Granat-4 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Granat-4
	Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	ООО Ижмаш – Беспилотные системы
Typ	bezzałogowy statek powietrzny
Konstrukcja	kompozytowa
Załoga	0
	Dane techniczne
Napęd	silnik tłokowy GSP-135
	Wymiary
Rozpiętość	3,2 m
Długość	2,6 m
Szerokość kadłuba	0,4 m
	Masa
Użyteczna	3 kg
Startowa	30 kg
Zapas paliwa	15,2 l
	Osiągi
Prędkość maks.	140 km/h
Prędkość przelotowa	90 km/h
Pułap	4000 m
Zasięg	100 km
Długotrwałość lotu	6 h
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Rosja
	Multimedia w Wikimedia Commons

Granat-4 (ros. Гранат-4) – rosyjski dron przeznaczony do prowadzenia rozpoznania i walki elektronicznej, wykorzystywany przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Granat-4 jest konstrukcją opartą o wcześniej opracowany, przez firmę JSC Aerokon (ros. АО Аэрокон), dron Rubież-20 (ros. Рубеж-20). Jest produkowany w zakładach Iżmasz – Systemy Bezpilotowe (ros. ООО Ижмаш – Беспилотные системы) w Iżewsku. Jest przeznaczony do prowadzenia obserwacji powierzchni ziemi, obiektów, autostrad, siły żywej oraz sprzętu w czasie zbliżonym do rzeczywistego oraz rozpoznania radiowego, identyfikacji źródeł promieniowania w zakresie radiowym, zagłuszania i tłumienia sprzętu elektronicznego. W 2015 r. został wprowadzony na wyposażenie jednostek Centralnego Okręgu Wojskowego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej^[1]. W grudniu 2018 r. został wykorzystany w rejonie Tambowa, podczas manewrów jednostek wojskowych Zachodniego Okręgu Wojskowego SZ FR^[2]. W tym samym czasie dron został wykorzystany podczas manewrów Centralnego Okręgu Wojskowego pod Nowosibirskiem^[3].

Dron został zaprezentowany na Międzynarodowym Forum Wojskowo-Technicznym „ARMIA-2019”. Jewgenij Zajcew, zastępca dyrektora ds. rozwoju firmy Iżmasz, oświadczył, że Granat-4 jest dostarczany Siłom Zbrojnym FR. Ponadto zakupem konstrukcji są zainteresowane kraje azjatyckie i afrykańskie^[4].

Przenosi wyposażenie rejestrujące służące prowadzeniu działalności w zakresie światła widzialnego, podczerwieni oraz rozpoznania radioelektronicznego. Dron pracuje jako część składowa kompleksu, w skład którego wchodzi naziemne stanowisko kontroli, dwa drony, komplet wymiennych modułów zasilania i kompleks transportowo-startowy na bazie pojazdu KamAZ^[5]. Przygotowanie do startu zajmuje 20 minut, dron jest obsługiwany przez czterech żołnierzy. Jest napędzany przez silnik tłokowy o średnim zużyciu paliwa wynoszącym 0,4 l/h, może pracować w temperaturach do –30 °C do +40 °C. Start odbywa się z wykorzystaniem katapulty, lądowanie z wykorzystaniem spadochronu^[4].

Użycie bojowe[edytuj | edytuj kod]

Federacja Rosyjska przekazała bliżej niesprecyzowaną ilość egzemplarzy drona dostosowanego do pracy z systemami walki elektronicznej RB-341V Lejer-3 oraz wsparcia artyleryjskiego Nawodczik-2 siłom separatystycznej Donieckiej Republiki Ludowej. W listopadzie 2014 r. Granat-4 został zestrzelony przez Siły Zbrojne Ukrainy w pobliżu miasta Szczastia w obwodzie ługańskim. W połowie stycznia 2015 r. pojawiły się zdjęcia kolejnego egzemplarza drona zestrzelonego nad terenem Ukrainy, który przenosił wyposażenie służące do walki radioelektronicznej^[4]. Dron został również użyty przez wojska rosyjskie na terenie Syrii. W grudniu 2016 r. dwa drony zostały skierowane na poszukiwanie miejsca katastrofy samolotu Tu-154 Ministerstwa Obrony, który rozbił się w Morzu Czarnym niedaleko Soczi^[6].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Drony Granat-4 na stanowisku startowym
Start drona
Granat-4 podczas targów Interpolitex-2015
Granat-4 zestrzelony przez wojska ukraińskie i prezentowany w dniach 21–28 lutego 2015 r. w centrum Kijowa