Aist (dron) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aist
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Typ

UAV

Konstrukcja

kompozytowa

Załoga

0

Historia
Data oblotu

2010

Dane techniczne
Napęd

2 x silnik spalinowy HKS-700E

Moc

2 x 60 KM

Wymiary
Rozpiętość

8,07 m

Długość

4,73 m

Szerokość kadłuba

1,89 m

Wysokość

6 m²

Masa
Użyteczna

100 kg

Startowa

600 kg

Paliwa

150 kg

Osiągi
Prędkość maks.

250 km/h

Prędkość przelotowa

220 km/h

Pułap

6000 m

Długotrwałość lotu

12 h

Rozbieg

600 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Rosja

Aist (ros. Аист, pol. Bocian) – rosyjski dwusilnikowy dron rozpoznawczy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Prace nad nową konstrukcją zostały rozpoczęte w 2006 r., prowadził je moskiewski Instytut Naukowow-Badawczy „Kulon” (ros. Московским НИИ "Кулон"). W 2008 zakończono prace nad dokumentacją oraz przystąpiono do przygotowania produkcji. Konstruktorzy zakładali, że Aist będzie wykorzystywany do prowadzenia monitoringu powierzchni ziemi i znajdujących się na niej obiektów, tj. rurociągi czy linie energetyczne. Przewidziano, że maszyna może posłużyć również do transportu ładunku o masie 100 kg[1]. W ramach wyposażenia dron przenosi system SON-100 obejmujący kamery pracujące w paśmie widzialnym i podczerwieni, moduł wymienny z radarem obserwacji bocznej z syntetyczną aperturą w paśmie X, łącze radiowe oraz pokładowy rejestrator danych[2].

Makieta drona została publicznie zaprezentowana na wystawie "Bezzałogowe wielozadaniowe systemy w interesie kompleksu paliwowo-energetycznego UVS-TECH-2007" (ros. «Беспилотные многоцелевые комплексы в интересах ТЭК») na stoisku Koncernu Radiotechnicznego Wega (ros. ОАО «Концерн радиостроения «Вега»)[3]. Budowę drona zlecono Państwowemu Kosmiczno-Rakietowemu Centrum Naukowo-Produkcyjnemu Progres (ros. Государственный научно-производственный ракетно-космический центр «ЦСКБ-Прогресс»). Prototyp drona został skierowany na badania w locie, jednakże w 2010 r. doszło do jego katastrofy[1].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Dron został zbudowany w układzie konwencjonalnego dolnopłata z usterzeniem motylkowym. Do jego napędu przewidziano dwa silniki spalinowe o mocy 60 KM. Małe wydłużenie płata przekłada się na znaczne obciążenie powierzchni nośnej co przekłada się na dużą prędkość startu i lądowania. Podwozie chowane w locie, trójpunktowe z kółkiem przednim[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Аист – беспилотная птица. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
  2. Аист. Уголок неба. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
  3. ВЕГА «Аист». Drone Catalog. [dostęp 2023-07-25]. (ros.).
  4. Вега АИСТ Разведывательный БПЛА. Avia. Pro. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).