Alexandria Loutitt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alexandria Loutitt
Ilustracja
Alexandria Loutitt (2023)
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 2004
Calgary[1]

Klub

Altius Nordic Ski Club

Wzrost

164 cm[1]

Reprezentacja

 Kanada

Debiut w PŚ

27 listopada 2021 w Niżnym Tagile (34. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

22 lutego 2020 w Ljubnie (10. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 grudnia 2021 w Lillehammer (14. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

13 stycznia 2023 w Zaō (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

13 stycznia 2023 w Zaō

Rekord życiowy

225,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
brąz Pekin 2022 druż. miesz.
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 duża
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Whistler 2023 indywidualnie
brąz Zakopane 2022 indywidualnie
Inne nagrody
Puchar Świata
brąz 3. miejsce
2023/2024
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2023
Multimedia w Wikimedia Commons

Alexandria Loutitt (ur. 7 stycznia 2004 w Calgary) – kanadyjska skoczkini narciarska, reprezentantka klubu Altius Nordic Ski Club. Brązowa medalistka olimpijska z 2022 w drużynie mieszanej. Indywidualna mistrzyni świata z 2023 na skoczni dużej. Trzecia zawodniczka klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2023/2024. Indywidualna mistrzyni świata juniorek z 2023, brązowa medalistka z 2022.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Loutitt rozpoczęła treningi skoków narciarskich w wieku 9 lat[1]. W cyklu FIS Cup zadebiutowała 5 października 2019 w Villach, zajmując 20. miejsce. 22 lutego 2020 w Ljubnie po raz pierwszy wystąpiła w drużynowym konkursie Pucharu Świata. Reprezentantki Kanady zajęły w nim 10. pozycję. W marcu wystartowała na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2020, zajmując 31. miejsce indywidualnie[3].

Sezon 2020/2021[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2020, w trakcie treningu kanadyjskiej kadry w Słowenii, upadła, uderzając w bandę i doznając wstrząśnienia mózgu – w efekcie przez kilka miesięcy nie trenowała, a do rywalizacji powróciła w styczniu 2021[1]. W lutym 2021 zdobyła pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, zajmując 12. lokatę w zawodach w Brotterode. Wystąpiła na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Indywidualnie na skoczni dużej zajęła 38. miejsce, a na normalnej odpadła w kwalifikacjach. W drużynie kobiecej była 11., a w mieszanej zajęła 10. pozycję[4]. W marcu 2021 wzięła udział w kwalifikacjach do konkursów indywidualnych Pucharu Świata w Niżnym Tagile i Czajkowskim, nie uzyskując awansu do zawodów głównych[5]. Wystąpiła natomiast w konkursie drużynowym w Czajkowskim, w którym reprezentacja Kanady zajęła 8. miejsce[4].

Sezon 2021/2022[edytuj | edytuj kod]

W sezonie letnim 2021 zadebiutowała w Letnim Grand Prix. Pierwsze punkty cyklu zdobyła 11 września 2021 w Czajkowskim dzięki zajęciu 22. pozycji[6].

27 listopada 2021 zadebiutowała w zawodach indywidualnych Pucharu Świata, w konkursie w Niżnym Tagile zajmując 34. miejsce. 5 grudnia 2021 ukończyła zawody cyklu rozgrywane w Lillehammer na 14. lokacie, zdobywając tym samym pierwsze punkty. Została powołana do reprezentacji Kanady na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2022. W konkursie indywidualnym została zdyskwalifikowana z powodu niewłaściwej długości nart, zaś w zawodach drużyn mieszanych, startując wraz z Matthew Soukupem, Abigail Strate i Mackenziem Boydem-Clowesem, zdobyła brązowy medal. Wystartowała również na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2022, na których zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym. W marcu 2022 w Oberhofie zajęła najwyższe w sezonie, 11. miejsce w zawodach Pucharu Świata, a następnie stanęła na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Whistler, które ukończyła na 3. pozycji[6].

W kwietniu 2022 przeszła operację lewego kolana[7].

Sezon 2022/2023[edytuj | edytuj kod]

Do startów międzynarodowych powróciła pod koniec grudnia 2022. W swoim pierwszym występie w Pucharze Świata 2022/2023 zajęła 4. miejsce w konkursie w Villach. W dalszej części sezonu w większości startów w cyklu zajmowała miejsca w pierwszej dziesiątce. 13 stycznia 2023 po raz pierwszy w karierze stanęła na podium PŚ, zwyciężając w zawodach w Zaō. 2 lutego 2023 zdobyła złoty medal w konkursie indywidualnym na Mistrzostwach Świata Juniorów 2023[8].

Na przełomie lutego i marca wystartowała w seniorskich Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023, na których wywalczyła złoty medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej. W drużynie kobiecej była 6., a indywidualnie na skoczni normalnej zajęła 26. pozycję. W dalszej części sezonu raz jeszcze stanęła na podium Pucharu Świata, zajmując 2. miejsce w zawodach Raw Air 2023 w Lillehammer[8]. W klasyfikacji generalnej cykl ukończyła na 13. pozycji z 547 punktami[9].

18 marca 2023 roku na treningu przed konkursem lotów narciarskich na Vikersundbakken ustanowiła rekord świata kobiet wynoszący 222 metry[10]. Następnego dnia podczas zawodów straciła rekord świata na rzecz Emy Klinec, jednak poprawiła swój wynik z poprzedniego dnia, uzyskując 225 metrów, co stanowiło rekord Kanady bez podziału na płeć[2].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
— 5 lutego 2022 Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. DSQ Urša Bogataj
3. 7 lutego 2022 Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 84,0 m 90,0 m 844,6 pkt (189,0 pkt) 156,9 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
NQ 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. nie zakwalifikowała się Ema Klinec
11. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[b] 73,0 m – 246,7 pkt (67,7 pkt) 712,6 pkt Austria
10. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[c] 74,5 m – 298,9 pkt (59,8 pkt) 701,9 pkt Niemcy
38. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. 85,5 m – 52,9 pkt 243,7 pkt Maren Lundby
26. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 96,5 m 85,5 m 202,9 pkt 46,2 pkt Katharina Althaus
6. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[d] 97,5 m 97,5 m 705,2 pkt (217,7 pkt) 138,6 pkt Niemcy
1.złoto 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 134,5 m 136,5 m 264,2 pkt –

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
31. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 ind. 79,0 m – 62,5 pkt 176,4 pkt Marita Kramer
3.brąz 3 marca 2022 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 ind. 94,0 m 95,5 m 223,7 pkt 16,8 pkt Nika Prevc
1.złoto 2 lutego 2023 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 ind. 100,5 m 101,5 m 260,7 pkt –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2021/2022 32.
2022/2023 13.
2023/2024 3.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 13 stycznia 2023 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 95,0 m 240,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 13 stycznia 2023 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 95,0 m 240,3 pkt 1. –
2. 15 marca 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 132,0 m 130,0 m 242,9 pkt 2. 8,2 pkt Katharina Althaus
3. 2 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 96,0 m 88,5 m 241,6 pkt 3. 3,0 pkt Yūki Itō
4. 3 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 139,5 m 135,5 m 267,5 pkt 2. 4,9 pkt Joséphine Pagnier
5. 15 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 128,0 m 139,0 m 290,2 pkt 2. 2,8 pkt Joséphine Pagnier
6. 19 stycznia 2024 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 94,0 m 98,5 m 216,7 pkt 3. 18,5 pkt Nika Prevc
7. 27 stycznia 2024 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 89,0 m 88,5 m 258,9 pkt 3. 10,4 pkt Eva Pinkelnig
8. 21 marca 2024 Słowenia Planica Srednija velikanka K-95 HS-102 100,0 m 101,5 m 242,1 pkt 2. 2,8 pkt Eva Pinkelnig

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - q q q - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
q 34 dq 14 q q 37 19 24 - - 21 30 - - - - 12 11 94
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
- - - - - 4 9 24 4 10 8 1 15 - - - - 5 10 - - 7 10 23 2 15 547
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
3 2 2 8 16 6 40 7 - 4 3 3 4 4 19 5 6 14 4 5 4 5 8 2 1030
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2023 7.
2024 7.

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2022/2023 8.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2021 44.
2023 3.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 29 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 112,5 m 120,5 m 167,1 pkt 3. 36,6 pkt Nika Križnar
2. 30 lipca 2023 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-132 116,0 m 125,0 m 182,9 pkt 3. 48,8 pkt Nika Križnar
3. 5 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 102,0 m 98,0 m 258,7 pkt 3. 17,8 pkt Nika Križnar
4. 6 sierpnia 2023 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 90,0 m – 118,9 pkt 3. 6,3 pkt Nika Križnar

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
q q q 40 22 33 19 21
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
3 3 3 3 7 6 25 322
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[12]
2020/2021 14.
2021/2022 35.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 25 stycznia 2022 Kanada Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-106 94,0 m 97,0 m 223,4 pkt 3. 52,1 pkt Katharina Althaus

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2020/2021
Brotterode Brotterode punkty
12 15 38
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - - - - - - - 3 4 - - 110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[13]
2019/2020 59.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - - - 20 19 - - - - 14 15 57
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład zespołu: Mackenzie Boyd-Clowes, Abigail Strate, Matthew Soukup i Alexandria Loutitt.
  2. ↑ Skład zespołu: Natasha Bodnarchuk, Natalie Eilers, Alexandria Loutitt i Abigail Strate.
  3. ↑ Skład zespołu: Mackenzie Boyd-Clowes, Alexandria Loutitt, Matthew Soukup i Abigail Strate.
  4. ↑ Skład zespołu: Natalie Eilers, Alexandria Loutitt, Nicole Maurer i Abigail Strate.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Alexandria Loutitt. olympic.ca. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  2. ↑ a b Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Klinec wygrywa konkurs i turniej z rekordem świata!. skijumping.pl, 2023-03-19. [dostęp 2023-03-19].
  3. ↑ LOUTITT Alexandria - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  4. ↑ a b LOUTITT Alexandria - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  5. ↑ LOUTITT Alexandra 2004.01.07 CAN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2021-11-11].
  6. ↑ a b LOUTITT Alexandria - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  7. ↑ Dominik Formela: Medalistka z Pekinu przeszła zabieg kolana. skijumping.pl, 2022-04-26. [dostęp 2022-04-28].
  8. ↑ a b LOUTITT Alexandria - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  9. ↑ a b c LOUTITT Alexandria - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-10]. (ang.).
  10. ↑ Andrzej Mysiak: Raw Air Vikersund: Klinec najlepsza w III serii treningowej, Loutitt z rekordem świata. skokinarciarskie.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-19].
  11. ↑ LOUTITT Alexandria - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  12. ↑ LOUTITT Alexandria - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  13. ↑ LOUTITT Alexandria - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (normalna skocznia drużyn mieszanych)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal


Wyróżnienia przyznawane przez Forum Nordicum
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexandria_Loutitt&oldid=73373396”