Focke-Wulf Fw 47 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Focke Wulf Fw 47 (Fw 47C)
Dane podstawowe
Państwo

 Rzesza Niemiecka

Producent

Focke-Wulf

Typ

samolot meteorologiczny

Załoga

2 (pilot i obserwator)

Historia
Data oblotu

czerwiec 1931

Liczba egz.

36

Dane techniczne
Napęd

1 × Argus As 10C

Moc

180 kW (240 KM)

Wymiary
Rozpiętość

17,75 m

Długość

10,55 m

Wysokość

3,04 m

Powierzchnia nośna

35,00 m²

Masa
Własna

1065 kg

Startowa

1580 kg

Osiągi
Prędkość maks.

190 km/h

Pułap

5600 m

Zasięg

640 km

Dane operacyjne

Focke-Wulf Fw 47 – niemiecki samolot meteorologiczny oblatany w czerwcu 1931 roku.

Był to górnopłat typu parasol o tradycyjnej konstrukcji. Charakterystyczna była jedynie bardzo duża powierzchnia skrzydeł. Najpierw był testowany przez Reichsverband der Deutschen Luftfahrtindustrie, a następnie przez stację meteorologiczną w Hamburgu. Ostatecznie zlecono jego produkcję, która miała zaopatrzyć stacje meteorologiczne w całych Niemczech. Meteorolodzy nazywali ten samolot Höhengeier, tzn. sęp, który lata wysoko.

Warianty[edytuj | edytuj kod]

  • Fw 47a - prototyp napędzany silnikiem Argus As 10
  • Fw 47C - wersja produkcyjna napędzana silnikiem Argus As 10C
  • Fw 47D - wersja produkcyjna napędzana silnikiem Argus As 10D
  • Fw 47E - wersja produkcyjna napędzana silnikiem Argus As 10E

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Heinz Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 2. Bonn: Bernard and Graefe Verlag, 1983, s. 55. ISBN 3-7637-5466-0.