Inspiektor 101 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Inspektor-101

Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	ЗАО «Аэрокон»
Konstruktor	Aleksander Kornuszenko
Typ	UAV
Załoga	0
Dane techniczne
Napęd	silnik elektryczny
Moc	1 KM
Wymiary
Rozpiętość	0,3 m
Masa
Własna	0,25 kg
Osiągi
Prędkość maks.	72 km/h
Pułap	500 m
Pułap praktyczny	25 m
Zasięg	1500 m
Długotrwałość lotu	30-40 min
Dane operacyjne
Użytkownicy
Rosja
Multimedia w Wikimedia Commons

Inspiektor 101 (ros. Инспектор-101) – rosyjski ultralekki bezzałogowy statek powietrzny przeznaczony do bliskiego rozpoznania.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dron został opracowany przez firmę Aerokon (ros. ЗАО «Аэрокон»), jego głównym konstruktorem jest Aleksander Kornuszenko (ros. Александр Корнушенко). Został zaprojektowany do prowadzenia rozpoznania w terenie zurbanizowanym (obszary mieszkalne, przemysłowe i in.) oraz w miejscach trudno dostępnych^[1].

Stanowi część systemu, na który składa się stanowisko kontroli, dwa drony oraz kompaktowa katapulta. Całość zestawu mieści się w plecaku transportowym o wymiarach 0,4 x 0,4 x 0,6 m. Obsługa potrzebuje 10 minut na przygotowanie maszyny do startu. Dron może przenosić kamerę cyfrową umożliwiającą transmisję obrazu na odległość ok. 1500 metrów^[2].

Dron jest zbudowany w układzie latającego skrzydła z silnikiem elektrycznym napędzającym śmigło ciągnące. Start następuje z wykorzystaniem katapulty, lądowanie na wzmocnionej dolnej powierzchni kadłuba. Możne wykonywać loty przy wietrze o prędkości dochodzącej do 10 m/s, przy temperaturach od -30°С do +50°С oraz przy umiarkowanych opadach deszczu i śniegu^[3].

Publiczna prezentacja drona miała miejsce podczas Międzynarodowej Wystawy Lotniczo-Kosmicznej w 2009 r. w Żukowskim^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]