Adam Niżnik (ur. 7 października 2002 w Zakopanem[1]) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu Wisła Zakopane. Złoty medalista uniwersjady (2023). Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2019, 2020 i 2022) i zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2020). Medalista mistrzostw kraju.
Jego młodsza siostra, Anna, uprawia narciarstwo alpejskie[2].
W FIS Cupie zadebiutował 7 lipca 2018 w Villach, gdzie był 78., a pierwsze punkty zdobył 15 lipca 2018 w Szczyrku, zajmując 25. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie zajął 6. miejsce w drużynie. W marcu 2019 zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 44. pozycję w zawodach w Zakopanem[3].
W sierpniu 2019 dwukrotnie zajął 14. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Wiśle, zdobywając tym samym pierwsze punkty w zawodach tej rangi. W letniej części sezonu 2019/2020 trzykrotnie zajmował 2. pozycję w zawodach FIS Cup. Zimą 2019/2020 startował bez powodzenia w kwalifikacjach do polskich konkursów Pucharu Świata. W styczniu 2020 zdobył pierwsze punkty zimowej edycji Pucharu Kontynentalnego, zajmując 25. miejsce w Bischofshofen. Wziął też udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2020, na których zajął 7. lokatę w konkursie indywidualnym. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2020 zajął 23. miejsce indywidualnie, 9. w drużynie męskiej i 7. w mieszanej[4].
Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2022 wystąpił w konkursach drużynowych; w zespole męskim zajął 5., a w mieszanym – 9. pozycję[5].
W sierpniu 2022 zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 23. miejsce w zawodach w Courchevel[6]. Wystąpił na Zimowej Uniwersjadzie 2023, na której zdobył złoty medal w konkursie drużyn mieszanych, zaś indywidualnie, w drużynie męskiej oraz w sztafecie mieszanej zajmował 4. pozycję[6][7]. W sezonie 2022/2023 Pucharu Kontynentalnego najwyżej klasyfikowany był na 18. miejscu, w lutym 2023 w Renie[6].
Stawał na podium mistrzostw Polski w zawodach drużynowych. Latem 2019 zdobył brązowy medal[8], latem 2021 – srebrny[9], a latem 2022 – złoty[10].
Starty A. Niżnika na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
6. | 26 stycznia | 2019 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż.[a] | 83,0 m | 84,0 m | 882,3 pkt (202,8 pkt) | 97,4 pkt | Niemcy |
23. | 5 marca | 2020 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | indywid. | 97,0 m | 81,5 m | 179,1 pkt | 59,2 pkt | Peter Resinger |
9. | 7 marca | 2020 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | druż.[b] | 68,5 m | – | 309,9 pkt (48,9 pkt) | 590,4 pkt | Słowenia |
7. | 8 marca | 2020 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-105 | druż. mix.[c] | 83,0 m | 97,5 m | 879,9 pkt (221,6 pkt) | 143,4 pkt | Austria |
5. | 5 marca | 2022 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż.[d] | 91,5 m | 95,0 m | 862,0 pkt (211,6 pkt) | 176,5 pkt | Austria |
9. | 6 marca | 2022 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-95 | HS-105 | druż. mix.[e] | 82,0 m | – | 311,2 pkt (78,3 pkt) | 573,2 pkt | Austria |
Starty A. Niżnika na uniwersjadzie – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
4. | 16 stycznia | 2023 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | indywid. | 90,0 m | 92,5 m | 237,6 pkt | 19,7 pkt | Danił Wasiljew |
1. | 18 stycznia | 2023 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | druż. mix.[f] | 91,5 m | 91,0 m | 421,3 pkt (222,6 pkt) | – |
4. | 19 stycznia | 2023 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | sztaf. mix.[h] | 91,0 m | 203,5 pkt (123,7 pkt) | +1:04,6 | Japonia I |
4. | 20 stycznia | 2023 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-90 | HS-100 | druż.[i] | 88,0 m | 91,0 m | 441,5 pkt (226,2 pkt) | 29,0 pkt | Austria I |
Starty A. Niżnika na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 24 sierpnia | 2019 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 93,0 m | 93,5 m | 225,9 pkt | 2. | 13,8 pkt | Markus Rupitsch |
2. | 25 sierpnia | 2019 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 89,0 m | 91,0 m | 238,2 pkt | 2. | 3,6 pkt | Markus Rupitsch |
3. | 5 października | 2019 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 96,0 m | 93,5 m | 239,2 pkt | 2. | 2,5 pkt | Christian Ingebrigtsen |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
- ↑ a b Skład zespołu: Tomasz Pilch, Kacper Juroszek, Adam Niżnik, Paweł Wąsek
- ↑ a b Skład zespołu: Adam Niżnik, Mateusz Gruszka, Kacper Juroszek, Tomasz Pilch
- ↑ a b Skład zespołu: Kamila Karpiel, Adam Niżnik, Kinga Rajda, Tomasz Pilch
- ↑ a b Skład zespołu: Tymoteusz Amilkiewicz, Adam Niżnik, Arkadiusz Jojko i Jan Habdas
- ↑ a b Skład zespołu: Sara Tajner, Adam Niżnik, Natalia Słowik i Jan Habdas
- ↑ a b Skład zespołu: Nicole Konderla, Adam Niżnik
- ↑ Drużyna składała się z jednej skoczkini/skoczka narciarskiego oraz kombinatora norweskiego i biegaczki narciarskiej. Zawody składały się z dwóch skoków (skoczek/skoczkini narciarska i kombinator norweski) na skoczni HS-100, a następnie biegu sztafetowego 2×2,5 km stylem dowolnym (kombinator norweski i biegaczka narciarska).
- ↑ a b Skład zespołu: Adam Niżnik, Joanna Kil, Mateusz Haratyk
- ↑ a b Skład zespołu: Szymon Jojko, Adam Niżnik
- ↑ Organizatorem Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2020 była szwajcarska Lozanna, jednak rywalizacja w skokach narciarskich odbyła się we francuskim Prémanon.