Joséphine Pagnier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joséphine Pagnier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 2002
Pontarlier

Klub

Risoux-Club Chaux-Neuve[1]

Debiut w PŚ

15 grudnia 2018
Prémanon (30. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

15 grudnia 2018
Prémanon (30. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

27 lutego 2022 w Hinzenbach (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

3 grudnia 2023 w Lillehammer

Rekord życiowy

156,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Lahti 2021 indywidualnie
brąz Kandersteg 2018 drużynowo
Igrzyska olimpijskie młodzieży
srebro Lozanna 2020 indywidualnie
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2022
Letni Puchar Interkontynentalny
brąz 3. miejsce
2023[a]
Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2016/2017
Multimedia w Wikimedia Commons

Joséphine Pagnier (ur. 4 czerwca 2002 w Pontarlier[2]) – francuska skoczkini narciarska. Brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów w konkursie drużynowym z 2018 oraz srebrna z konkursu indywidualnego z 2021. Zwyciężczyni Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2016/2017. Medalistka mistrzostw kraju.

Joséphine Pagnier, 2020

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Osiągała sukcesy w rywalizacji dziecięcej – między innymi zdobywała medale nieoficjalnych letnich mistrzostw świata dzieci (2013) i wygrała zawody FIS Youth Cup dla zawodniczek urodzonych w 2002 i młodszych (2016)[3].

15 grudnia 2016 w Notodden po raz pierwszy w karierze stanęła na podium oficjalnych seniorskich zawodów międzynarodowych rozgrywanych przez FIS, zajmując 3. pozycję w konkursie FIS Cup. 16 i 17 grudnia 2016 w tej samej miejscowości wygrała oba konkursy Pucharu Kontynentalnego[4], dzięki czemu zwyciężyła w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2016/2017[5].

15 grudnia 2017 po raz pierwszy przystąpiła do rywalizacji w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach do zawodów w Hinterzarten. W lutym 2018 wystartowała w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym była 41., a w drużynowym zdobyła brązowy medal. 15 grudnia 2018 zadebiutowała w konkursie głównym Pucharu Świata, zajmując w Prémanon 30. lokatę i zdobywając pierwszy w karierze punkt zawodów tej rangi[4].

W marcu 2016 w Courchevel zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym mistrzostw Francji w skokach narciarskich[6].

Uprawia także kombinację norweską[1].

Skoki narciarskie trenują również jej bracia – Zéphirin i Clovis[7].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2022 Pekin/Zhangjiakou – 11. miejsce (K-95)

Starty J. Pagnier na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 5 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 78,5 m 179,5 pkt 59,5 pkt Urša Bogataj

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2019 Austria Seefeld – 31. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf – 16. miejsce (K-95), 22. miejsce (K-125)
2023 Słowenia Planica – 13. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2019 Austria Seefeld – 7. miejsce (K-99)[b]
2023 Słowenia Planica – 7. miejsce (K-95)[c]

Starty J. Pagnier na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
7. 26 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[b] 91,5 m 95,5 m 718,1 pkt (199,4 pkt) 180,8 pkt Niemcy
31. 27 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 87,5 m – 94,2 pkt 165,4 pkt Maren Lundby
16. 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 88,0 m 92,5 m 228,0 pkt 51,6 pkt Ema Klinec
22. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 103,0 m 110,0 m 193,7 pkt 102,9 pkt Maren Lundby
13. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 92,0 m 93,5 m 219,6 pkt 29,5 pkt Katharina Althaus
7. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[c] 91,5 m 88,5 m 671,6 pkt (198,7 pkt) 172,2 pkt Niemcy
14. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 128,0 m 121,0 m 221,6 pkt 42,6 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
41. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 ind. 69,0 m – 51,2 pkt 211,4 pkt Nika Križnar
3.brąz 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[d] 65,0 m 67,0 m 571,2 pkt (66,4 pkt) 161,9 pkt Słowenia
9. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 87,5 m 84,0 m 225,3 pkt 27,8 pkt Anna Szpyniowa
6. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 87,0 m 86,5 m 751,7 pkt (211,9 pkt) 160,5 pkt Rosja
6. 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 90,0 m 89,5 m 943,1 pkt (233,0 pkt) 41,3 pkt Rosja
15. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 ind. 82,0 m 92,0 m 162,7 pkt 76,2 pkt Marita Kramer
6. 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz.[g] 91,5 m 88,0 m 883,0 pkt (206,7 pkt) 140,3 pkt Austria
2.srebro 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 90,0 m 91,0 m 218,5 pkt 20,5 pkt Thea Minyan Bjørseth

Igrzyska europejskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2023 Polska Kraków/Zakopane[h] – 11. miejsce (K-95)

Starty J. Pagnier na igrzyskach europejskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
11. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 91,0 m 89,5 m 216,9 pkt 45,7 pkt Jacqueline Seifriedsberger

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[8]
2018/2019 30.
2019/2020 32.
2020/2021 22.
2021/2022 11.
2022/2023 16.
2023/2024 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 140,5 m 134,5 m 272,4 pkt
2. 15 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 135,5 m 293,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 27 lutego 2022 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 84,5 m 85,0 m 212,9 pkt 3. 22,4 pkt Nika Križnar
2. 2 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 92,0 m 92,5 m 242,7 pkt 2. 1,9 pkt Yūki Itō
3. 3 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 140,5 m 134,5 m 272,4 pkt 1. –
4. 15 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 132,0 m 135,5 m 293,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - q - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - 30 31 - - - - - - q 24 23 19 dq 28 34 15 13 20 dq 23 23 94
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
25 34 30 - - - - 24 24 q q q 33 - 15 20 48
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
24 q 23 21 7 30 33 40 33 14 23 10 9 143
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
19 21 19 34 17 16 24 12 14 6 4 24 3 11 7 11 13 20 26 387
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
15 10 11 12 10 18 28 13 11 20 19 22 11 21 9 12 9 16 23 8 37 14 15 19 21 23 439
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
2 1 1 4 7 12 14 8 17 6 8 15 15 24 16 6 4 9 17 9 8 9 13 12 843
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[8]
2019 22.
2020 25.
2022 8.
2023 14.
2024 10.

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 13.
2022/2023 17.

Korona Alp[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 12.

Turniej Dwóch Nocy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2023/2024 8.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2019 8.
2020 5.
2021 34.
2022 3.
2023 20.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 24 lipca 2022 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,0 m 116,0 m 218,8 pkt 3. 19,8 pkt Nika Križnar

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
13 9 8 81
2020
Frenštát 15.08 punkty
5 45
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
31 18 13 20 - - 33 44
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
4 3 5 8 12 209
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
9 8 - - - - 29 63
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2023 3.[a]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 września 2023 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 105,0 m 107,5 m 255,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 września 2023 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 105,0 m 107,5 m 255,5 pkt 1. –
2. 17 września 2023 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 102,5 m 108,0 m 231,3 pkt 2. 18,5 pkt Annika Sieff

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPI 2023

2023
Oslo Oslo Stams Stams punkty
- - 1 2 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2016/2017 1.
2017/2018 19.
2021/2022 46.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 16 grudnia 2016 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 88,5 m 92,5 m 229,0 pkt
2. 17 grudnia 2016 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 94,0 m 94,0 m 245,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 grudnia 2016 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 88,5 m 92,5 m 229,0 pkt 1. –
2. 17 grudnia 2016 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 94,0 m 94,0 m 245,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2016/2017
Notodden Notodden punkty
1 1 200
Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 15 6 28 28 62
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 8 4 - - - - - - - - 82
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2016 28.
2019 8.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

2016
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Lillehammer punkty
14 dq - 18
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - 5 5 5 135
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[12]
2015/2016 68.
2016/2017 43.
2020/2021 11.
2021/2022 29.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 grudnia 2020 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 107,0 m 103,0 m 265,8 pkt
2. 26 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,0 m 71,5 m 248,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 grudnia 2016 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-98 89,5 m 90,5 m 227,5 pkt 3. 4,5 pkt Luisa Görlich
2. 11 grudnia 2020 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 93,5 m 93,0 m 209,3 pkt 3. 27,2 pkt Julia Clair
3. 12 grudnia 2020 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 107,0 m 103,0 m 265,8 pkt 1. –
4. 26 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,0 m 71,5 m 248,7 pkt 1. –
5. 27 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 68,5 m 67,0 m 236,2 pkt 3. 12,2 pkt Julia Clair

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
- - - - - - 25 24 13
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden punkty
- - - - - - - - - - 3 60
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
3 1 - - - - - - 160
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 1 3 - - - - - - - - - - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Ex aequo z Ingvild Synnøve Midtskogen
  2. ↑ a b Skład zespołu: Léa Lemare, Joséphine Pagnier, Océane Avocat Gros, Lucile Morat.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Lilou Zepchi, Julia Clair, Emma Chervet, Joséphine Pagnier.
  4. ↑ Skład zespołu: Romane Dieu, Lucile Morat, Joséphine Pagnier i Océane Paillard.
  5. ↑ Skład zespołu: Marine Bressand, Lena Brocard, Lucile Morat i Joséphine Pagnier.
  6. ↑ Skład zespołu: Mathis Contamine, Jonathan Learoyd, Lucile Morat i Joséphine Pagnier.
  7. ↑ Skład zespołu: Mathis Contamine, Valentin Foubert, Lucile Morat i Joséphine Pagnier.
  8. ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Athlete : PAGNIER Josephine. fis-ski.com. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
  2. ↑ Saut à Ski Equipe de France A Dames (saison 2019 / 2020). ffs.fr. [dostęp 2019-12-14]. (fr.).
  3. ↑ Adam Kwieciński: PAGNIER Josephine 2002.06.02 FRA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-12-18].
  4. ↑ a b Athlete : PAGNIER Josephine. fis-ski.com. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
  5. ↑ Dominik Formela: PK Pań w Notodden: Pagnier wygrywa konkurs i cały cykl. skijumping.pl, 2016-12-17. [dostęp 2016-12-18].
  6. ↑ Dominik Formela: Descombes Sevoie i Morat najlepsi w Courchevel. skijumping.pl, 2016-03-28. [dostęp 2016-12-18].
  7. ↑ Yvan GOEPFERT: SAUT À SKI. JOSÉPHINE PAGNIER (CHAUX-NEUVE): « JE CROIS QUE JE N’AI JAMAIS EU PEUR EN VOL ». estrepublicain.fr, 2016-09-15. [dostęp 2016-12-18]. (fr.).
  8. ↑ a b PAGNIER Josephine - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2024-03-21].
  9. ↑ PAGNIER Josephine - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-09-16].
  10. ↑ Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  11. ↑ a b PAGNIER Josephine - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-09-16].
  12. ↑ PAGNIER Josephine - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2023-09-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zdobywczynie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich kobiet
Zwyciężczynie edycji zimowych
Zwyciężczynie edycji letnich
Mistrzynie Francji w skokach narciarskich
Indywidualnie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joséphine_Pagnier&oldid=73205431”