Pałac w Naroczycach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac w Naroczycach
Symbol zabytku nr rej. pałac (ruina) A/3187/640/L z 7.03.1983, park A/3188/622/L z 11.03.1982, spichrz folwarczny A/981 z 11.12.2006
Ilustracja
Pałac w Naroczycach
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Naroczyce

Typ budynku

Pałac

Ukończenie budowy

1688 r.

Położenie na mapie gminy Rudna
Mapa konturowa gminy Rudna, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Naroczycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Naroczycach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Naroczycach”
Położenie na mapie powiatu lubińskiego
Mapa konturowa powiatu lubińskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Naroczycach”
Ziemia51°31′33,002″N 16°25′43,248″E/51,525834 16,428680
Aleja grabowa w parku przypałacowym z XVIII w.

Pałac w Naroczycach – wybudowany w 1688 r. w Naroczycach[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Pałac położony jest we wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie lubińskim, w gminie Rudna, przy drodze wojewódzkiej nr 111.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałac obecnie w ruinie, wzniesiony przez króla Augusta II Mocnego, który traktował go jako rezydencję w czasie licznych podróży z Drezna do Warszawy. Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzi jeszcze niewielki park z aleją grabową i pozostałościami ogrodu z XVIII w.; barokowy spichrz folwarczny.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Piętrowy pałac wybudowany na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym. Od frontu ryzalit z głównym wejściem kryty dachem dwuspadowym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]