Su-37 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Suchoj |
Konstruktor | Władimir Konochow |
Typ | myśliwiec wielozadaniowy |
Załoga | 1 |
Historia | |
Data oblotu | 2 kwietnia 1996 |
Liczba egz. | 2 |
Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silniki Lyulka AL-37FU |
Ciąg | 74.5 kN 145 kN (z dopalaczem) |
Wymiary | |
Długość | 22,183 m |
Wysokość | 6,43 m |
Powierzchnia nośna | 62 m² |
Masa | |
Własna | 18,500 kg |
Startowa | 35,000 kg (maksymalna) |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 2 500 km/h |
Pułap | 18 000 m |
Zasięg | 3 300 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 działko kal. 30 mm GSh-30 do 8,000 kg bomb/rakiet |
Su-37 (ros. Cy-37) – myśliwiec wielozadaniowy produkcji rosyjskiej. Rozwinięcie myśliwca Su-27 generacji 4+. Projekt wstrzymano.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Samolot powstał jako modyfikacja Su-27M w oparciu o doświadczenia wynikające z projektu MiG MFI. W konstrukcji zastosowano wektorowe sterowanie ciągiem, przednie usterzenie poziome, nowy radar N011M z anteną ze skanowaniem fazowym, nowe uzbrojenie oraz zmodyfikowaną kabinę pilota[1]. Głównym konstruktorem jest Władimir Konochow. Na początku nosił oznaczenie T-10M-11. Pierwszy prototyp ma boczny numer „711”. Pierwszy oblot tego samolotu miał miejsce w 2 kwietnia 1996, natomiast pierwsza publiczna prezentacja odbyła się na lotnisku Tuszyno w Moskwie podczas święta lotnictwa w sierpniu tego samego roku[2]. W tym samym roku został zaprezentowany na targach Farnborough 1996 przez pilota Eugeniusza Frołowa (Rosja).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Butowski 1997 ↓, s. 25.
- ↑ Butowski 1997 ↓, s. 26-27.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Butowski: Lotnictwo wojskowe Rosji. Warszawa: Lampart, 1997, s. 25-30, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. T. 3 Suplement. ISBN 83-86776-28-5. OCLC 165941287.
- Piotr Butowski „Suchoj Su-37". hudi.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-17)].