فلسفه اسلامی متقدم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فلسفهٔ اولیهٔ اسلامی از دو جریان عمده بهره می‌گرفت:

حکمت مشاء[ویرایش]

بزرگ‌ترین نماینده حکمت مشاء ابن‌سینا است.

حکمت اشراق[ویرایش]

نماینده حکمت اشراق و بنیان‌گذار آن در جهان اسلامی، سهروردی است. حکمت اشراق، فلسفه را تا حد زیادی از طبیعیات و به خصوص علم هیئت و نجوم کهن مستقل ساخت و فلسفه استدلالی را به عرفان و سیر و سلوک معنوی نزدیک کرد. روش عرفانی در فلسفه که ضمن تأکید بر همراهی عقل و عرفان، بر سلوک قلبی و مجاهدات درونی و تصفیه نفس تأکید می‌کرد در زمان ابن‌عربی به اوج خود رسید.

کندی، فارابی، ابن‌رشد و ابن‌سینا روش منطقی ارسطو را در فلسفه به کار می‌گرفتند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• ابن‌سینا
• شهاب‌الدین سهروردی
• حکمت اشراق
• حکمت مشاء

منابع[ویرایش]

• هانری کربن (۱۳۵۱)، تاریخ فلسفه اسلامی، ترجمهٔ اسدالله مبشری، به کوشش سیدحسین نصر.، تهران: امیرکبیر، ص. ۲۶۵

این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.