Kliochinol – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kliochinol
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C9H5ClINO

Masa molowa

305,50 g/mol

Wygląd

jasnożółtawy miałki proszek

Identyfikacja
Numer CAS

130-26-7

PubChem

2788

DrugBank

DB04815

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

D08 AH04, D09 AA10, G01 AC02, P01 AA02, S02 AA05

Kliochinolorganiczny związek chemiczny, chloro- i jodopochodna 8-hydroksychinoliny. Jasnożółtawy miałki proszek. Znalazł zastosowanie w lecznictwie jako środek o silnym i długotrwałym działaniu odkażającym i wysuszającym. Posiada także działanie odwaniające. Stosowany w postaci nieprzetworzonej jako zasypka bądź w różnorodnych postaciach farmaceutycznych (głównie maści 2–10%) w leczeniu zakażonych ran, zwłaszcza z towarzyszącymi wydzielinami, owrzodzeń podudzi oraz w skaleczeniach i otarciach naskórka. Stosowany miejscowo jest nietoksyczny. Dawniej stosowany doustnie w biegunkach bakteryjnych (pod nazwą handlową Enteroseptol). W Polsce znany pod nazwą farmaceutyczną wioform.

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]
  • Clioquinolum – substancja do receptury aptecznej / Caelo Caesar & Loretz GmbH – Niemcy.
  • Betnovate C – maść i krem (preparat złożony – zawiera walerianian betametazonu i kliochinol) / GlaxoSmithKline
  • Lorinden C – maść (preparat złożony – zawiera flumetazon i kliochinol)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Piotr Kubikowski (red.): Poradnik Terapeutyczny. Wyd. II. PZWL, 1969.
  • Piotr Kubikowski (red.): Poradnik Terapeutyczny. Wyd. III. PZWL, 1975.