Prowincjał – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prowincjał, przełożony prowincjalnyzakonnik wybrany lub mianowany na wyższego przełożonego prowincji zakonu. Może nosić też inne nazwy.

Franciszkanizm

[edytuj | edytuj kod]

W prawodawstwie franciszkańskim osobę sprawującą pieczę nad prowincją nazywa się ministrem prowincjalnym, a potocznie prowincjałem. Wybiera go kapituła prowincjalna u Braci Mniejszych i Braci Mniejszych Kapucynów na okres sześciu lat (z możliwością przedłużenia do dziewięciu), a u Braci Mniejszych Konwentualnych na okres czterech lat (z możliwością wybrania na drugą, czteroletnią kadencję). Jego obowiązkiem jest czuwanie nad formacją zakonną wszystkich członków prowincji, dbanie o przestrzeganie prawa ogólnego i prowincjalnego oraz wizytowanie domów zakonnych (klasztorów). Minister prowincjalny wraz z radą go wspierającą (definitorium) odpowiada prawnie przed generałem zakonu i kapitułą prowincjalną. To prowincjał przyjmuje kandydatów do zakonu[1].

Zastępcą prowincjała jest wikariusz prowincjalny.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Emil M. Pacławski: Mały alfabet franciszkański. Tychy: Ara-Graf, 2009, s. 44. ISBN 83-87646-12-4.