Strażnica KOP „Gajlutyszki” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Strażnica KOP „Gajlutyszki”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Gajlutyszki

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Dukszty”

Rozmieszczenie batalionu KOP
„Nowe Świeciany”
w 1931

Strażnica KOP „Gajlutyszki” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-litewskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1926, w składzie 6 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 20 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic[1]. Strażnica KOP „Gajlutyszki” w latach 1929 – 1939 znajdowała się w strukturze 1 kompanii KOP „Dukszty”[2][3][4][5][6][7] z pułku KOP „Wilno”[8]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[9].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[4]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga leśna długości 12 km[6].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[10]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[9].

Strażnica KOP „Gajlutyszki” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 6 kilometrów 150 metrów[4], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 510 metrów od słupa granicznego nr 996 do 1008[6].

Sąsiednie strażnice:

Dowódcy strażnicy

[edytuj | edytuj kod]
  • sierż. Konstantyn Kozłowski (VIII 1936) – (?)[11]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
  2. a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1929.
  3. a b Szkice dyslokacyjne ↓.
  4. a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 15/1932.
  5. a b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 51/1934.
  6. a b c d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 82/1938.
  7. Szubański 2000 ↓, s. 88.
  8. Polak 1999 ↓, s. 217.
  9. a b Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
  10. Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
  11. Archiwum Straży Granicznej, Lista Płac 20 baonu KOP.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]