Paschalis Baylón – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Paschalis Baylón
brat zakonny
wyznawca
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1540
Torrehermosa

Data i miejsce śmierci

17 maja 1592
Villareal

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1618
przez Pawła V (zatwierdzenie kultu)

Kanonizacja

16 października 1690
przez Aleksandra VIII (wpis do katalogu świętych)

Wspomnienie

17 maja

Atrybuty

krzyż

Patron

Kalisza, kongresów eucharystycznych

Święty Paschalis Baylon na XVII-wiecznym obrazie Jerónimo Jacinto Espinosy

Paschalis Baylón, także Pascal Bailon lub Serafin Eucharystii, właśc. hiszp. Pascual Baylón Yubero (ur. 16 maja 1540 w Torrehermosa w Aragonii, zm. 17 maja 1592 w Vilareal) – hiszpański pasterz owiec, franciszkanin alkantarzysta zwany doktorem eucharystii, furtian i święty Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z ubogiej, rolniczej rodziny Marcina Baylóna i Elżbiety Yubero. Po pierwszej nieudanej próbie przyjęcia do Zakonu Braci Mniejszych, został w końcu bratem zakonnym w wieku 24 lat. Był kucharzem, furtianem i kwestarzem. Wzorował się na życiu św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary. Nie skorzystał z propozycji podjęcia studiów teologicznych i przyjęcia święceń, pragnąc pozostać na wzór św. Franciszka bratem zakonnym. Pomimo braku wykształcenia teologicznego Paschalis pozostawił po sobie około dwudziestu małych traktatów dogmatycznych i ascetycznych. Pełnił także przez krótki czas obowiązki gwardiana.

Zasadniczą cechą jego duchowości była pobożność eucharystyczna. Cały wolny czas przeznaczał na adorację Najświętszego Sakramentu. Był również obdarzony charyzmatami kontemplacji, proroctwa i poznania. Kierował się zasadą: "Dla Boga i Zbawiciela potrzeba mieć serce dziecka, dla bliźniego serce matki, dla siebie serce sędziego"[1].

Zmarł w klasztorze w Vilareal 17 maja 1592 r. Legenda głosi, że w czasie mszy św. pogrzebowej dwa razy otworzył oczy: w czasie podniesienia hostii i kielicha. Była to nagroda za jego głęboką cześć do Eucharystii.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Papież Paweł V zaliczył go do grona błogosławionych w 1618, świętym ogłosił go papież Aleksander VIII w 1690.

W 1897 Paschalis został ogłoszony przez Leona XIII patronem kongresów i stowarzyszeń eucharystycznych. Jest również patronem Kalisza.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci (17 maja).

Ikonografia
Tradycyjne ikonograficzne przedstawienie świętego

W ikonografii św. Paschalis przedstawiany jest w habicie lub jako pasterz, czasami z kijem pasterskim. Bywa ukazywany jako adorujący Chrystusa w monstrancji.

Jego atrybutem jest krzyż.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Św. Paschalis Baylon (1540-1592). Serwis franciszkanie.pl, 2011-05-17. [dostęp 2012-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paschalis Baylón. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2012-04-30].
  • T. Słotwiński, M. Damian, Święci franciszkańscy na każdy dzień, s. 202-204, Wrocław 2008
  • T. Słotwiński, Święty Paschalis. Patron kongresów eucharystycznych, Wrocław 1997