online], Tvnoviny.sk, 31 marca 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  10. Miestne bunky, Progresivne.sk [zarchiwizowane 2019-04-03] (słow.).
  11. Absolventi [online], uniba.sk [dostęp 2023-10-01] (słow.).
  12. a b Zuzana Čaputová, VIA IURIS [zarchiwizowane 2016-05-28] (słow.).
  13. a b Teraz.sk, Profil prezidentskej kandidátky Zuzany Čaputovej [online], Teraz.sk, 1 lutego 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  14. Zuzana Čaputová, Zuzanacaputova.sk [zarchiwizowane 2019-03-31] (słow.).
  15. Dušan Mikušovič, Ako to je s koncipientskou praxou Zuzany Čaputovej? (otázky a odpovede) [online], Dennikn.sk, 23 marca 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  16. a b Poslancom odovzdali petíciu za zrušenie amnestií, má vyše 76-tisíc podpisov [online], Sme.sk, 21 marca 2017 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  17. Podporiť zrušenie Mečiarových amnestií sa dá online [online], Trend.sk, 6 marca 2017 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  18. Čaputová, Zuzana [online], Slovenská národná knižnica [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  19. Zuzana Caputova Wins Goldman Environmental Prize [online], Elaw.org, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2020-07-20] (ang.).
  20. Pezinská skládka: chronológia [online], Odpady-portal.sk, 15 stycznia 2013 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  21. Slovenka Zuzana Čaputová získala Goldmanovu cenu [online], Webnoviny.sk, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  22. V 25-člennom mestskom zastupiteľstve jedenásť nových poslancov [online], Pezincan.pezinok.sk, grudzień 2010 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  23. Progresívne Slovensko získalo odborníčku na právo a spravodlivosť [online], Sme.sk, 12 grudnia 2017 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  24. a b Čaputová sa vzdala funkcie podpredsedníčky Progresívneho Slovenska [online], Sme.sk, 20 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  25. Slovakia elects first female president [online], BBC, 31 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (ang.).
  26. Veronika Folentová, Čaputová: Som iná ako Radičová, netrúfam si povedať, či silnejšia alebo slabšia [online], Dennikn.sk, 15 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  27. Reportáž: Zuzana Čaputová odovzdala potrebný počet podpisov pre svoju kandidatúru na prezidentku.Mistríka vyzvala do diskusie [online], Netky.sk, 24 stycznia 2019 [dostęp 2020-07-22] (słow.).
  28. Zvrat na Slovensku: Volby prezidenta mají novou favoritku, Čaputovou podpořil i Kiska [online], Aktualne.cz, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-03-17] (cz.).
  29. Mistrík withdraws from the presidential race [online], Sme.sk, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
  30. Zvrat ve slovenských prezidentských volbách: Favorit Mistrík odstoupil a podpořil Čaputovou [online], Denikn.cz, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-03-17] (cz.).
  31. Ria Gehrerová, Pokojnú predvolebnú kampaň Šefčovič prerušil kritikou Čaputovej koncipientskej praxe [online], Dennikn.sk, 23 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  32. Čaputová sa dala vyškrtnúť zo zoznamu advokátov, čelí pochybnostiam ohľadne svojej praxe [online], Pravda.sk, 22 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  33. a b c Program, Zuzanacaputova.sk [zarchiwizowane 2019-06-03] (słow.).
  34. SME Naživo: Kto má väčšiu šancu? Čaputová vs. Mistrík [online], Sme.sk, 4 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  35. a b Patrik Lenghart, Zuzana Čaputová – pre kresťana neprípustný kandidát? Analýza [online], Dennikn.sk, 17 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  36. Martin Hanus, Jozef Majchrák, Tlačovku s Bezákom nevnímam ako problém [online], Postoj.sk, 11 października 2018 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  37. Prezidentské voľby 2019: Výsledky prezidentských volieb 2019 – 1.kolo [online], Sme.sk [dostęp 2019-03-17] (słow.).
  38. Voľby prezidenta Slovenskej republiky 2019: 2. kolo volieb [online], Statistics.sk [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  39. a b Dušan Mikušovič, Čaputová už úraduje z prezidentských kancelárií, Kiska jej našiel miesto v Karácsonyiho paláci [online], Dennikn.sk, 9 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  40. Denisa Ballová, Macron volá Čaputovú do Paríža, k jeho hnutiu má veľmi blízko Progresívne Slovensko [online], Dennikn.sk, 3 kwietnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  41. Čaputová sa fotila na oficiálny portrét. Najlepšie som sa cítil teraz, hovorí fotograf všetkých prezidentov [online], Hnonline.sk, 9 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  42. OBRAZOM: Takto fotila Zuzana Čaputová oficiálny prezidentský portrét [online], Tvnoviny.sk, 9 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  43. Poštová známka prvej slovenskej prezidentky Čaputovej je v tlači [online], Sme.sk, 15 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  44. Čaputová predstavila prvých ľudí zo svojho tímu. Je medzi nimi aj Marián Leško [online], Hnonline.sk, 28 maja 2019 [dostęp 2020-07-20].
  45. Kusá, Kubina, Talian. Čaputová zverejnila mená ďalších poradcov [online], Sme.sk, 5 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  46. Budúca prezidentka Čaputová predstavila špeciálny odborný poradný orgán pre oblasť menšín [online], Webnoviny.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  47. Čaputová predstavila špeciálny poradný orgán pre menšiny [online], Sme.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  48. Kiska odovzdal palác novej prezidentke Čaputovej (minúta po minúte) [online], Sme.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  49. Viktor Kniš, Slovensko nemalo 7 minút prezidenta, môže za to prejav Andreja Danka. V skutočnosti ho vôbec nemal mať [online], Refresher.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  50. Protokolista Ladislav Špaček v Markíze upozornil na to, že prezidentka mala zložiť sľub presne o 12:00, [online], Dennikn.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  51. Monika Tódová, „Zvládli sme to.” Čaputovej nepokazil slávnostný deň ani Andrej Danko [online], Dennikn.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  52. Danko reaguje na kritiku: Neboli sme bez prezidenta, treba si naštudovať Ústavu [online], Hnonline.sk, 16 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  53. a b Inaugurácia Čaputovej. Obedovať bude so seniormi [online], Pravda.sk, 1 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  54. Odborník na protokol Marek Trubač prezradil detaily inaugurácie Zuzany Čaputovej [online], Tvnoviny.sk, 29 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  55. Program inaugurácie prezidentky SR Zuzany Čaputovej [online], Prezident.sk, 12 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  56. a b Prezidentka dnes prijala najvyšších ústavných činiteľov [online], Prezident.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  57. Ak Čaputová nevymenuje troch ústavných sudcov, koalícia podľa Fica ďalšie mená nezvolí [online], Webnoviny.sk, 17 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  58. Čaputová vymenuje sudcov, až keď dostane ďalších šesť kandidátov [online], Sme.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  59. Čaputová po stretnutí s Dankom: Plne funkčný Ústavný súd by sme mohli mať budúci týždeň [online], Hnonline.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  60. Zuzana Čaputová vymenovala do súdnej rady Elenu Berthotyovú [online], Dennikn.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  61. Prezidentka vymenovala za členov Súdnej rady E. Berthotyovú a L. Mészárosa [online], Pravda.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  62. Prezidentka vymenovala členov súdnej rady [online], Prezident.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  63. a b c Prezidentku privítal v Prahe český prezident [online], Prezident.sk, 20 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  64. Zeman privítal na Pražskom hrade prezidentku Čaputovú [online], Sme.sk, 20 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  65. Čaputová v Praze jednala s politiky, uctila Havla i Štefánika, Ceskenoviny.cz, 20 czerwca 2019 [zarchiwizowane 2019-06-21] (cz.).
  66. Miro Kern, Čaputová ide do konfliktu so Smerom – chce, aby Jankovská odišla [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  67. Pondelkové vystúpenie bolo zatiaľ najostrejším vnútropolitickým vyjadrením prezidentky [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  68. Prezidentka: Nestrácajme vieru v spravodlivosť [online], Prezident.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  69. OĽaNO k prejavu prezidentky [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  70. SaS stojí za vyjadrením prezidentky [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  71. PS/Spolu súhlasí s prezidentkou v tom, že Slovensko sa nachádza na križovatke [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  72. Miro Kern, Jankovská má podľa Pellegriniho zvážiť odchod, do boja s Ficom premiér nejde [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  73. Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča [online], Webnoviny.sk, 21 marca 2020 [dostęp 2020-07-22] (słow.).
  74. Prezidentka prijala demisiu ministrov školstva a zahraničných vecí [online], teraz.sk, 25 marca 2021 [dostęp 2021-03-26] (słow.).
  75. Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera [online], vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-01] (słow.).
  76. Prezidentka vymenovala novú vládu odborníkov [online], prezident.sk, 15 maja 2023 [dostęp 2023-05-15] (słow.).
  77. Prezidentka vymenovala novú vládu Roberta Fica [online], prezident.sk, 25 października 2023 [dostęp 2023-10-25] (słow.).
  78. Ketrin Jochecová, Slovakia’s president refuses to back climate change denier as environment minister [online], politico.eu, 19 października 2023 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
  79. Čaputová išla na predstavenie Príbeh geja, príbeh lesby električkou [online], TA3.com, 19 lipca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  80. Prezidentka Čaputová udelila podmienečnú milosť 20-ročnému Dávidovi Bakovi [online], Dennikn.sk, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  81. Karolina Głodowska, Zaskakująca decyzja słowackiej prezydent. Poszła w ślady poprzednika [online], Interia, 20 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-20].
  82. Spoločenská kronika [online], Pezincan.pezinok.sk, czerwiec 2001 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  83. Spoločenská kronika [online], Pezincan.pezinok.sk, luty 2004 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  84. Fotobanka ČTK – Titulní stránka: ZUZANA ČAPUTOVÁ, EMMA ČAPUTOVÁ, LEA ČAPUTOVÁ, PETER KONEČNÝ [online], Ctk.cz, 30 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (cz.).
  85. Čaputová ukázala priateľa, chcela uťať špekulácie [online], Sme.sk, 28 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  86. Ria Gehrerová, Prezidentka svojich partnerov nezapiera a tak je to správne [online], Dennikn.sk, 4 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  87. 522/2008 Z.z. – Zákon zo 6. novembra 2008 o vyznamenaniach Slovenskej republiky [online], Slov-lex [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  88. Budúca prezidentka Čaputová sa stala Európskou osobnosťou roka [online], Sme.sk, 7 maja 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
  89. Winners 2019, European Leadership Awards, 7 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] [zarchiwizowane 2019-05-07].
  90. Čaputová dostala ocenenie od ochranárov, udelili jej titul ambasádorky životného prostredia [online], Webnoviny.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  91. Ambasádorkou životného prostredia 2019 sa stala Zuzana Čaputová [online], Postoj.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  92. Čaputová si vo Švajčiarsku prevezme Európsku cenu za politickú kultúru [online], Sme.sk, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  93. Zuzana Čaputová si vo Švajčiarsku prebrala Európsku cenu za politickú kultúru [online], Tyzden.sk, 10 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
  94. Awards, Tofp.eu [zarchiwizowane 2021-03-26] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]