Jan de Prado – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Jan de Prado OFM
Juan de Prado
prezbiter i męczennik
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1563
Morgovejo (Kantabria, Hiszpania)

Data i miejsce śmierci

24 maja 1631
Marrakesz (Maroko)

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

24 maja 1728
przez Benedykta XIII

Wspomnienie

24 maja

Jan de Prado, hiszp. Juan de Prado (ur. 1563 w Morgovejo w Kantabrii, zm. 24 maja 1631 w Marrakeszu w Maroku) – hiszpański duchowny i teolog, misjonarz, pierwszy męczennik chrześcijański franciszkanów reformatów, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

16 listopada 1584 wstąpił do Zakonu Franciszkanów Reformatów w Rocamador, gdzie 18 listopada 1585 złożył śluby zakonne. Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował jako kaznodzieja. W kilku klasztorach pełnił funkcję gwardiana oraz magistra nowicjuszy a dwukrotnie był doradcą prowincjała (tj. definitorem). Kierował również nową prowincją zakonną San Diego w Sewilli, założoną w 1620 roku.

27 listopada 1630 roku otrzymał pozwolenie marokańskiego sułtana (Abu Marwan Abd al-Malik II) na pracę w tym kraju. Trzy miesiące pracował w Mazahanie pełniąc posługę wśród chrześcijańskich niewolników.

Aresztowano go 2 kwietnia 1631 roku w Marrakeszu i przedstawiono nowemu sułtanowi Mulajowi al Walid.

W dniu 24 maja 1631 roku, za niewyrzeczenie się wiary katolickiej, poniósł śmierć męczeńską przez spalenie na stosie.

Papież Benedykt XIII beatyfikował go 24 maja 1728 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]